باغ موزه هنر ایرانی از روز سه‌شنبه (دهم اسفند) تا بیست و دوم اسفند ماه پذیرای آثار هشت نفر از هنرمندان کشور با عنوان نمایشگاه «هشت هنرمند، هشت نگاه» است.

به گزارش «توسعه ایرانی»، در این نمایشگاه آثار «سولماز بهرامی‌نژاد»، «غزل طبایی»، «ندا قاسمی»، «مینا گلپرور»، «مروارید مشایخی»، «مریم مشایخی»، «نیلوفر مظفریان» و «مهسا مشایخی» از ساعت 9 تا 18 در معرض دید و نقد هنردوستان قرار گرفته است.

در این نمایشگاه، هر یک از هنرمندان حاضر از فضای بوم برای ارائه ایده‌های خود بهره جسته‌اند و به نظر می‌رسد آنچه برایشان در وهله نخست اهمیت داشته، ایجاد فضای متعادل بصری و بیانی صحیح از فرم و رنگ بوده است و هر یک با سبک ویژه و تکنیک خاص خود در تلاش برای ایجاد فضای متناسب و متعادل بصری بوده‌اند.

هدف این هنرمندان از برگزاری این نمایشگاه، ارتقای سواد دیداری مخاطب و نیز بیان افکار و ایده‌ها و تلاش برای ایجاد بستری مناسب برای ارتقای سطح فرهنگ بصری جامعه بوده است. سبک کارها در این نمایشگاه متنوع (رئالیسم، رئالیسم مفهومی، کوبیسم و سوررئالیسم) است و در این راستا هنرمندان از تکنیک‌های مختلف (رنگ روغن، آکریلیک و ترکیب مواد) بهره برده‌اند.به گفته این هنرمندان، آنچه برای این گروه بسیار حائز اهمیت بوده است دیده شدن آثارشان در سطحی وسیع و شنیدن نقد و بررسی مخاطبان و خاصه منتقدان هنری به منظور ارتقای سطح دانش و تجربه‌شان است که باغ موزه هنر ایرانی با دارا بودن سطح وسیعی از مخاطبان خاص و هنرمند، کمک شایانی به ایشان در این مسیر می‌کند.

در همین زمینه نگاهی به آثار ارائه شده از این هنرمندان پرداختیم.

«مهسا مشایخی» شناخته‌شده‌ترین فرد در بین این هنرمندان است. نگاه سوررئال و عمیق و همراه با نوعی آرامش این هنرمند در آثارش آشکار است. مشایخی با دیدی موشکافانه و استفاده از حد اعلای تکنیک و رنگ‌گذاری و بهره‌گیری دقیق از اصول مبانی، آثاری تأثیرگذار را خلق کرده که علاوه بر انتقال حظ بصری، نوعی تفکر فلسفی را ارائه می‌دهد.نگاه «ندا قاسمی» به طبیعت، یادآوریست از دغدغه‌ای زیست‌محیطی. نقاشی‌های وی تلنگری است بر ما تا با طبیعت پیرامون خود مهربان‌تر باشیم. آثار قاسمی به لحاظ محتوا دارای یک شناسنامه خاص و بیانی متفاوت است و هنرمند می‌داند چه می‌خواهد بگوید. آثار وی عاری از سراسیمگی و دستپاچگی، در عین خشونت محتواست و نوعی نگاه عمیق توأم با تفکر و تأمل روی موضوع وجود دارد و تضاد جوهره تنش‌آمیز و آرامش قلم وی و رنگ‌های ترکیبی و پخته، فضایی متفاوت و تامل برانگیز را رقم می‌زند.

درباره «غزل طبایی» باید گفت که آنچه در آثار این هنرمند نمود زیادی دارد، عمق بصری جالب و به نوعی خلاصه کردن طبیعت است. هنرمند با بهره‌گیری از فضای طبیعت دوردست، پنجره‌ای زیبا را در مقابل دیدگان مخاطب می‌گشاید. طبایی با استفاده از رنگ‌های خالص، سعی در بیان فضایی مینیمال از برداشت ذهنی طبیعت مورد توجه خود دارد.

همچنین شش تابلو از «مروارید مشایخی» در این نمایشگاه ارائه شده است. این هنرمند طبیعت را از فیلتر ذهن خود عبور داده و چشم‌اندازهایی متفاوت، رنگین و زیبا را به نمایش گذاشته است؛ مناظری که رویاهای شیرین کودکی را در ذهن‌ها تداعی می‌بخشد. آثار وی به لحاظ غنای رنگی و شاد بودن که شاید حاکی از روحیه سرزنده این هنرمند است، این گمان را در ذهن تداعی می‌کند که این هنرمند نگاه و توجه ویژه‌ای به آثار دیوید هاکنی داشته است.

دیگر هنرمند حاضر در این نمایشگاه «سولماز بهرامی‌نژاد» است. تابلوهای چهار فصل وی تلاشی است بر ایجاد فضای متعادل بصری. همنشینی رنگ‌ها و فرم‌ها مفهومی نمادین از فصل‌ها ارائه می‌دهد. اسب‌هایی که در قالب سبک کوبیسم ارائه شده‌اند، جلوه‌ای از بیان هنری وی است. همچنین چند تابلو از چشم‌اندازهای معماری از این هنرمند دیده می‌شود که تکنیک دقیق و ظرافت در آن خودنمایی می‌کند. توان بهرامی‌نژاد در بیان سبک‌های متفاوت و استفاده از رنگ‌های جسورانه قابل تأمل است.

نگاه «مینا گلپرور» به طبیعت سرشار از شور و هیجان است. قلم‌زنی‌های تند و سریع حاکی از حس قوی وی نسبت به طبیعت است، فرآیندی که گویا هنرمند در هنگام خلق اثر با طبیعت عجین شده است. پالت رنگی و چیدمان رنگ‌ها در آثار گلپرور، تداعی‌کننده حسی شاداب و غنی است.درباره «نیلوفر مظفریان» باید گفت که تابلوی دو لته ارائه شده از این هنرمند در نمایشگاه، محتوایی غنی از نقاشی ایرانی را دربردارد و استفاده از موتیف‌های گل و پرندگان رنگین برگرفته از نقاشی‌های دوران قاجار، حاکی از ذهن خلاق و نگاهی عمیق وی به پیشینه هنر ایران است. آنچه جذابیت اثر را دوچندان می‌کند و آن را امروزی می‌سازد، فضای سوررئال نقاشی در جاهایی است که درختان و پرندگان نقش کاشی از اثر جدا شده و سایه‌هایشان روی تابلو دیده می‌شود.از «مریم مشایخی» یک تابلو در نمایشگاه دیده می‌شود. رنگ زیبای آبی، نقش کاشی و پرندگان سفید، حس عرفانی عمیقی را برمی‌انگیزد و یادآور نوعی خلوص و پاکی است. ترکیب‌بندی عمیق و دقیق حکایت از شناخت صحیح وی از اصول فنی نقاشی دارد.

در پایان باید اذعان کرد که عنوان “هشت هنرمند،هشت نگاه “نامی مناسب بر این نمایشگاه است.هنرمندانی در ژانرهای متفاوت با افتراق سبک و تکنیک در کنار یکدیگر گرد آمده‌اند؛ کثرت در عین وحدت. آنچه در اینجا می‌توان گفت اینکه آثار ارائه شده در این نمایشگاه جوابگوی سلایق مخاطبان متفاوت است.