لیلا موسی زاده

یک استعفای نمایشی، سرانجام رفتن شهرداد روحانی از ارکستر سمفونیک تهران و ماجرای رسوایی فرار او به امریکا را پایان داد تا چهار سال وضعیت نابسامان ارکستر سمفونیک، تضعیف جایگاه و پایین آوردن کیفیت آن را به انتها رسانده باشد. و البته در این ماجرا بیش از همیشه ناتوانی مدیریت بنیاد رودکی را در مدیریت شایسته این رسوایی عیان ساخت.

آنهایی که با تشکر از این استعفا استقبال کردند نشان دادند که هرگز نمی‌توانند مدیران شایسته‌ای برای اموال و مناصب دولتی در ید قدرتشان باشند و توانایی دفاع از سرمایه‌های تحت مدیریتشان را ندارند. آنها که درجایی که لازم است به دفاع از خویش برنمی‌خیزند؛ چگونه می‌خواهند جلوی تاراج سرمایه‌های کشوری همان نوازندگان جوان و اعضای ارکستر را بگیرند. آنها تنها به روایت عاقبت شیرین غائله در رسانه‌ها می‌اندیشند و اجازه می‌دهند ماجرا برای افکار عمومی با سلام‌وصلوات و با خوشی پایان بیابد گویی هیچ رسوایی‌ای به وجود نیامده که طلبکار باشند، گویی از این وضعیت زشت خرسندند. البته این خرسندی زمانی می‌تواند صحیح باشد که بنیاد رودکی نیز به‌عنوان دارنده ارکستر سمفونیک تهران از آنچه در این چهار سال به‌واسطه رهبری ضعیف و ‌بی‌دانش شهرداد روحانی بر کیفیت ارکستر رفت ناراضی باشد و اکنون زمان را مناسب ایجاد تغییرات اساسی و متحول کردن ارکستر برای جبران این خسارت چهارساله ببیند که مدیران قبلی برای او به ارث گذاشته بودند و به رهبری دائم با مختصاتی بین‌المللی بیندیشد و چون عمر دولت را کوتاه (نزدیک به یک سال) می‌بیند به فکر راهکار موقت و زودگذر و باری به هر جهت نباشد.

اما متأسفانه شایعاتی در این روزها شنیده ‌شده است که مدیران بنیاد رودکی برای دو ارکستر بدون رهبر مانده سمفونیک تهران و ملی به دنبال رایزنی با کسانی هستند که نه تحصیلات آکادمیک رهبری ارکستر را دارند و نه تجربه هدایت ارکسترها. حتی شنیده‌ها و شایعات حکایت از آن دارند که دارندگان ارکستر ملی و سمفونیک تهران در حال رایزنی با کسانی هستند که سوابق خوبی در زمانی که رهبری ارکستر را برعهده داشتند ندارند و حتی برخی برای ارکستر ملی رسوایی بین‌المللی در همین کشورهای خلیج‌فارس آفریده‌اند و برخی نیز در محافل اروپایی باعث هو شدن ارکستر سمفونیک تهران بر سن شده‌اند.

ضمن آنکه جوانانی که این روزها با روی سن بردن گروه‌ها و ارکسترهایی درصدد مشروعیت بخشیدن به خود به‌عنوان رهبر ارکستر هستند نیز درکی از کیفیت موسیقی ارکسترال ندارند و تنها می‌خواهند لباس رهبری بپوشند و در افواه خود را رهبر ارکستر جا بزنند وگرنه چنانچه کیفیت را مدنظر داشتند به خود اجازه رهبری ارکستر و اجرای ضعیف را نمی‌دادند آن‌چنان‌که این روزها همگی از اجرای ضعیف و بی‌کیفیت ارکستر همراه با خوانندگی همایون شجریان می‌گویند. ازاین‌رو بهتر است بنیاد رودکی در تصمیمات خود شرایط را بسنجد و به دنبال تصمیم فوری جهت رفع صوری مساله و البته ایجاد رسوایی دیگری نباشد.