کارشناس حقوق بین‌الملل گفت: کشور‌های اروپایی در این بیانیه عملاً ایران را مقصر بن‌بست مذاکرات معرفی کرده‌اند، نسبت به انگیزه‌های واقعی و «حُسن نیت» ایران تشکیک کرده‌اند و با لحنی تهدیدآمیز مدعی شده‌اند با شرکای بین‌المللی خود مشورت خواهند کرد تا ببینند بهترین راه برای مواجهه با اقدامات ایران و عدم همکاری او در حوزه عدم اشاعه و پیمان ان. پی. تی کدام است!

رضا نصری در گفت‌وگو با فرارو در ارزیابی خود از محتوای بیانیه جدید تروئیکای اروپایی با تاکید بر این‌که محتوای بیانیه به شدت تند است، افزود: در این بیانیه، گره مذاکرات عملاً اختلافات پادمانی میان ایران و آژانس عنوان شده است و به این نکته جدید نیز اشاره شده که توافق احیای برجام قرار نیست ایران را از «تعهدات حقوقی» خود در قبال آژانس خلاص سازد. در واقع، در این بیانیه روایتی که قرار است بر مبنای آن فشار‌های جدید علیه ایران سامان‌دهی و اِعمال شود تشریح شده است.

وی ادامه داد: پیام این بیانیه این است که در صورت شکست مذاکرات بناست ایران تنها «مقصر شکست» معرفی شود و از این رو متعاقباً فشار‌های چندجانبه علیه آن برقرار گردد. طبق مفاد بیانیه، تقصیر ایران نیز صرفاً عدم همکاری برای احیای برجامی نخواهد بود، بلکه ایران متهم به نقض پیمان ان. پی. تی و خدشه در رژیم عدم اشاعه - که مصداقی از تهدید علیه صلح و امنیت جهانی است - خواهد شد و فشار‌های نیز بر همین اساس - احیاناً از طریق شورای امنیت - علیه آن ساماندهی خواهد شد.

این کارشناس حقوق بین‌الملل در پاسخ به این پرسش که این بیانیه چرا در مقطع کنونی منتشر شده و آیا ارتباطی به ناامید شدن غرب از به نتیجه رسیدن مذاکرات دارد، اظهار داشت: این بیانیه در مقطع فعلی چند کارکرد دارد. اول اینکه گامی است در جهت غالب کردن روایت غرب از شکست مذاکرات در افکار عمومی و مقصر جلوه دادن ایران به منظور تسهیل راه برای فشار‌های بعدی؛ دوم اینکه وسیله ایست تا غرب مسیری را که قرار است در صورت شکست مذاکرات بپیماید برای ایران ترسیم نماید تا موضع ایران را احیاناً تحت فشار و این تهدید‌های ضمنی و صریح نرم‌تر سازد؛ و سوم اینکه این بیانیه احتمالاً جایگزین قطعنامه‌ایست که پیش‌بینی می‌شد در شورای حکام به تصویب برسد. یعنی - علیرغم لحن تند و تهدید‌ها - یک کارکرد تعدیل‌کننده نیز دارد.

نصری در بخش دیگری از گفته‌های خود با تاکید بر این‌که به نظر می‌رسد بیانیه تروئیکای اروپایی به جای قطعنامه صادر شده، ادامه داد: به نظر می‌رسد به جای اینکه شورای حکام در یک قطعنامه جدید دست به اقدامات قهریه - مانند ارجاع ایران به شورای امنیت بزند - کشور‌های غربی احتمالاً ترجیح داده‌اند از طریق صدور یک بیانیه شدید‌اللحن هم ایران را تهدید کرده باشند و هم گام عملی غیرقابل برگشتی - که قطعاً مذاکرات را به شکست خواهد کشاند - بر نداشته باشند.