آریا طاری

وحید هاشمیان پس از مدت‌ها، سکوتش را در مورد ماجراهای تیم ملی در دوران مارک ویلموتس شکست. آن‌چه وحید در این مورد به زبان آورده، حاوی نکات بسیار مهمی است که می‌تواند سند تاریخی یک دوران تاریک از تیم ملی باشد. هاشمیان برای اولین بار از دلایل شکست خوردن مارک ویلموتس صحبت کرده و دست روی این نکته گذاشته که با بسیاری از تصمیم‌های این مربی «مخالف» بوده است. نفی مربی «بازنده» همیشه کار راحتی به نظر می‌رسد اما باید از وحید هاشمیان بپرسیم که خودش چه کارهایی در تیم ملی انجام داده است؟ مگر او در غیاب ویلموتس، دائما در استادیوم‌های مختلف حاضر نمی‌شد؟ مگر او مسئول انتخاب اولین لیست‌ها برای تیم ملی نبود؟ مگر او نباید دید درستی از فوتبال ایران به سرمربی بلژیکی می‌داد؟ مگر او نباید در جایگاه دستیار، شرایط خاص فوتبال آسیا را برای سرمربی تیم ملی تشریح می‌کرد؟ هاشمیان اعتقاد دارد که پیروزی سنگین روبه‌روی کامبوج، نقطه ستاره تیم ملی در دوران ویلموتس بوده. چراکه به تصورات این مربی از فوتبال آسیا جنبه دیگری بخشیده است. شاید حالا مشخص باشد که چرا سرمربی تیم ملی با آن ترکیب‌های انتحاری روبه‌روی بحرین و عراق قرار گرفت. او احتمالا پیش خودش فکر می‌کرد که صعود به جام جهانی از منطقه آسیا، کار بسیار ساده‌ای خواهد بود.

چنین اعترافی، اتفاقا بیشتر از هر چیزی به کم‌کاری خود هاشمیان در تیم ملی طعنه می‌زند. چراکه او به عنوان دستیار ایرانی مارک ویلموتس، باید اوضاع را برای این مربی توضیح می‌داد. با این وجود به نظر می‌رسد حضور او روی نیمکت تیم ملی تنها نمایشی بود و سرمربی، توجه چندانی به وحید نداشت. اگر حرف وحید روی نیمکت خریدار نداشت و همان‌طور که خودش گرفته، سرمربی به هیچ وجه به توصیه‌های او توجه نمی‌کرد، چرا این چهره باید در تیم باقی می‌ماند؟ مگر نه اینکه اگر کسی نتواند به تیم ملی خدمت کند، حضور او در این تیم خیانت محسوب می‌شود؟ اگر هم خلاف این موضوع صدق می‌کند و وحید رابطه خوبی با ویلموتس داشت، باید از او بپرسیم که چرا نتوانست کوچک‌ترین تاثیری در افکار این مربی بگذارد؟

پروسه انتخاب دستیار برای مارک ویلموتس، خودش یک شکست بزرگ برای فوتبال ایران بود. البته که وحید هاشمیان، یک چهره مقبول، با شخصیت و تحصیل‌کرده در حوزه فوتبال به شمار می‌رود اما او هم درست مثل خود ویلموتس، از وضعیت فوتبال ایران بی‌خبر بود. وحید از مدت‌ها قبل در آلمان به سر می‌برد و بدون شناخت کافی از شرایط تیم ملی، به ایران برگشت. همین موضوع موجب شد که او نتواند در انتخاب فهرست‌ها، به سرمربی تیم ملی کمک کند. در نهایت حضور او کوچک‌ترین تاثیری برای این تیم نداشت. وحید نمی‌تواند با سرزنش ویلموتس، پای خودش را از این ماجرا کنار بکشد. او یکی از مقصران بزرگ بحران تیم ملی و «شریک» سرمربی بلژیکی روی نیمکت بود. پذیرفتن این حقیقت به جای تلاش برای انکار آن، برای این مربی بسیار مفید خواهد بود.