حذف استاد برجستۀ تاریخ از دانشگاه تهران

 در ادامه روند تعلیق و اخراج اساتید دانشگاه؛ داریوش رحمانیان، دانشیار گروه تاریخ دانشگاه تهران تعلیق شده و در آستانه اخراج قرار دارد.

به گزارش سایت دیده‌بان ایران؛ بهزاد کریمی، تاریخ‌نگار و نویسنده؛ از تعلیق داریوش رحمانیان، دانشیار گروه تاریخ دانشگاه تهران و احتمال اخراج او خبر داد و نوشت: «اخبار نگران‌کننده به گوش می‌رسد. دوست و همکار عزیز و فرهیخته ما، دکتر داریوش رحمانیان از سوی دانشگاه تهران در حالت تعلیق قرار گرفته و در آستانة اخراج است.»

دست‌اندازی و تعرض به حریم دانشگاه متوقف شود 

سایت عصر ایران نیز در همین راستا نوشت که «دبیر اتحادیۀ انجمن‌های علمی دانشجویی تاریخ در نامه‌ای سرگشاده به وزیر علوم از حذف واحدهای درسی دکتر داریوش رحمانیان، استاد سرشناس تاریخ دانشگاه تهران در نیمسال تحصیلی پیش رو خبر داده و و فراتر از آن از زمزمه‌هایی دایر بر اخراج او ابراز نگرانی کرده است.

این اتحادیه در نامۀ خود خطاب به زلفی‌گل از دکتر رحمانیان به عنوان یکی از استادان برجسته و دل‌سوز رشتۀ تاریخ یاد کرده که در اشاعۀ فرهنگ و ارایۀ سخن‌رانی‌های علمی در حوزۀ تاریخ و فرهنگ ایران کوشا بوده و حذف احتمالی او را مایۀ دل‌سردی دیگر استادان و دانشجویان تاریخ دانسته است.  هر چند نامه محدود به موارد اشاره شدۀ بالاست اما این یادآوری از جانب ما نیز جا دارد که رحمانیان با مردم‌نامه حضور رسانه‌ای هم دارد و یک شخصیت فرهنگی اجتماعی به حساب می‌آید که نزد بسیاری یادآور چند شخصیت وجهی زنده یاد دکتر باستانی پاریزی است که هم در دانشگاه تاریخ درس می‌داد و هم در بیرون دغدغه‌های اجتماعی داشت و هم کتاب می نوشت و هم اهل رسانه و ارتباط با مردم بود چرا که باور داشت تاریخ را نباید در پستو نگاه داشت و به جای تکرار طوطی‌وار دروسی مشخص در سال‌های متمادی و فراغت از امور دیگر تاریخ را در بطن و متن مردم می جست و شکوفا می‌کرد.

  رحمانیان در دوران اوج کرونا در اقدامی بی‌سابقه در تدوین کتابی دربارۀ تاریخ کرونا همت گماشت و منتظر اتمام این بلیه نماند و  نگاه زنده به تاریخ را به عرضه آورد. 

  چند نوبت  هم بی هیچ خواست و منت به تقاضای این تارنما برای گفت‌و‌گو پاسخ مثبت داد و نویسندگان ما از یافته های او بهره های فراوان برده‌اند و از این رو هم امیدواریم حذف دروس دکتر رحمانیان یک سوء تفاهم باشد و این شایعه درست نباشد که با حذف استادانی که غیر خودی می‌پندارند جا را برای استادان خودی باز می‌کنند تا از یک طرف حامیان را به شغل و جایگاهی رسانده باشند و از جانب دیگر  حضور استادان باسواد فاش کنندۀ میزان سواد تزریق‌شده‌های تازه نباشد.

    وجه تاسف‌بارتر قضیه این است که سال گذشته و پس از اعتراضات مهسا از تریبون‌های رسمی گفته می‌شد کرسی‌های آزاد اندیشی در دانشگاه‌ها برپا می‌شود و حالا نه تنها از تحقق آن وعده خبری نیست که به حذف درس استادانی رو آورده‌اند که از نیروی عقل نقاد خود در تحلیل استفاده می‌کنند و عین عبارات و القائات صدا و سیما و مقامات رسمی را تکرار نمی‌کنند.

از رئیس‌جمهوری هم انتظار می‌رود دستور دهد هر چه سریع‌تر دست‌اندازی و تعرض به حریم دانشگاه متوقف شود. از یاد نبرده‌ایم که ابراهیم رئیسی چه در انتخابات رقابتی 96 و چه در انتخابات خاص 1400 می‌کوشید این تصور را بزداید که قصد بستن فضا را دارد.»