دو شکست در یک روز!

آریا رهنورد

استراتژی یحیی برای عبور از استقلال در مرحله نیمه‌نهایی جام حذفی، اصلا جواب نداد. او که این روزها از نمایش کمال کامیابی‌نیا راضی نیست، این بازیکن را از فهرست نفرات ثابتش کنار گذاشت و احمد نوراللهی را به عنوان تنها هافبک دفاعی تیمش به زمین فرستاد. علاوه بر این، شجاع خلیل‌زاده نیز در پست تخصصی دفاع چپ به میدان رفت. طولی نکشید که سرمربی پرسپولیس، به اشتباه مهلکش در چینش ترکیب ابتدایی پی برد. قرمزها مرکز زمین را بی چون و چرا به استقلال واگذار کردند و حداقل در 30 دقیقه اول مسابقه، هیچ حرفی برای گفتن نداشتند. دریافت یک گل زودهنگام، روحیه تیم را به هم ریخت و در چنین شرایطی بازی با یک روش جدید، اصلا مطلوب به نظر نمی‌رسید. گل‌محمدی برای عوض کردن شرایط بازی، تا پایان نیمه اول هم صبر نکرد. او اواسط همین نیمه، کمال را به زمین فرستاد تا تعادل را دوباره در تیم احیا کند. تصمیمی که مهدی شیری را به اولین قربانی شهرآورد تبدیل کرد. دومین تعویض گل‌محمدی، بین دو نیمه رقم خورد. جایی که سیدجلال حسینی از زمین مسابقه خارج شد و محمد نادری در سمت چپ خط دفاعی قرار گرفت. پرسپولیس با این ترکیب، فرم مطلوبش را به دست آورد و گل تساوی را وارد دروازه حریف کرد. شاید اگر آنها از ابتدا با همین نفرات به میدان می‌رفتند، اوضاع کاملا متفاوت به نظر می‌رسید. تصمیم عجیب دیگری که یحیی را به محکمه هواداران پرسپولیس فرستاد، بیرون کشیدن دو بازیکن پنالتی‌زن در آخرین دقیقه از وقت اضافه دوم بود. گل‌محمدی به همین سادگی با تعویض علیپور و رسن، شانس پیروزی تیمش در پنالتی‌ها را به حداقل رساند. او دقایقی بعد از پایان مسابقه، اعلام کرد که قرار بوده مهدی ترابی اولین پنالتی تیم را بزند. اینکه سرمربی تیم یک نقشه در ذهن خودش داشته باشد و ذهن بازیکنان با نقشه‌ای دیگر پر شود، اصلا اتفاق مطلوبی برای یک تیم به نظر نمی‌رسد.

حتی برانکو ایوانکوویچ با همه دستاوردهای شاهکار و تاریخی‌اش، گاهی با فشار انتقادها روبه‌رو می‌شد اما هرگز بحث را به سمت خیابان سئول و ساختمان وزارت ورزش نمی‌برد. صحبت‌هایی شبیه به این، تنها مقدمه‌ای برای عادت به شکست‌های جدی‌تر هستند. گل‌محمدی در این موقعیت خاص، به تمرکز و کار بیشتر روی تیمش نیاز دارد

مجموعه رفتارهای یک مربی، تنها به مسائل فنی درون زمین محدود نمی‌شوند. بسیاری از مربیان بزرگ دنیای فوتبال درست به همان اندازه که در استراتژی‌های تاکتیکی خبره و زبردست هستند، در رفتارهای بیرون از زمین نیز فوق‌العاده ظاهر می‌شوند. شکست یحیی در کنفرانس مطبوعاتی دربی اما از شکست او در زمین بزرگ‌تر و جدی‌تر به نظر می‌رسید. تیم او نهایتا در پنالتی‌ها شکست خورده بود و تا دقیقه 93، در حال قدم زدن روی ابرها بود. این باخت هم با وجود همه اشتباه‌های فردی سرمربی پرسپولیس، پذیرفتنی به نظر می‌رسید اما توجیه‌های بعدی یحیی، فقط کار را خراب‌تر کرد. اشاره به اینکه عده‌ای برد پرسپولیس را نمی‌خواهند و به دنبال قهرمان کردن رقیب هستند، توجیهی بود که اصلا به مذاق هواداران پرسپولیس خوش نیامد. حتی برانکو ایوانکوویچ با همه دستاوردهای شاهکار و تاریخی‌اش، گاهی با فشار انتقادها روبه‌رو می‌شد اما هرگز بحث را به سمت خیابان سئول و ساختمان وزارت ورزش نمی‌برد. صحبت‌هایی شبیه به این، تنها مقدمه‌ای برای عادت به شکست‌های جدی‌تر هستند. گل‌محمدی در این موقعیت خاص، به تمرکز و کار بیشتر روی تیمش نیاز دارد. او سرمربی تیمی شده که به خاطر موفقیت‌های تکراری، انتظارها از آن نسبت به همیشه بیشتر است. طبعا در چنین باشگاهی، نمی‌توان روی جملات محبوب مربیان و تیم‌های بازنده مانور داد و از آنها به عنوان دستاویزی برای فرار از پذیرفتن مسئولیت شکست استفاده کرد. درست قبل از نبرد با استقلال در مرحله نیمه‌نهایی جام حذفی، شائبه‌های مذاکره گل‌محمدی با باشگاه سپاهان به گوش رسید. خود این مربی البته همه چیز را به شدت تکذیب کرده اما اگر چنین صحبت‌هایی واقعیت داشته باشند، یحیی بزرگ‌ترین مقصر بر هم خوردن تمرکز خودش و تیمش خواهد بود. این مربی مدتی قبل از پایان نیم‌فصل اول، برای جانشینی کالدرون با پرسپولیس مذاکره کرد و حالا بعید نیست که با تکرار همین عادت، از قرمزها نیز جدا شود.

اولین مقطع حضور یحیی در پرسپولیس، با شکست در ضربات پنالتی به پایان رسید و بعید نیست این اتفاق دوباره برای او تکرار شود. پس از ماجراهای دیدار نیمه‌نهایی جام حذفی، هواداران پرسپولیس دیگر جدایی یحیی را یک فاجعه بزرگ قلمداد نمی‌کنند. او سال‌ها تلاش کرد تا دوباره به جایگاه فعلی‌اش برگردد و سرمربی تیم موردعلاقه دوران بازی‌اش شود اما بحران مالی پرسپولیس و نقل و انتقالات بلاتکلیف باشگاه، اوضاع را برای این مربی پیچیده کرده‌اند. شاید اگر یحیی این بار تصمیم به ترک باشگاه بگیرد، دیگر تجربه سومی برای او در پرسپولیس هرگز به وجود نیاید.