این زلاتان نبود که به کووید 19 مبتلا شد. این کووید 19 بود که برای چند روز، ناچارا ایبرا را تحمل کرد و سپس همان‌طور که انتظار می‌رفت در این نبرد شکست خورد. تا همین چند وقت قبل در فوتبال خودمان این باور وجود داشت که کرونا، دوران فوتبال یک بازیکن را تمام می‌کند اما زلاتان در حوالی 40 سالگی ظرف دو هفته، هم این ویروس و هم اینترمیلان را شکست داد! به نظر می‌رسید ابتلا به کووید 19، شانس ایبرا برای رهبری میلان در دربی دلامادونینا را از بین برده باشد اما او با تمام قدرت به زمین فوتبال برگشت و با دو گل زودهنگام، روسونری را در آستانه یک پیروزی بزرگ قرار داد. آنتونیو کونته برای هر فصل، 12 میلیون یورو از اینتر حقوق می‌گیرد اما همه نقشه‌های گران‌ترین مربی تاریخ فوتبال ایتالیا هم، برای کنار زدن ایبرا و تیمش کافی نبوده‌اند. خیلی از فوتبالیست‌ها در سن و سال مرد سوئدی، از دوران بازنشستگی لذت می‌برند و با خانواده وقت می‌گذرانند اما دوری از فوتبال برای ایبراهیموویچ، اصلا تعریف نشده است. برای پی بردن به تفاوت بزرگ او با همه ستاره‌ها، کافی است بدانیم زلاتان حتی به حضور در ام.ال.اس هم به چشم یک ایستگاه پایانی نگاه نکرده و دوباره به قلب اروپا برگشته تا در یکی از بهترین لیگ‌های دنیا، آقایی کند. حالا میلان با حضور این فوق‌ستاره، هر چهار بازی ابتدایی‌اش در سری آ را با برد پشت سر گذاشته است. این اتفاق آخرین بار در سال 1995 رخ داده بود. یعنی میلانیستا حتی در دوران اوج با آنچلوتی نیز، هرگز فصل را با چهار برد متوالی آغاز نکرده بودند. تیم پیولی، تنها تیمی است که همه امتیازهای ممکن این فصل از سری آ را به دست آورده است. آن‌هم در حالی که یووه و ناپولی روی امتیاز هشت و اینتر روی امتیاز هفت متوقف شده‌اند. شاید حالا برای قضاوت کمی زود باشد اما ایبرا، به حمل کردن میلان روی شانه‌هایش ادامه خواهد داد.

«میلان هرگز یک پادشاه نداشته و حالا یک خدا دارد». این نوشته جدید زلاتان در توئیتر، پاسخی به پست اینستاگرامی مربوط به گذشته روملو لوکاکو است. ستاره بلژیکی فصل گذشته در صفحه اینستاگرام‌، خودش را به عنوان پادشاه جدید میلان معرفی کرده بود و ایبرا، حالا انتقام سختی از او گرفته است. ظاهرا این جمله لوکاکو، زلاتان را عصبانی کرده و همه می‌دانند که وقتی ایبرا عصبانی می‌شود، دقیقا چه اتفاقی رخ می‌دهد. ظاهرا سن و سال، هرگز انگیزه‌های ایبرا برای درخشیدن در زمین فوتبال را تغییر نمی‌دهند. او طوری می‌جنگد که انگار هر مسابقه، آخرین بازی‌اش در زمین فوتبال است و طوری خودش را باور دارد که انگار هیچ پایانی برایش در کار نیست. همین دو جمله، همه چیز را در مورد یکی از عجیب‌ترین ستاره‌های تاریخ فوتبال بیان می‌کنند. فوتبالیستی که در رژیم غذایی‌اش، به جز «پیروزی» هیچ چیز دیگری دیده نمی‌شود. معلوم نیست ماجراجویی جدید او در میلان تا کجا ادامه دارد اما تا وقتی زلاتان در میلان باشد، لوکاکو و هیچ بازیکن دیگری نباید لقب پادشاه را برای خودشان در نظر بگیرند.