یک اقتصاددان درخصوص آمار منتشرشده در رابطه با کاهش نرخ بیکاری گفت: زمانی مشکلات معیشتی نیروی کار برطرف خواهد شد و میتوانیم دلخوش به آمار کاهش نرخ بیکاری باشیم که شاهد بهبود جذب سرمایه در کشور و نهایتا بالارفتن قدرت خرید شاغلان باشیم،این مورد هم تنها زمانی محقق خواهد شد که ارتباطات جهانی در حوزه اقتصاد افزایش یابد و ابرچالش‌های اقتصاد ایران برطرف گردد.

علی حیات‌نیا در گفتگو با اقتصاد آنلاین در خصوص وضعیت کنونی بازار کار ایران بیان کرد: هرچند آمار و ارقام جدید منتشر شده از سوی مرکز آمار، نشان دهنده کاهش نرخ بیکاری است اما باید به این نکته مهم اشاره کرد که اساسا نحوه آمارگیری و فرآیندی که داده‌های فعلی را در مقابل ما می‌گذارد همواره محل مناقشه بوده و نمی‌توان با اتکا به آن از کاهش واقعی بیکاری یا بهبود کیفیت اشتغال در جامعه سخن گفت.

او افزود: در یک دهه گذشته نرخ استهلاک سرمایه از نرخ تشکیل سرمایه پیشی گرفته پس عملا تجمیع سرمایه گذاری هم در اقتصاد رقم نخورده که سیاستگذار بتواند از رونق گرفتن اقتصاد و بازار کار سخن بگوید.

این پژوهشگر اقتصادی با طرح این موضوع که رفاه خانوارها قربانی تورم شده است اظهار کرد: در سالهای گذشته تنها دستمزد اسمی افزایش پیدا کرده و در بخش دستمزدهای حقیقی همواره شاهد عقب ماندگی نسبت به نرخ تورم بوده ایم. هرچند در 2 یا 3 سال خاص دستمزد نیروی کار متناسب با تورم افزایش یافته اما برآیند معادله دستمزد-تورم در یک دهه اخیر از فقیر شدن شاغلان حکایت دارد. امروز مشاهده میکنیم که شاغلان مجبور به روی آوردن به چند شغل گوناگون هستند که حتی مشاغل سیاه هم بخشی از آن است پس عملا رفاه خانوارها تضعیف شده است.

حیات‌نیا  در ادامه به تدوین برنامه هفتم توسعه و نقش نیروی کار در دستیابی به نرخ رشد 8 درصدی هدفگذاری شده اشاره کرد و گفت: متاسفانه تولید ناخالص داخلی متناسب با حجم پول افزایش پیدا نکرده و از این رهگذر شاغلان از درآمد واقعی محروم بوده اند.بدیهی است که دستیابی به نرخ رشد اقتصادی 8درصدی بدون بالا رفتن بهره وری نیروی کار ناممکن است.درآمد واقعی شاغلان کفاف حداقل‌های زندگی را نمیدهد بنابراین بنگاه‌های تولیدی با چالش جدی بی‌انگیزگی نیروی کار مواجه هستند.