لباس فرم مدارس؛ اعمال سلیقه و گاوبندی!
آسیه ویسی
دیگر نباید برای ما عجیب باشد که هر مسئله ساده‌ای در این کشور و در اکثر شهرهایش و در اغلب نهادهایش، به دلیل اختلاف نظر و سلیقه مسئولین مختلف مربوط یا نامربوط، به یک معضل تبدیل میشود.
یکی از معضلات بسیار چالش برانگیز بعد از انقلاب، همین لباس فرم مدارسِ بهخصوص دخترانه است که این روزها موضوع یکی از نشستهای تلویزیونی هم شد. گفت‌وگویی که در این برنامه شاهد بودیم بین معاون پرورشی و فرهنگی وزارت آموزش و پرورش و دبیر کارگروه ساماندهی مد و لباس وزارت ارشاد انجام گرفت و البته، به نتیجه و تصمیم خاصی هم منجر نشد؛ که طبیعی است، زیرا، پیش از این که قانونی در این مورد وجود داشته باشد، این سلیقه و اعمال نظر شخصی است که حرف آخر را می‌زند. این‌طور است که هر سال، لباس فرم مدرسه در هر منطقه و ناحیه تغییر مدل و رنگ می‌دهد و از این بابت، هزینه‌هایی روی دست والدین می‌گذارد. هزینه‌های که متناسب با کیفیت و مدل لباس‌های فرم نیست و والدین از قیمت‌ها و جنس پارچه مصرف شده ناراضی‌اند و بچه‌ها از رنگ و مدل لباس! اما در نهایت هم والدین و هم بچه‌ها، تسلیم تصمیم‌های سلیقه‌ای مسئولین مدارس و نظام آموزشوپرورش می‌شوند.
لباس فرم اجباری نیست!
بسیاری از والدین از آیین‌نامه انضباطی آموزشوپرورش، خبر ندارند. و همین بیاطلاعی آنان است که دست مدارس را در اجباری کردن لباس فرم و اعمال سلیقه، و خرج و هزینه تراشیدن و گاوبندی با تولیدکنندگان، باز گذاشته است. یک توجه و دقت کوتاه در مورد این آیین‌نامه در رابطه با لباس فرم کافی است تا متوجه شویم که این ماجرا، یعنی ماجرای اجباری بودن لباس فرم برای مدارس، تا حدود خیلی زیادی برساخته است و در نهایت سرنخ می‌رسد به جایی که هر مدرسه و مدیر و ناحیه و منطقه، در این مورد کاملا سرخود و سلیقه‌ای برخورد میکنند.
در عین حال اگر دو مسئولی که در نشست تلویزیونی، بر سر لباس فرم مدارس به بحث و گفت‌وگو نشستند، از این آیین‌نامه خبر داشتند و آنرا قبلا خوانده بودند، احتمالا اصلا در این نشست شرکت نمیکردند؛ چون اساسا، بحث و جدل در این مورد لازم نیست.
در آیین‌نامه انضباطی مدارس آمده است:
ماده ۶۴ -لباس دانش‌آموزان باید از نظر دوخت و رنگ، ساده و دارای ظاهری آراسته و متناسب با محیط آموزشی و تربیتی مدرسه باشد.
ماده ۶۵ –دانش‌آموزان باید علاوه بر استفاده از پوشش مناسب در مدرسه، بیرون از مدرسه نیز از لباس و پوشش مناسب و فاقد هر گونه تصویر و نوشته استفاده کنند.
ماده ۶۶ -لباس دانش‌آموزان علاوه بر پوشش، نشان وقار و عفاف آنان است، شکل و دوخت لباس آنان باید با شئون اسلامی مناسب باشد.
ماده ۶۷ -پوشش دانش‌آموزان دختر شامل: ۱) چادر، مانتو، شلوار، مقنعه ۲) مانتو، شلوار و مقنعه می‌باشد.
تبصره۱ -چادر بهترین حجاب و مناسب‌ترین پوشش می باشد، شایسته است مدیران مدارس ضمن رعایت عدم اجبار، دانش‌آموزان دختر را به استفاده از آن تشویق و توصیه کنند.
تبصره۲ -رنگ مانتو، شلوار و مقنعه دانش‌آموزان دختر باید ضمن توجه به شرایط سنی و جغرافیایی از میان رنگهای مناسب انتخاب شود.
با توجه به این آیین‌نامه انضباطی، به نظر می‌رسد نباید مشکل خاصی در رابطه با انتخاب لباس مناسب برای مدرسه، وجود داشته باشد؛ هم‌چنان که در بسیاری از شهرستان‌ها و روستاها نیز مشکل، به آن حادی و چالش برانگیزی که در تهران هست، دیده نمی‌شود و حتی در برخی از شهرستان‌ها، دانش‌آموزان می‌توانند با لباس بومی خود، در مدرسه حاضر شوند.
و سخن آخر این‌که دبیرکل شورای عالی آموزشوپرورش عنوان کرده است: اجباری برای پوشیدن لباس فرم توسط دانش‌آموزان وجود ندارد.
دیدگاه تان را بنویسید