مهمان هفته : دنیا روستایی‌فرد

سپیده کلارستاقی

سال جدید را با یکی دیگر از زیرشاخه‌های هنرهای تجسمی و یک هنرمند فعال این عرصه آغاز می‌کنیم. مهمان امروز یک نقاش و تصویرگر است که می‌گوید: « آثارم بازگوکننده‌ یک داستان یا یک اتفاق با چاشنی احساس درونی و کشمکش‌های روحی است که با زبان نقاشی،نوشته شده است» در همین باب باید گفت که تصویرگری در واقع نقاشی روایی است و به نوعی اثر خلاقانه تصویری گفته می‌شود که القا کننده تجسمی یک مفهوم یا روایت با فرم بصری باشد. به همین دلیل است که دنیا روستایی‌فرد در خلق آثارش با پیچیدگی‌هایی مضاعف بر نقاشی روبرو است. او در این رابطه می‌گوید:« خلق یک اثر هنری به سبک من، زمان‌بر است زیرا طوری باید انجامش دهم که زبان نقاشی گویا باشد و بتواند با تمام جزئیات، افکار مرا بازگو کند.معمولا هم یک تا دو ماه را برای خلق آثارم زمان می‌گذارم.» این هنرمند آتیه‌دار اهل کرج از کودکی به دنیای تصویرگری و نقاشی ورود کرده اما خانواده‌اش چندان موافق نبودند. حال بزرگ‌ترین دغدغه‌اش را نادیده گرفتن هنر در جامعه می‌داند و معتقد است:«زندگی در محیطی که ارزش زیادی به هنر داده نشود برای هنرمند سخت است؛هنرمندی که برای خلق آثارش از روح و جانش مایه می‌گذارد در چنین محیطی ممکن است نا‌امید شود». اینجا جوشش درونی او را در آثارش تماشا کنید.