آنتونی؛ از ونگر تا یحیی!

آریا رهنورد

سال 2004 در لندن قامت هیچ باشگاهی به آرسنال نمی‌رسید. آنها نه‌تنها در لندن، بلکه در همه انگلستان بدون رقیب بودند و هر فوتبالیستی آرزو داشت کنار آنری، برگکمپ، پیرس و سایر ستاره‌های توپچی، برای مرد فرانسوی بازی کند. آنها با «ونگربال» چشم‌ها را خیره کردند و قهرمانی لیگ برتر را بدون حتی یک شکست، به دست آوردند. درست در همان روزها، «آنتونی استوکس» 16 ساله در آکادمی آرسنال حضور داشت. درخشش او در رده‌های پایه، آرسنالی‌ها را به کشف یک استعداد جدید برای خط حمله امیدوار می‌کرد. استوکس در 16 سالگی به تیم ذخیره‌های باشگاه ملحق شد و بلافاصله اولین بازی‌اش را با تیم بزرگسالان آرسنال در یک مسابقه حذفی پشت سر گذاشت. او با قراردادی رسمی به تیم اصلی باشگاه ملحق شد اما ترافیک در خط حمله، اجازه نمی‌داد که این بازیکن فرصت چندانی برای بازی در آرسنال به دست بیاورد. ونگر تصمیم گرفت این بازیکن را با یک قرارداد رسمی، به فالکریک در لیگ اسکاتلند قرض بدهد. آمار فوق‌العاده 16 گل در 18 بازی برای فالکریک، موجب شد هواداران توپچی‌ها برای بازگشت این بازیکن لحظه‌شماری کنند اما آرسن ونگر در یک تصمیم باورنکردنی، استوکس را به ساندرلند فروخت. کارنامه دوران فوتبال استوکس، درست از همین نقطه دستخوش تغییر شد. نرسیدن به پیراهن آرسنال انگار، یک ناامیدی بزرگ برای این مهاجم به شمار می‌رفت. او البته به لیگ جزیره برگشت و با یک قرارداد قابل توجه، به ساندرلند رفت. آرسنالی‌هایی که از ونگر به خاطر فروش این فوتبالیست جوان انتقاد می‌کردند، خیلی زود قانع شدند که این تصمیم کاملا درست بوده است. چراکه آنتونی در دو فصل متوالی، تنها سه گل برای تیمش به ثمر رساند. او در سومین فصل  قرارداد با ساندرلند، هم به شفیلد و هم به پالاس قرض داده شده و در هر دو تیم، به شدت ناامیدکننده بود. مهاجم بااستعداد اما ناآماده ایرلندی برای رسیدن به اوج، دوباره به فوتبال اسکاتلند برگشت. او این بار در یک فصل 23 گل برای هیبرنیان زد تا دوباره از بحران، فاصله بگیرد.

پیوستن به سلتیک، دومین نقطه عطف مهم در زندگی استوکس بود. او به یکی از ستاره‌های محبوب سلتیک‌پارک تبدیل شد و سال‌های درخشانی را در این تیم سپری کرد. این مهاجم در پنج فصل متوالی پیراهن باشگاه سلتیک را پوشید و 76 بار نیز موفق به گل‌زنی برای این تیم شد. سلتیک با درخشش استوکس در چهار فصل متوالی، قهرمانی لیگ اسکاتلند را از آن خود کرد. در آخرین ماه‌های حضور در سلتیک، حواشی این بازیکن به اوج رسیدند و سرمربی باشگاه به خاطر بی‌نظمی مداوم، او را از تیمش کنار گذاشت. یک درگیری شدید حتی موجب شد او حکم دو سال حبس تعلیقی را نیز دریافت کند. پس از پایان کار در سلتیک، آنتونی برای باشگاه‌های هیبرنیان، بلک‌برن و آپولون یونان توپ زد. او که در فوتبال یونان هیچ گلی به ثمر نرسانده بود، سرانجام با یک قرارداد گرانقیمت راهی باشگاه تراکتورسازی تبریز شد. شروع این مهاجم در تراکتور، استثنایی به نظر می‌رسید. او مدعی اصلی آقای گلی لیگ برتر به شمار می‌رفت و گل‌های زیادی برای تیم تبریزی به ثمر رسانده بود. همه چیز کاملا خوب بود تا اینکه او پس از بازی با ذوب، با اجازه کادر فنی برای مرخصی یک هفته‌ای به ایرلند رفت و تا مدت‌ها برنگشت. این موضوع لطمه بزرگی به امیدهای تراکتورسازی برای قهرمانی لیگ زد. مدتی بعد پس از ملاقات با محمد تقوی، آنتونی راضی شد که به فوتبال ایران برگردد اما در بازگشت، او دیگر کیفیت گذشته‌اش را نداشت. آنتونی در نهایت به لیگ ترکیه رفت اما باشگاه آدانا قراردادش را تنها پس از 6 مسابقه فسخ کرد. در استعداد استوکس تردیدی وجود ندارد اما او این اواخر، هرگز بازیکن باثباتی نبوده است. آنتونی چیزی بین فرشته و شیطان است. هم می‌تواند یک تیم را به تنهایی قهرمان کند و هم می‌تواند یک تیم را به تنهایی به حاشیه و جنجال بکشاند.

آمار فوق‌العاده 16 گل در 18 بازی برای فالکریک، موجب شد هواداران توپچی‌ها برای بازگشت این بازیکن لحظه‌شماری کنند اما آرسن ونگر در یک تصمیم باورنکردنی، استوکس را به ساندرلند فروخت. کارنامه دوران فوتبال استوکس، درست از همین نقطه دستخوش تغییر شد

تیمی که پس از فسخ قرارداد با جونیور تنها یک مهاجم نوک داشت، حالا فصل را با سه مهاجم نوک ادامه می‌دهد. طبیعتا از بین علیپور، اوساگوانا و استوکس، حداقل یک نفر باید در هر مسابقه روی نیمکت بنشیند. حالا دیگر نیازی به استفاده از مهره‌های غیرتخصصی در این بخش از زمین نیست و «انتخاب» نهایی برای یحیی در خط حمله، کمی سخت خواهد شد. استوکس فعلا از دو رقیب اصلی‌اش در خط حمله پرسپولیس عقب‌تر است اما اگر به مرز آمادگی برسد، کم‌تر بازیکنی می‌تواند او را  در رقابت مستقیم کنار بزند.