تا بهار صبر کن باندینی

رمان «تا بهار صبر کن باندینی» نوشته جان فانته با ترجمه محمدرضا شکاری از سوی نشر افق روانه بازار کتاب شد. به گزارش ایلنا، جان فانته سال ۱۹۰۹ در دنور به دنیا آمد و در جوانی به لس‌آنجلس مهاجرت کرد. از سال ۱۹۳۰ نوشتن را آغاز کرد و چند داستانش در مجله‌های ادبی منتشر شد. مدتی هم در هالیوود فیلمنامه نوشت؛ از جمله برای فیلم «سرشار زندگی» که اقتباسی بود از رمان خودش. به او لقبِ «جواهر گم‌شده ادبیات امریکا» لقب داده‌اند و بوکوفسکی درباره او گفته: «فانته خدای من بود». در سال ۱۹۸۷ و پس از مرگش، از سوی انجمن ادبی پن، جایزه یک عمر فعالیت ادبی را دریافت کرد. «تا بهار صبر کن باندینی» جلد اول از چهارگانه معروف اوست که در بخشی از آن چنین می‌خوانیم: «اسوو باندینی تک و تنها رنج می‌کشید. آن هم نه با بدنی پر درد؛ بدتر از آن، با روحی پر درد. کجای دنیا می‌شد دردی بزرگ‌تر از دردِ روح پیدا کرد؟»