زلزله‌ای برای فوتبال

آریا رهنورد

 زمان زیادی به برگزاری چهارمین بازی تیم ملی در مرحله پیش‌مقدماتی جام جهانی باقی نمانده اما هنوز هیچ‌کس نمی‌داند که «سرمربی» تیم ملی در آن مسابقه، چه کسی خواهد بود. ویلموتس تا قبل از این فیفادی، وظایفش را به عنوان مرد اول نیمکت تیم ملی انجام داده بود اما ظاهرا فدراسیون، وظایفش را در این مورد به خوبی انجام نداده و به همین خاطر، سرمربی بلژیکی برای فسخ قرارداد با تیم ملی آماده به نظر می‌رسد. تحریم‌ها، واریز پول به حساب ویلموتس را دشوار می‌کنند اما فدراسیون از مدت‌ها قبل از چنین موضوعی خبر داشته و به نظر می‌رسد هیچ اقدامی برای حل این مشکل انجام نداده است. تا همین‌جا خوش‌شانس بودیم که فیفا دست به کار شد و به خاطر ناآرامی‌های عراق، کشور دیگری را برای برگزاری دیدار دو تیم در نظر گرفت. اگر تصمیم‌گیری در این مورد نیز با فدراسیون مهدی تاج بود، بعید به نظر می‌رسید آنها کوچک‌ترین قدمی برای سلب میزبانی از عراق بردارند. دوران کی‌روش با همه مختصاتش به پایان رسیده و دیگر قرار نیست صاحبان سرمایه‌های مشکوک مثل حسین هدایتی، پرداخت بخشی از حقوق سرمربی تیم ملی را بر عهده بگیرند و در ازای آن، امتیازهایی به دست بیاورند. ویلموتس مشغول انجام «کار اقتصادی» در فوتبال نیست و طبیعتا مثل هر مربی حرفه‌ای دیگری، «حقوقش»‌ را می‌خواهد. البته که او می‌توانست صبر کند تا بازی حساس و حیاتی با عراق به پایان برسد و تیم ملی با خطر بزرگ حذف از مرحله پیش‎مقدماتی جام جهانی روبه‌رو نشود اما فراموش نکنید که تیم ملی پس از بازی عراق، تا شروع سال آینده هیچ مسابقه مهمی ندارد و همین موضوع، می‌تواند پرداخت دستمزد ویلموتس را به تاخیر بیندازد. مرد بلژیکی به خوبی می‌داند که اگر این مبلغ را «همین حالا» دریافت نکند، ممکن است به این زودی‌ها دیگر امیدی به دریافت دستمزدش نداشته باشد. از طرف دیگر اعضای کادر فنی او نیز نمی‌توانند با این شرایط ادامه بدهند و این اتفاق نیز در مردد شدن مارک ویلموتس تاثیر داشته است. جدایی او، خطری جدی برای تیم ملی به نظر می‌رسد اما مرد بلژیکی، تنها چهره خارجی این روزهای فوتبال ایران نیست که برای فسخ قرارداد آماده می‌شود. بحران‌های مالی در سطوح مختلف، همه نام‌های بزرگ خارجی را در آستانه جدایی قرار داده است. 

 «با این روند، فوتبال ایران به طرف آماتور شدن پیش می‌رود». این جمله برانکو ایوانکوویچ، مربوط به روزهایی بود که مدیران باشگاه برخلاف وعده‌های اولیه، حقوق او را پرداخت نمی‌کردند. مرد کروات چند ماه بعد از این جمله، فوتبال ایران را ترک کرد و دیگر روی نیمکت پرسپولیس دیده نشد. بدقولی‌های مکرر، او را از ادامه همکاری ناامید کرده بود. این مربی هنوز هم نتوانسته طلبش را از فوتبال ایران دریافت کند. او هم مثل ماریو بودیمیر، روند دریافت مطالباتش را با شکایت دنبال خواهد کرد. به صورت همزمان، سرمربی حال حاضر سرخپوشان نیز اعلام کرده که اگر تا یک هفته دیگر بخشی از دستمزدش را نگیرد، قراردادش را فسخ می‌کند. در واقع مدیران باشگاه همزمان باید با سرمربی قبلی و فعلی‌شان به توافق برسند و این کار به دلارهای زیادی نیاز خواهد داشت. در باشگاه رقیب نیز در روی همین پاشنه می‌چرخد. باشگاه هنوز با شفر و کادر فنی پیشینش تسویه‌حساب نکرده و از طرفی، با تهدید جدی استراماچونی روبه‌رو شده است. مدیران باشگاه به خوبی می‌دانند که اگر در این مقطع سرمربی ایتالیایی را از دست بدهند، عملا دوره خودشان در استقلال نیز را باید تمام شده بدانند. از طرفی خطر فسخ قرارداد حتی برای «بازیکنان» سرخابی‌ها نیز وجود دارد. بشار رسن اولین مهره‌ای است که تیمش را تهدید به جدایی کرده و به زودی مهره‌های دیگری نیز همین راه و روش را در پیش خواهند گرفت. 

ویلموتس تا قبل از این فیفادی، وظایفش را به عنوان مرد اول نیمکت تیم ملی انجام داده بود اما ظاهرا فدراسیون، وظایفش را در این مورد به خوبی انجام نداده و به همین خاطر، سرمربی بلژیکی برای فسخ قرارداد با تیم ملی آماده به نظر می‌رسد

بعید نیست که فوتبال ایران به زودی از همه مهره‌های خارجی خالی شود. شاید در حال حاضر، ثروت مالکان تراکتور و سپاهان، اجازه نمی‌دهد این دو باشگاه به اندازه سرخابی‌ها و تیم ملی خطر کوچ خارجی‌ها را احساس کنند اما شاید این موضوع دیر یا زود گریبانگیر آنها نیز شود. تاثیرات بازار ارز روی فوتبال، حالا بیشتر از همیشه عیان شده است. با این وجود هنوز هم مدیران باشگاه‌ها، در سیاست‌های نقل و انتقالاتی‌شان هیچ تغییری به وجود نمی‌آورند. اگر فوتبال ایران توانایی جذب و حفظ چهره‌های گرانقیمت خارجی را ندارد، بهتر است از همان ابتدا قید همکاری با آنها را بزند. به خدمت نگرفتن یک مربی به مراتب بهتر از پایان اجباری همکاری با او در میانه‌های راه است.