بازی جام و بخت!

آریا رهنورد

ششمین تساوی بدون گل این هفته در جدال پیکان و گل‌گهر، زمانی برای ناامیدی کامل از هفته نهم لیگ برتر بود اما نبرد تراکتور و استقلال در یادگار امام تبریز، فوق‌العاده از کار درآمد و ثابت کرد که هنوز می‌شود به این لیگ دل بست و به جذابیت آن، امید داشت. این هفته در لیگ به ازای هر دو بازی، تنها یک گل به ثمر رسیده و این آمار، کاملا نگران‌کننده به نظر می‌رسید اما تماشای رقابت فشرده تیم‌ها در بالای جدول، نشان از جذابیت هفته‌های پیش روی لیگ برتر خواهد داشت. لیگی که به احتمال بسیار زیاد قهرمانش در آخرین ثانیه‌ها از آخرین هفته مشخص خواهد شد.

از بین همه مدعی‌های قهرمانی این فصل لیگ برتر، تنها «استقلال» بود که توانست هفته نهم را با پیروزی پشت سر بگذارد. آبی‌های پایتخت یکی از دو تیم «برنده» لیگ در هفته نهم بودند و این اتفاق، جایگاه آنها را در جدول رده‌بندی به مراتب بهتر کرد. تیم استراماچونی با کنار زدن تراکتورسازی در تبریز، چهارمین پیروزی لیگ برتری‌اش را جشن گرفت و صاحب بهترین خط حمله لیگ برتر نیز شد. آبی‌ها با 15 امتیاز و 16 گل زده، حالا در رده هفتم جدول قرار گرفته‌اند و با بالاترین نقطه این جدول، تنها چهار امتیاز فاصله دارند. آنها فصل را در رده‌های پایین جدول شروع کردند اما به مرور زمان، نشان دادند که یک مدعی جدی برای قهرمانی خواهند بود. هفته نهم لیگ برتر فقط دو «بازنده» داشت و تراکتورسازی، یکی از این دو بازنده به شمار می‌رفت. تیمی که تا قبل از جدال هفته گذشته با نفت، نه شکست خورده و نه اجازه باز شدن دروازه‌اش را داده بود اما در دو بازی متوالی، شکست‌های تلخی را تجربه کرد و در مجموع 6 بار نیز دروازه‌اش را باز شده دید. تیم دنیزلی هنوز در رده دوم جدول دیده می‌شود اما این روزها، روند امیدوارکننده‌ای ندارد. آنها دیگر در دیدارهای خانگی نیز، تسلیم‌ناپذیر به نظر نمی‌رسند. صدر جدول، هنوز هم در اختیار تیم امیرقلعه‌نویی است. تیمی که این هفته برای دومین بار متوالی، متوقف شد و نتوانست برابر پارس جنوبی جم، کاری از پیش ببرد. روند کلین‌شیت‌های متوالی این تیم نیز بالاخره با ضربه پنالتی محمد نوری، قطع شد. سپاهانی‌ها قربانی پنالتی پارس شدند و پرسپولیس، با ضربه پنالتی خودش قربانی شد. چیپ ناقص علی علیپور، شانس رسیدن به پیروزی خانگی برابر ماشین‌سازی را از تیم کالدرون گرفت و هواداران باشگاه را به شدت عصبانی کرد. شهرخودرو نیز در زمین سایپا دو امتیاز از دست داد و یحیی در پایان بازی، مدعی شد که این زمین اصلا برای فوتبال مناسب نیست و به درد رشته‌های دیگری می‌خورد. هفته نهم لیگ برتر نوزدهم، یک حقیقت بزرگ را بیشتر از گذشته آشکار کرد. اینکه هنوز در این فصل، هیچ تیمی «کامل» نشده و همه تیم‌های مدعی ضعف‌های خاص خودشان را دارند. در این لیگ دیگر خبری از «برانکو» نیست که با زیرکی، امتیازها را حتی در روزهای بد تیمش جمع کند و از سایر رقبا فاصله بگیرد. حالا همه تیم‌ها کاملا نزدیک به هم هستند و این اتفاق، می‌تواند یک جنگ هیجان‌انگیز برای فتح جام را در فوتبال ایران رقم بزند.

جنگ قهرمانی، تنها بخشی از جذابیت‌ها و غافلگیری‌های این فصل از رقابت‌های لیگ برتر است. به جز تیم‌هایی که برای قهرمانی مبارزه می‌کنند، تیم‌های دیگری نیز هستند که در جدال‌های مستقیم با رقبای بزرگ، به شدت سرسخت و پرانگیزه نشان می‌دهند. نفت مسجدسلیمان در این 9 هفته، حتی یک بار نیز به عنوان تیم بازنده از زمین مسابقه خارج نشده است. نفت آبادان با دراگان اسکوچیچ، مدرن فوتبال بازی ‌می‌کند و در زمین خودش به هیچ حریفی اجازه عرض اندام نمی‌دهد. فولاد خوزستان به لحاظ دفاعی، یکی از بهترین تیم‌های لیگ برتر است و در دفاع به سادگی تسلیم هیچ رقیبی نمی‌شود. پارس جنوبی جم نیز این فصل فوتبال خوبی بازی می‌کند و با متوقف کردن تیم صدرنشین، نشان داده که خودش را در هیچ مسابقه‌ای از پیش بازنده نمی‌داند. در لیگ برتر نوزدهم، مدعی‌ها می‌درخشند و متوسط‌ها نیز فوق‌العاده کار می‌کنند. در یک برنامه فشرده و با یک سطح نزدیک، تیم‌ها دائما به هم امتیاز می‌دهند و لیگ، جذاب‌تر می‌شود. این وسط تنها دو تیم شاهین و گل‌گهر، در حد و اندازه‌های سایر رقبا ظاهر نشده‌اند. شاید این موضوع، نشان‌دهنده این حقیقت باشد که لیگ برتر ایران برای 16 تیم آماده، نیروی انسانی کافی را در اختیار ندارد و ایده‌آل‌تر این است که با 14 تیم برگزار شود.

در «حساس» بودن رقابت‌های این فصل لیگ برتر، تردیدی وجود ندارد اما کاش نبردهای این لیگ، پرگل‌‌تر و پرماجراتر باشند. اگر تیم‌ها کمی شجاعانه‌تر فوتبال بازی کنند، اگر معضل بلیت‌فروشی حل شود و تماشاگرها استقبال بیشتری از نبردهای مختلف به عمل بیاورند، اگر برنامه‌ریزی بازی‌ها کمی منطقی‌تر شود و اگر اشتباه‌های داوری به حداقل برسند، لیگ برتر نوزدهم در کنار همه نبردهای نزدیک و حساس، «زیبایی» را نیز در چهره‌اش خواهد دید. هر چقدر که از تعداد تساوی‌های بدون گل کاسته و به تعداد نبردهای پرگل و پرماجرا اضافه شود، لیگ برتر نیز در شرایط ایده‌آل‌تری قرار خواهد گرفت.