هشت مرد قهرمان!

هنوز نمی‌دانیم چه سرنوشتی در انتظار این فصل خواهد بود اما بدون تردید وقتی یک فصل جدید از راه برسد، رقابت جذابی بین یحیی و فرهاد برای بردن جام شکل خواهد گرفت. آنها یک هدف مشترک در سر دارند. اینکه تبدیل به نهمین مربی ایرانی همه ادوار لیگ برتر شوند. تا امروز هشت مربی مختلف توانسته‌اند چنین فرصتی به دست بیاورند و بردن این جام را جشن بگیرند.

آریا طاری

  

علی پروین

قهرمانی در اولین دوره لیگ برتر با پرسپولیس، تجربه‌ای فراموش‌نشدنی برای علی پروین بود. او پیش از آن هم توانسته بود با قرمزها جام‌های زیادی فتح کند اما آن قهرمانی، مزه دیگری داشت. چراکه تا آخرین لحظه‌ها، همه تصور می‌کردند استقلال در بازی همزمان حداقل یک تساوی از ملوان می‌گیرد و جام را به دست می‌آورد. در آخرین هفته از اولین دوره لیگ، استقلال پورحیدری به شکل ناباورانه‌ای در انزلی شکست خورد و پرسپولیس پروین در تهران، با تنها گل ابراهیم اسدی فجر سپاسی را شکست داد. در روزی که حتی آزادی پر از هوادار نشده بود، سرخ‌ها قهرمانی را جشن گرفتند. پروین پس از این جام، دیگر نتوانست رقابت‌های لیگ برتر فوتبال ایران را فتح کند.

 فرهاد کاظمی

دستیار سابق فیروز کریمی، حالا در سپاهان برای خودش یک تیم رویایی درست کرده بود. برخلاف اولین دوره لیگ که قهرمانش درست در آخرین هفته مشخص شد، سپاهان فرهاد کاظمی با اختلاف و اقتدار قهرمانی لیگ برتر را به دست آورد تا دیگر همه با کاظمی به عنوان یک مربی مستعد و باانگیزه آشنا شوند. او به لحاظ فنی، در سطح بسیار بالایی قرار داشت اما برخلاف آن‌چه تصور می‌شد، نتوانست به همین مسیر ادامه بدهد. شاید اگر فرهاد کاظمی فرم کاری‌اش را به خوبی حفظ می‌کرد و باز هم به موفقیت می‌رسید، می‌توانست یک روز نیمکت تیم ملی را نیز تصاحب کند.

پرسپولیس حتی با وجود کسر 6 امتیاز از سوی فیفا، در آخرین هفته لیگ برتر هفتم به دراماتیک‌ترین شکل ممکن قهرمان فوتبال ایران لقب گرفت. قطبی مدتی بعدی سرمربیگری تیم ملی را نیز تجربه کرد اما در این پروژه ناکام شد

مجید جلالی

وجه اشتراک جلالی با دو مربی قبلی، این است که او نیز تنها یک بار این تجربه فوق‌العاده را به دست آورده است. پاس جلالی، تیم جوانی بود که ستاره‌های کم سن و سال زیادی در خودش داشت. جواد نکونام تازه به فوتبال معرفی شده بود و آرش برهانی، با سرعت مثال‌زدنی‌اش مدافعان حریف را نابود می‌کرد. پاس در یک رقابت سخت و نزدیک با استقلال، جام قهرمانی را به دست آورد. چند ماه بعد از قهرمانی، جلالی از این باشگاه جدا شد و جایش را به مصطفی دنیزلی داد. جلالی دیگر به پاس برنگشت و این باشگاه نیز در مسیر انتقال و سپس انحلال قرار گرفت. پاس تنها تیم قهرمان در همه تاریخ لیگ برتر است که حالا دیگر در این لیگ دیده نمی‌شود. جلالی نیز در این سال‌ها، معمولا در تیم‌های متوسط کار کرده و نتایج چندان خوبی به دست نیاورده است.

