یک عضو شورای ملی زعفران با اشاره به سابقه چندهزار ساله ایران در کشت این محصول، گفت: ایران به ‌عنوان کشوری با بیش از ۳۰۰۰ سال سابقه در کشت و تولید زعفران، هم تخصص و هم دانش لازم را دارد و طبیعی است که نباید سیاست‌گذاری زعفران در دست دولت باشد، اما امروز خلأ سیاست‌گذاری و بی‌توجهی مسئولان به چشم می‌خورد.

علی حسینی در گفت‌وگو با تجارت‌نیوز، با تاکید بر اینکه خام‌فروشی صادرکنندگان یکی از مشکلات اصلی بازار زعفران است، توضیح داد: بیشتر صادرکنندگان در پی خام‌فروشی‌اند؛ کشاورزان به‌جای افزایش عملکرد، فقط سطح زیر کشت را گسترش می‌دهند و متولیان آموزش و ترویج هم در خواب هستند. صادرکننده وقتی نمی‌تواند ارز را به نرخ نیمایی برگرداند، عقب‌نشینی می‌کند و در نتیجه قاچاقچی رشد می‌کند. قاچاقچی هم هیچ اهمیتی به کیفیت، قیمت، فرآوری ملی و منافع کشور نمی‌دهد.

او با اشاره به اثر تحریم‌ها و سیاست‌های نادرست در صادرات، ادامه داد: وقتی نمی‌توان به بازارهای بزرگی مثل آمریکا با مصرف سالانه ۷۰ تا ۷۵ تن صادر کرد، یا بازاری مثل عربستان سعودی که حدود ۲۰ تا ۲۵ تن مصرف سالانه دارد از دست می‌دهد، قاچاق رونق می‌گیرد. افغانستان تنها ۲۰ تن تولید دارد اما ۶۰ تا ۷۰ تن صادر می‌کند؛ بخش زیادی از این زعفران از ایران به‌صورت قاچاق وارد می‌شود.

این عضو شورای ملی زعفران  با بیان اینکه اتاق فکر واقعی باید با محوریت بخش خصوصی شکل گیرد، اظهار داشت: راه‌حل، ایجاد اتاق فکری است که دولت آن را پشتیبانی کند اما مدیریت و تصمیم‌گیری بر عهده فعالان واقعی بخش خصوصی و تولیدکنندگان باشد. حسینی با تاکید بر اهمیت آموزش، افزود: افزایش عملکرد زعفران در مزرعه نیازمند آموزش مستمر و علمی است. متولیان باید آموزش را به‌روز کرده و در کنار کشاورز باشند. کشاورزان نمی‌توانند برای دریافت راهنمایی صدها کیلومتر به مراکز استان‌ها بیایند؛ باید به مزارع رفت و آموزش داد. در شورای ملی زعفران ۱۴ سال پیش این کار به‌صورت خودجوش آغاز شد و امروز نتایج مثبت آن دیده می‌شود.

عضو شورای ملی زعفران با اشاره به ظرفیت‌های بی‌نظیر ایران، خاطرنشان کرد: بیش از ۹۰ درصد زعفران جهان در ایران تولید می‌شود و هیچ کشوری از نظر کیفیت و ارزش قابل رقابت با ایران نیست. قدرت رنگی زعفران ایران در جهان بی‌نظیر است و این نعمت خدادادی به‌ دلیل شرایط اقلیمی خاص ما فراهم شده است، اما متأسفانه ایران از این موهبت حداقل بهره را می‌برد.

حسینی اضافه کرد: در حالی‌که بهترین و سالم‌ترین زعفران دنیا متعلق به ایران است، اما دلال‌ها اجازه نمی‌دهند ارزش واقعی آن در بازار جهانی شناخته شود. مسئولان برای محصول‌ ارزش قائل نیستند و همین باعث ارزان‌فروشی شده است.

او در پایان با اشاره به ظرفیت تولید، تصریح کرد: در سال‌های اخیر صادرات بین ۲۰۰ تا ۳۲۰ تن بوده در حالی که تولید حدود ۴۰۰ تا ۴۵۰ تن است. این حجم تقریباً معادل مصرف کل دنیاست و حتی امکان تولید دو برابر آن وجود دارد، اما نبود آموزش صحیح و سیاست‌گذاری درست باعث شده تولید واقعی نصف 

ظرفیت باشد.