مهمان هفته :‌ امیر کشمیری

نیما نوربخش

یکی‌دو سالی می‌شود که از نزدیک می‌شناسمش. کاراکتری هنری دارد و از همان نگاه اول می‌شود فهمید که در سرزمین هنر، شب را به روز می‌رساند. او که ریش‌هایش بلندتر از موهایش است در گذر از ۶۷ سالگی همچنان برای مرمت تابلوهای نقاشی یک پایش در لندن و یک پایش در تهران است و برای کشف آثار هنری، دلش غنج می‌زند. وی اگرچه از مرمت‌کاران هنر ایرانی است و اجدادش هم هنرمندان بنامی بودند؛ اما ریشه‌اش در نقاشی و مجسمه‌سازی جان گرفته و پیشه‌اش از آثار قدیمی.

در مراوده با او دانستم که بسیار می‌خواند و بسیار می‌شنود و بسیار هم می‌گوید. همین است که به عضویت افتخاری در بزرگترین حراج هنری دنیا یعنی حراج کریستیز دعوت شده است. تابلوی «دریا، ماهی، قفس» او تشبیه زندگی به مثابه دریایی بدون مرز است برای ماهیانی که سمبل عشقند. اما ما با قفس خیالی ذهن‌مان حبس‌شان می‌کنیم حال آنکه زنجیر قفس به جایی اتصال ندارد و در پایین قفس هم سرزمینی دیده نمی‌شود تازه به خیال خودمان قفل محکمی هم بر این زندان می‌زنیم تا همه را مال خود کنیم. آثار امیر کشمیری را با چشم دل ببینید.