امیر قلعه‌نویی

با رکورد خارق‌العاده پنج قهرمانی در لیگ برتر، قلعه‌نویی با اختلاف بسیار زیادی موفق‌ترین مربی ایرانی تاریخ لیگ برتر است. او دو جام بیشتر از برانکو ایوانکوویچ به عنوان موفق‌ترین مربی خارجی تاریخ لیگ به دست آورده است. تقریبا در هر چهار فصل از لیگ برتر، ژنرال یک بار روی سکوی اول رفته است. قلعه‌نویی اولین بار در پایان برنامه سه ساله‌اش در استقلال در لیگ پنجم قهرمانی را از آن خودش کرد. او در لیگ هشتم به استقلال برگشت و دوباره با این تیم قهرمان شد. این مربی سپس در دو فصل متوالی بعدی با سپاهان جام قهرمانی گرفت و در لیگ برتر دوازدهم نیز استقلال را قهرمان کرد. از آن سال به بعد، امیر دیگر نتوانسته جام قهرمانی رقابت‌های لیگ را لمس کند. با این وجود رکورد او برای مربیان داخلی، هنوز کاملا دست‌نیافتنی به نظر می‌رسد.

علی دایی

قهرمانی لیگ برتر ششم به عنوان بازیکن-مربی سایپا، نوید ظهور یک استعداد فوق‌العاده در مربیگری را به فوتبال ایران داد. علی دایی یکی از بزرگ‌ترین فوتبالیست‌های تاریخ ایران بود اما در مربیگری به آن اندازه بزرگ نشد. هرچقدر انتخاب‌های دوران بازی شهریار ایده‌آل بودند، انتخاب‌های دوران مربیگری او به درستی اتفاق نیفتادند. دایی به محض موفقیت با سایپا، به تیم ملی رفت و با این عجله، آینده کاری‌اش را به خطر انداخت. شکست در تیم ملی و سپس یک دوران بسیار پرحاشیه در پرسپولیس، موجب شد او دیگر نتواند قهرمانی لیگ را تکرار کند. او همچنان تنها در پایتخت مربیگری می‌کند. دایی این اواخر، سرمربی تیم‌های بسیار متوسطی بوده است.

افشین قطبی

«قلب شیر» عبارتی بود که در دوران حضور قطبی روی نیمکت پرسپولیس بارها تکرار شد. افشین و تیمش به انتظار طولانی هواداران باشگاه برای قهرمانی در لیگ برتر پایان دادند. پرسپولیس حتی با وجود کسر 6 امتیاز از سوی فیفا، در آخرین هفته لیگ برتر هفتم به دراماتیک‌ترین شکل ممکن قهرمان فوتبال ایران لقب گرفت. قطبی مدتی بعدی سرمربیگری تیم ملی را نیز تجربه کرد اما در این پروژه ناکام شد. بازگشت به فوتبال ایران و باشگاه فولاد نیز پس از سال‌ها برای او موفقیت‌آمیز نبود.

حسین فرکی

در جایگاه سرمربی، حسین فرکی خیلی دیر شکوفا شد. هم در پایان لیگ سیزدهم و هم در پایان لیگ چهاردهم، آخرین لبخند فوتبال ایران سهم این مربی بود. او در لیگ سیزدهم با همان یادداشت‌های معروفش، فولاد را قهرمان کرد و قهرمانی لیگ چهاردهم را نیز با سپاهان جشن گرفت. هرچند که تنها چند ماه بعد، اختلاف شدید با محرم نویدکیا شرایط را در اصفهان برای این مربی سخت کرد و پس از آن نیز فرکی در سراشیبی قرار گرفت.

عبدا... ویسی

او تا امروز آخرین مربی ایرانی قهرمان لیگ برتر بوده است. مردی که در لیگ برتر پانزدهم، به شکل ناباورانه‌ای با استقلال خوزستان قهرمان شد و دیگر نتوانست این موفقیت را تکرار کند. ویسی پس از ترک استقلال خوزستان، سال‌های موفقیت‌آمیزی را پشت سر نگذاشته است.