تبریز در مه!

آریا طاری

میانه‌های فصل، زمانی برای ناامیدشدن تراکتورسازی در لیگ برتر است. آنها هر فصل را با رویاهای بزرگ و انگیزه‌های زیادی شروع می‌کنند اما در میانه‌های راه، بخشی از این انگیزه را از دست می‌دهند. تراکتور همیشه یکی از فعال‌ترین تیم‌های پنجره نقل و انتقالات به شمار می‌رود اما نمی‌تواند از این خریدها به خوبی در راستای رسیدن به قهرمانی لیگ برتر استفاده کند. رشید مظاهری، تنها مهره کلیدی این باشگاه است که در تابستان از این تیم جدا شده تا برای استقلال به میدان برود. به جز رشید، قرمزها همه مهره‌های مهم دیگر تیم‌شان را حفظ کرده‌اند و توانسته‌اند قرارداد هر سه ستاره پرتجربه تیم‌شان را تمدید کنند. این تیم در زمستان به سراغ خریدهای گرانقیمتی مثل سعید واسعی رفت و 14 هفته پس از شروع لیگ برتر بیستم، در رده هشتم جدول لیگ دیده می‌شود. آنها حتی در جدول از آلومینیوم اراک و گل گهر سیرجان پایین‌تر قرار دارند. از یاد نبریم آلومینیوم اولین و گل گهر دومین فصل همه تاریخش در لیگ برتر را سپری می‌کند. تراکتور در این 14 بازی، پنج بار شکست خورده و از این حیث در بین همه 11 تیم بالای جدول، رکورددار محسوب می‌شود. تا این هفته از لیگ برتر، تنها سه تیم نساجی، ماشین‌سازی و شهرخودرو بیشتر از تراکتور طعم شکست را چشیده‌اند. اگر این روند همین‌طور ادامه پیدا کند، احتمالا خیلی زود مالکان باشگاه تراکتورسازی به سراغ همان تئوری آشنای «ناتمام گذاشتن» رقابت‌های لیگ برتر خواهند رفت! اگر آنها بدانند که دیگر در این رقابت شانسی برای موفقیت ندارند، احتمالا دوباره باشگاه‌های دیگر را برای نیمه‌تمام گذاشتن رقابت‌ها تهییج می‌کنند و فضای فوتبال باشگاهی ایران را به هم می‌ریزند. تراکتور همین حالا با صدر جدول، هفت امتیاز فاصله دارد و بعید به نظر می‌رسد تیم مسعود شجاعی با این فرم، در ادامه فصل قادر به جبران این فاصله باشد.

میانه‌های فصل، زمانی برای ناامیدشدن تراکتورسازی در لیگ برتر است. آنها هر فصل را با رویاهای بزرگ و انگیزه‌های زیادی شروع می‌کنند اما در میانه‌های راه، بخشی از این انگیزه را از دست می‌دهند

مشکل بزرگ تراکتور در این فصل به دیدارهای «خانگی» مربوط می‌شود. تیمی که همیشه در یادگار امام فوق‌العاده محکم و شکست‌ناپذیر به نظر می‌رسید، حالا فرم کاملا متفاوتی را تجربه می‌کند. این تیم در اولین مسابقه خانگی فصل، با تساوی بدون گل روبه‌روی نفت مسجدسلیمان متوقف شد و در دومین مسابقه خانگی نیز نتیجه را به سپاهان واگذار کرد تا از دو دیدار اول این فصل در یادگار، فقط یک امتیاز به دست بیاورد. آنها در سومین مسابقه خانگی این فصل نیز به تساوی بدون گل با فولاد خوزستان رسیدند تا به روند ناخوشایند دیدارهای خانگی این فصل تداوم ببخشند. اولین برد قرمزهای تبریز در خانه، سرانجام در هفته هفتم روبه‌روی پیکان رقم خورد اما برخلاف چیزی که تصور می‌شد، این برد شروع قدرتنمایی‌های تراکتورسازی در خانه نبود. آنها در همین استادیوم، با شهرخودرو به تساوی رسیدند و سپس در سه دیدار متوالی خانگی با استقلال، آلومینیوم و پرسپولیس شکست خوردند. سه باخت پیاپی در خانه، برای تیمی مثل تراکتور که همیشه در یادگار امام تیمی خطرناک و زهردار بوده، باورنکردنی به نظر می‌رسد. آنها دیگر در یادگار، قدرت همیشگی‌شان را ندارند و در خانه، بسیار آسیب‌پذیر به نظر می‌رسند. نبود تماشاگرها، تاثیر بسیار زیادی روی سرنوشت تراکتور داشته اما به نظر می‌رسد مشکلات بزرگ آنها فقط به این موضوع محدود نمی‌شود. قرمزهای تبریز فصل ناامیدکننده‌ای را پشت سر می‌گذارند و اگر نتوانند هرچه زودتر این روند را تغییر بدهند، هیچ شانسی برای فکر کردن به قهرمانی لیگ نخواهند داشت.

تغییرات مداوم مربیان، ثبات فنی را از تراکتور گرفته است. انتخاب مسعود شجاعی به عنوان «سرمربی» هم یک تصمیم نه‌چندان درست بوده است. رسیدن به این مرحله برای مسعود، فوق‌العاده زود بوده است. چراکه او هوز از تجربه کافی برای هدایت یک باشگاه بزرگ برخوردار نیست. همیشه هم این‌طور نخواهد بود که «زنوزی» دائما ترکیب نیمکت تیمش را تغییر بدهد اما بدون هیچ مشکلی از کیلومترها دورتر روی صندلی مالکیت تیم باقی بماند. اگر در روی همین پاشنه بچرخد، بدون تردید نوبت خود زنوزی هم از راه خواهد رسید. همین حالا بعضی از هواداران باشگاه، خواهان پایان یافتن دوران مالکیت این باشگاه و جدایی چند بازیکن مسن از تراکتور هستند. جالب اینکه دستیار مسعود شجاعی در پایان شکست این هفته، در جمله‌ای شبیه سال‌های دور غلام پیروانی «بضاعت» تیمش را در همین حد دانسته است. یعنی تیمی که با قراردادهای میلیاردی و انبوهی از ستاره‌ها بسته شده، بضاعت خودش را در حد شکست در سه دیدار متوالی خانگی می‌داند. همین جمله به تنهایی، همه چیز را در مورد تراکتور روایت می‌کند.