یک رشید و دیگر هیچ!

آریا طاری

درست وقتی هواداران استقلال به تیم‌شان امیدوار می‌شوند و تصور می‌کنند که دوران خوب باشگاه دوباره کلید خورده، یک نمایش ناامیدکننده دیگر از راه می‌رسد. تیم محمود فکری هنوز با «ثبات» خو نگرفته و همچنان درگیر نوسان به نظر می‌رسد. آنها پس از یک نمایش درخشان روبه‌روی شهرخودرو و رسیدن به صدر جدول، این بار در زمین ذوب‌آهن متوقف شدند. جالب اینجاست که تیم رحمان رضایی تا پیش از دیدار این هفته با استقلال، در لیگ بیستم هرگز نتوانسته بود کلین‌شیت کند. در حقیقت تیم فکری این هفته به رقیبی گل نزد که هیچ‌کدام از جدال‌های قبلی‌اش را با دروازه بسته ترک نکرده بود!

صدرنشینی استقلال در لیگ برتر، تنها یک هفته دوام آورد. آنها هفته گذشته تیم مهدی رحمتی را شکست دادند و به بالاترین رده جدول رسیدند اما نتوانستند این جایگاه را برای مدت بیشتری حفظ کنند. درخشش گادوین منشا و پیروزی گل‌گهر کافی بود تا استقلال پس از توقف در زمین ذوب، شانسی برای ماندن در رده اول نداشته باشد. تیم محمود فکری حالا از هفت بازی به 12 امتیاز رسیده و اگرچه کاملا شرایط «ناامیدکننده»‌ای را تجربه نمی‌کند اما هنوز در قواره‌های یک تیم قهرمان هم به نظر نمی‌رسد. آنها تا هفته هفتم لیگ برتر، سه بازی بیشتر از پرسپولیس انجام داده‌اند و با این وجود تنها چهار امتیاز بیشتر از رقیب سنتی دارند. در واقع اگر تیم یحیی با سه برد متوالی از آسیا به لیگ برگردد، استقلال قبل از دربی پنج امتیاز از این تیم کم‌تر خواهد داشت. در چنین شرایطی اضطراب شهرآورد نیز برای پسران محمود فکری چند برابر خواهد شد. از طرف دیگر، آنها به شکل جدی خطر تراکتور را نیز احساس خواهند کرد. تیمی که دو مسابقه اخیرش را برده و حالا درست به اندازه استقلال در جدول امتیاز دارد. اولین مشکل بزرگ استقلال برابر ذوب‌آهن، مساله کلیدی خلق موقعیت بود. آبی‌ها در این بازی شانس چندانی برای ساختن فرصت گل‌زنی به دست نیاوردند. با حضور ارسلان مطهری و سبحان خاقانی، خط حمله این باشگاه چندان ترسناک به نظر نمی‌رسد. این همان تیمی است که فصل گذشته با زوج قایدی و دیاباته، صاحب بهترین و آماده‌ترین خط حمله لیگ برتر بود. قرار دادن قایدی روی نیمکت برای تیمی که دیاباته را هم ندارد، یک اشتباه بزرگ به نظر می‌رسد. سبحان شاید مهره بااستعدادی باشد اما از آمادگی لازم برای درخشیدن در ترکیب اصلی تیم برخوردار نیست. با این حال نباید تنها مهاجم‌ها را در روند گل نزدن استقلال سرزنش کرد. چراکه هافبک‌های این تیم هم در خلق نشدن موقعیت‌های گل‌زنی برای این تیم کاملا مقصر به نظر می‌رسند.

این اولین بار در لیگ بیستم نیست که آبی‌ها عملکرد داور مسابقه را عامل ناکامی‌شان می‌دانند. جالب اینکه در همین مسابقه نیز ذوبی‌ها به یک صحنه دیگر معترض هستند و معتقدند داور باید برای‌شان پنالتی اعلام می‌کرده است. استقلال در بازی دو هفته قبل با نفت آبادان هم به داوری اعتراض داشت اما مشخص شد که در آن مسابقه داور گل سالم تیم آبادانی را به اشتباه مردود کرده است. البته که گاهی تصمیم‌های داوری علیه تیم فکری بوده‌اند اما اینکه بخش مهمی از تمرکز تیم روی این مسائل استوار شده، به استقلال لطمه می‌زند. از همان لحظه خطا روی ارسلان مطهری تا پایان بازی، محمود فکری دائما مشغول اعتراض به داور بازی بود. این همان اتفاقی است که اجازه نمی‌دهد یک تیم هوش و حواسش را کاملا صرف رسیدن به پیروزی کند.

اتفاق تلخ دیگر در استقلال که برای دومین بار در این فصل تکرار شده، چند دقیقه «۱۰ نفره» بازی کردن تیم است. چنین اتفاقی اصلا و ابدا در یک باشگاه حرفه‌ای فوتبال، پذیرفتنی به نظر نمی‌رسد. اولین بار در دیدار با فولاد، این اتفاق رخ داد و استقلال حدود ۱۰ دقیقه، یک بازیکن کم‌تر داشت. این بار حدود سه دقیقه طول کشید تا مهدی قایدی، جانشین سبحان خاقانی شود. نیمکت استقلال کاملا شلوغ به نظر می‌رسد و چهره‌های متعددی در آن حضور دارند اما فعالیت ساده‌ای مثل تعویض کردن هم در این تیم به درستی انجام نمی‌شود. اینکه یک باشگاه با این همه گزینه روی نیمکت همین یک کار را هم به درستی انجام ندهد، واقعا تاسفبار به نظر می‌رسد.

تیم فکری، فقط یک تفاوت با تیم فرهاد مجیدی دارد و آن تفاوت، به خط دروازه این تیم برمی‌گردد. برای یک لحظه، تصور کنید در همه دیدارهای این فصل سیدحسین حسینی درون دروازه این تیم ایستاده بود. آن وقت احتمالا آبی‌ها در حوالی پایین جدول جا خوش کرده بودند. همان‌طور که اگر فرهاد و تیمش رشید مظاهری را داشتند، احتمالا در فصل گذشته پایان بسیار خوبی را تجربه می‌کردند. استقلال تیمی است که عقب زمین، یک گلر فوق‌العاده دارد اما در همه نقاط دیگر زمین، با مشکلات بزرگی دست و پنجه نرم می‌کند. با این روند، نمی‌توان به تیم امیدوار بود. اگر استقلال 10 رشید مظاهری دیگر داشت، آن‌وقت می‌شد رویاهای بزرگ این تیم را باور کرد.