یک کارشناس حوزه آب گفت: وقتی به جای همکاری شاهد باجگیری هستیم خواه ناخواه نمی‌توان به ماجرای واردات آب به عنوان یک راهکار پایدار نگاه کرد، واردات به صورت مقطعی می‌تواند تاحدی مشکلات را حل کند، اما اگر نگاه همکاری مشترک نباشد خود تبدیل به تهدید امنیتی، اجتماعی و سیاسی می‌شود.

رضا حاجی‌کریم در گفت‌وگو با ایلنا، درباره اینکه آیا کشور ما به مرحله واردات آب رسیده است، گفت: موضوع آب باید به صورت اکوسیستم بهم پیوسته مورد مطالعه قرار گیرد، در سال‌های قبل نظام مدیریت آب در کشور ما متاثر از نظام مدیریت خدمات کشوری بوده است، یعنی متناظر با هر استانی یک اداره کل و آب و فاضلاب داشتیم، اما طی چند سال قبل این نگاه تغییر کرد و نگاه حوزه‌ای حاکم شد، یعنی از چندین حوزه‌ای که در کشور داریم به مدیریت مشترک رسیدیم و مدیریت حوضه‌های آبریز جایگزین مدیریت متاثر از سیستم مدیریت کشوری می‌شود، در منطقه هم نیازمند این نگاه هستیم.

آلایندگی هوا در تهران به یک‌پنجم خوزستان هم نرسیده است

وی افزود: اکنون وضعیت بغرنج آلایندگی هوا در تهران که حتی به یک‌پنجم خوزستان هم نرسیده، متاثر از فقدان نگاه جامع منطقه‌ای است، یعنی از آناتولی و اقلیم کشور ترکیه تا عراق، سوریه، ایران، عربستان و یمن نیازمند همین نگاه جامع منطقه‌ای هستیم. اگر زمانی بتوانیم در قالب همکاری منطقه‌ای افراد مسئول را کنار هم جمع کنیم و مدیریت حوزه‌های آب این کشورها را کنار هم داشته باشیم و به جای نگاه بخشی و اینکه هر کشوری منطقه خود را ببیند و یا هر کشوری جداگانه سد بسازد همه با هم به این درک برسیم که سرنشینان یک کشتی هستیم، می‌توانیم به تجارت بین کشوری و منطقه‌ای آب فکر کنیم، یعنی باید در نظر بگیریم که آب متعلق به حیات اکولوژیکی یک چرخه محیط زیستی است که عدم توجه جامع باعث شده امروز تاوان آن را بدهیم.

نگاه بخشی به آب در بزنگاه عامل فساد می‌شوداین کارشناس حوزه آب تاکید کرد: اگر امروز در هورالعظیم با کانون بسیار بزرگ ریزگرد مواجهیم، اگر در حوزه آبریز دجله و فرات بواسطه سدسازی‌های ترکیه تولید ریزگرد داریم ناشی از همان نگاه بخشی است، پس تا به حدی از بلوغ نرسیم که باید وارد یک مدیریت منطقه‌ای حوزه آبریز شویم، نمی‌توانیم صرفا با پروژه‌های انتقال آب چه در داخل کشورها و چه بین کشورها بر مسئله بی‌آبی و یا کم‌آبی فائق آئیم، اگر نگاه جامع و همکاری‌های مشترک نباشد هر کدام در بزنگاه عامل فساد خواهند بود.

بازگشت تهدید امنیتی  به کشورهای باجگیر آبی

 وی تصریح کرد: ما با افغانستان معاهده و موفقتنامه‌ای بنام هویدا-شفیق داریم که از در سال 1354 به امضا رسیده و اکنون تبدیل به اهرم فشار افغانستان علیه ایران شده، یا در ترکیه اردوغان عنوان می‌کند که اگر کشورهای منطقه نفت دارند ما هم آب داریم، بنابراین وقتی سطح تنازع به اینجا می‌رسد و به جای همکاری شاهد باجگیری هستیم خواه ناخواه نمی‌توان به ماجرای واردات آب به عنوان یک راهکار پایدار نگاه کرد، واردات به صورت مقطعی می‌تواند تاحدی مشکلات را حل کند، اما اگر نگاه همکاری مشترک نباشد خود تبدیل به تهدید امنیتی، اجتماعی و سیاسی می‌شود.