شش مغضوب!

آریا طاری

جدایی گابریل کالدرون شاید برای آماده‌ترین بازیکنان فصل پرسپولیس خوشایند نباشد. نفراتی مثل رادو، کنعانی، ربیع‌خواه، نوراللهی، ترابی و همه بازیکنانی که با کالدرون در بهترین فرم قرار داشتند، طبیعتا از جدایی این مربی استقبال نمی‌کنند اما پرسپولیس مهره‌های دیگری نیز دارد که با پازل تاکتیکی سرمربی آرژانتینی جور نبودند. بازیکنانی که شاید خوشحالی‌شان را تا امروز بروز نداده باشند اما بدون تردید جدایی مرد اول نیمکت تیم و انتخاب یحیی گل‌محمدی، یک فرصت خوب برای بازگشت به ترکیب اصلی می‌دانند. چراکه تجربه نشان می‌دهد مربی‌های وطنی معمولا به «اسم‌ها» بیشتر از هر چیز دیگری توجه نشان می‌دهند.

علیرضا بیرانوند

مرد شماره یک دروازه پرسپولیس، فصل خوبی را زیر نظر کالدرون پشت سر نگذاشت. او تصور نمی‌کرد سرمربی قرمزها تصمیم به نیمکت‌نشین کردنش بگیرد اما برای کالدرون، هیچ‌وقت «اسم‌ها» تعیین‌کننده نبودند. افت علیرضا و کیفیت فوق‌العاده رادو، نظر مرد آرژانتینی را در مورد خط دروازه تغییر داد. گلر کروات با کلین‌شیت‌های متوالی روی خط دروازه ماندگار شد و اواخر فصل، بیرو به مرخصی اجباری رفت. کار بیرانوند و کالدرون حتی به درگیری لفظی نیز کشیده شد اما سرمربی قرمزها در نهایت اعلام کرد که هنوز روی این دروازه‌بان حساب باز می‌کند. با این وجود شنیده می‌شد که کالدرون قصد دارد حتی در شروع نیم‌فصل دوم نیز، رادو را درون دروازه قرار دهد. حالا که دیگر خبری از گابریل نیست، بیرو با انرژی و انگیزه به تمرین‌ها برگشته و به احتمال زیاد زیر نظر سرمربی جدید، دوباره در ترکیب ثابت قرار خواهد گرفت.

سیدجلال حسینی

کاپیتان قرمزها در شروع فصل، بازیکن فیکس تیم بود اما بعد از سپری شدن دو هفته، با سرمربی تیم اصطکاک پیدا کرد. سید در چند هفته متوالی، به نیمکت دوخته شد و حتی شانس همراهی تیمش در دربی را نیز از دست داد. او البته در اواسط نیم‌فصل دوباره به ترکیب برگشت اما در مجموع، کالدرون علاقه بیشتری داشت تا از زوج محمدحسین کنعانی‌زادگان و شجاع خلیل‌زاده در قلب دفاع استفاده کند. مرد آرژانتینی بارها و بارها ترکیب قلب دفاعش را عوض کرد اما سیدجلال در مجموع، کم‌تر از شجاع و کنعانی برای تیم به میدان رفت. ستایش کالدرون از سیدجلال در هفته‌های انتهایی نیم‌فصل، آسمان رابطه آنها را آفتابی کند اما جلال می‌خواهد بیشتر در زمین باشد و این اتفاق با مربی ایرانی بدون ترید رخ خواهد داد.

کمال کامیابی‌نیا

کالدرون از همان شروع فصل، روشن کرد که با مصدومیت‌های مداوم کمال کنار نمی‌آید. او از هافبک تیمش خواست که برای ماندن در تیم، مشکل قدیمی مصدومیت کتفش را حل کند. کمال با عمل جراحی، هفته‌های بسیار زیادی را از دست داد و عملا از فهرست بازیکنان مدنظر کالدرون خارج شد. او تا پایان نیم‌فصل، هرگز بازیکن ثابت تیم نبود و تنها دقایق کمی برای سرخ‌ها توپ زد. محسن ربیع‌خواه هافبک محبوب برانکو و کالدرون بود اما انتظار می‌رود سرمربی جدید، کمال را در کنار نوراللهی در مرکز زمین تیم قرار بدهد.

امید عالیشاه

کاپیتان دوم باشگاه پرسپولیس، هیچ‌وقت مهره موردعلاقه گابریل کالدرون نبود. سرمربی باشگاه چند بار پست بازی این بازیکن را عوض کرد اما در مجموع نتوانست نمایش دلخواه را از امید در زمین ببیند. او خیلی صریح اعلام کرد که دیگر به امید نیازی ندارد و در نیم‌فصل دوم، نمی‌خواهد این بازیکن را در فهرست بازیکنان تیمش ببیند. با جدایی کالدرون، او بیشتر از هر بازیکن دیگری خوشحال به نظر می‌رسد. این اتفاق، امید را از فهرست مازاد خارج کرد و او را در نیم‌فصل دوم نیز در باشگاه محبوبش نگه داشت.

سیامک نعمتی

در آخرین ماه‌های برانکو، سیامک یکی از مهره‌های بدون جانشین پرسپولیس به شمار می‌رفت. بازیکنی که گل صعود قرمزها به فینال لیگ قهرمانان آسیا را به ثمر رساند. لیگ نوزدهم اما برای سیامک، اصلا خوش‌یمن نبوده و او اصلا نتوانسته جایی در بین نفرات فیکس کالدرون پیدا کند. کالدرون سیامک را در چند پست مختلف امتحان کرد اما به بازی او اعتقاد چندانی نداشت. شاید تغییر سرمربی، شرایط نعمتی را نیز در پرسپولیس تغییر بدهد و او را به یک بازیکن ثابت تبدیل کند.

علی علیپور

هرچه به پایان فصل نزدیک شدیم، علی علیپور نیز بیشتر کیفیت گذشته‌اش را به دست آورد اما کالدرون، تقریبا هیچ‌وقت دست از سرزنش این مهاجم برنداشت. با توجه به رزومه علیپور، مرد آرژانتینی انتظار زیادی از این مهاجم داشت اما بازیکن شماره 70 در مجموع انتظار سرمربی‌اش را برآورده نکرد. چند نمایش درخشان برای یک نیم‌فصل کافی نبود و گابریل از مهاجم اصلی‌اش راضی نشد. حالا دیگر علی علیپور از دست سرزنش‌های همیشگی سرمربی آرژانتینی راحت شده است. سرزنش‌هایی که البته به پیشرفت بیشتر او ختم شدند.