روسای ۶ انجمن حوزه سلامت روان هشدار دادند:
سوءبرداشت‌ها و تبعات منفی صدور مجوز مشاوره روانشناسی به حوزه‌های علمیه
روسای شش انجمن حوزه «سلامت روان» طی نامه‌ای به رئیس مجلس شورای اسلامی از طرح برخی نمایندگان مجلس مبنی‌بر اضافه شدن تبصره جدید به قانون سازمان نظام روانشناسی و استقلال مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه کشور در اعطای مجوز مشاوره با رویکرد دینی و اسلامی انتقاد کردند و خواستار خارج شدن آن از دستورکار مجلس شدند.
حدود دو ماه قبل طرحی مبنی بر «اصلاح ماده یک قانون تشکیل سازمان نظام روانشناسی و مشاوره کشور» در کمیسیون اجتماعی مجلس اعلام وصول شد تا بر اساس آن، «صلاحیت اعطای مجوز مشاوره با رویکرد دینی و اسلامی به صورت مستقل در اختیار مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه کشور قرار گیرد»؛ طرحی که امضای ۶۹ نفر از نمایندگان مجلس را داشته و با انتقاد سازمان نظام روانشناسی، انجمن روانشناسی ایران و کارشناسان این حوزه مواجه شده است.
در دلایل توجیهی طرح اصلاح ماده یک قانون تشکیل سازمان نظام روانشناسی و مشاوره کشور آمده است که «با توجه به اینکه در ۲۵ استان کشور رشته مشاوره اسلامی توسط حوزه‌های علمیه دایر شده و نیز با توجه به مرجعیت دینی حوزه‌های علمیه و ضرورت استقلال آن، لازم است صلاحیت اعطای مجوز مشاوره با رویکرد دینی و اسلامی به صورت مستقل در اختیار مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه کشور قرار گیرد».
در پی واکنش‌های گسترده به این طرح دیروز نیز روسای شش انجمن حوزه «سلامت روان» در نامه‌ای که به امضای دکتر حمید پورشریفی، رئیس انجمن روانشناسی سلامت ایران، دکتر سامان توکلی، رئیس انجمن علمی روان‌درمانی ایران، دکتر رضا زمانی، رئیس انجمن روانشناسی ایران، دکتر مجید صادقی، رئیس انجمن علمی روان‌پزشکان ایران، دکتر جواد محمودی قرایی، رئیس انجمن روان‌پزشکی کودک و نوجوان ایران و دکتر احمدعلی نوربالا، رئیس انجمن علمی پزشکی روان‌تنی ایران به این موضوع اعتراض کرده و خطاب به رئیس مجلس نوشتند: طبق قوانین جاری کشور، مراکز دانشگاهی مختلف به آموزش و تربیت روان‌شناسان در گرایش‌های مختلف و با توجه به ویژگی‌های فرهنگی و معنوی و مذهبی کشور می‌پردازند؛ و در نهایت، دانش‌آموختگان این رشته‌ها، بر اساس حوزه‌های فعالیت حرفه‌ای، پروانه فعالیت خود در زمینه روانشناسی و مشاوره را از سازمان نظام روانشناسی و مشاوره دریافت می‌کنند. صدور پروانه فعالیت در زمینه روانشناسی و مشاوره روانشناسی (Licensure) فرایندی جدای از آموزش فراگیران است و صِرفِ وجود دوره‌های آموزشیِ یک رشته در یک سازمان یا مؤسسه آموزشی به معنای آن نیست که این سازمان‌ها و مؤسسات در زمینه صدور پروانه فعالیت نیز ورود کنند. کما این که در حال حاضر دانشگاه‌های سراسری و آزاد متعدد در سطح کشور در حال تربیت گرایش‌های مختلف روانشناسی هستند اما طبیعتاً و منطقاً، نه خودِ دانشگاه‌ها و نه حتی وزارت علوم به امر صدور پروانه فعالیت حرفه‌ای وارد نشده‌اند. بنابراین، صِرفِ وجود دوره‌های دانشگاهی در یک نهاد، توجیه‌کننده این نیست که صدور پروانه فعالیت حرفه‌ای را نیز عهده‌دار شود.
در این نامه با اشاره به اهمیت فعالیت‌های ترویجی و تبلیغی و آموزشیِ مذهبیِ روحانیت و متفاوت بودن آموزش و فعالیت حرفه‌ای روانشناسی با آن، تاکید شده است: «حیطه فعالیت سازمان نظام روانشناسی و مشاوره در زمینه صدور پروانه‌ی فعالیت حرفه‌ای به روان‌شناسان و مشاوران حیطه‌ای مستقل از فعالیت‌های ترویجی، آموزشی، تبلیغی و مشاوره‌ایِ مذهبی و اسلامیِ روحانیت و حوزه‌های علمیه است. به دلیل سوءبرداشت‌ها و تبعات منفی که تبصره پیشنهاد شده ایجاد خواهد کرد، مخالفت خود را با این طرح و اضافه شدن تبصره مذکور به قانون سازمان نظام روانشناسی و مشاوره‌ی جمهوری اسلامی ایران اعلام می‌کنیم و تقاضای خارج شدن آن از دستور کار مجلس را داریم.»
پیشتر نیز سازمان نظام روانشناسی و مشاوره کشور و انجمن روانشناسی ایران به منظور باز پس گرفتن این طرح به رئیس مجلس شورای اسلامی نامه زده‌اند. در بخشی از متن نامه انجمن روانشناسی ایران به رئیس مجلس شورای اسلامی آمده بود: «صرف اینکه یک مرکز آموزشی (در این مورد حوزه علمیه)، بر رویکرد خاصی از روانشناسی و مشاوره تمرکز یافته است و یا حتی آموزش را آنطور که در طرح ذکر کرده‌اند، با دقت و وسعت به پیش می‌برند، آن مرکز را مجاز نمی‌سازد که همزمان، علاوه بر نقش تربیت نیروی انسانی، به وظیفه صدور مجوز هم بپردازد؛ نقش‌هایی که تجمیع آنها در یک نهاد، آسیب‌هایی را پدید می‌آورد که برخی از آسیب‌ها حتی ممکن است متوجه خود آن نهاد شود».
دیدگاه تان را بنویسید