مسعود پزشکیان:
هر اندازه که زور بگوییم، مردم بیزارتر می‌شوند
نائب رئیس سابق مجلس شورای اسلامی با انتقاد از برخی رفتارهای خشن در حوزه حجاب گفت که بچه‌هایی که خودمان تربیت‌شان کرده‌ایم را بازخواست می‌کنیم و کتک می‌زنیم. هر اندازه ما زور بگوییم مردم از ما بیزارتر می شوند.
مسعود پزشکیان، نماینده مردم تبریز در مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با ایلنا، در پاسخ به سوالی درخصوص سختگیری‌های اخیر در حوزه حجاب، موضوعاتی که مطرح می‌شود یا تصاویری که از برخوردهای گشت ارشاد منتشر می‌شود، گفت: به نظر من آقایانی که می‌نشینند و چنین دستورهایی صادر می‌کنند به‌جای اینکه به مردم فشار بیاورند، به خودشان فشار بیاورند که چه کار کردند که بچه‌ای که ما تربیت کردیم الان که جوان شده حرف ما را نمی‌پذیرد، حکومتی که ۴۰ سال دست خودشان بوده، صداوسیما، مدرسه، رادیو و منبرها را چگونه تربیت کردیم که جوانان‌مان اینطور شدند؟ ما می‌خواهیم تاوان ناتوانی و سوءمدیریت خودمان را از بچه‌هایی بگیریم که در این جامعه و در ممکلتی که ما انقلاب کرده‌ایم به دنیا آمده‌اند؟
وی افزود: کسانی که چنین تفکری دارند آدم‌هایی هستند که فقط منطق زور را می‌فهمند. مردم که بد نیستند، حجاب که بد نیست؛ تو چگونه منتقل کردی که او از گفتن تو بیزار شده است ؟ بروند جواب این سوال را پیدا کنند.
نماینده تبریز ادامه داد: در حوزه‌های دیگر مدیریت‌های بیرونی بد بود، مدیریت مذهبی و دینی ما چرا اینگونه شده است؟ جوابش زدن و گرفتن و برخورد کردن است که مردم را نسبت به دین بدبین کنند؟. هر اندازه که ما زور بگوییم مردم از ما بیزارتر می شوند، بهتر است آن روی دیگر سکه را که منطق، عقل و خیر و برکت جامعه است، به مردم منتقل کنیم
پزشکیان در ادامه عنوان کرد: خیلی از اصول اعتقادی‌مان را اجرا نکرده‌ایم و کاری به کارش نداریم؛ بعد آمده‌ایم به بچه‌هایی که خودمان تربیت‌شان کرده‌ایم، در مدرسه به آن‌ها آموزش داده‌ایم، صبح و شام برایشان آیه و حدیث خوانده‌ایم. با همه این کارها اینگونه شده‌اند، حالا باید آن‌ها را کتک بزنیم یا من را که مسئول تربیت‌شان بودم و نتوانستم وظیفه تربیت کردن را به خوبی انجام دهم باید مورد بازخواست قرار دهیم؟
نماینده مردم تبریز در مجلس یازدهم در ادامه اظهار داشت: نکته مهم این است که با زور هیچ‌کس نمی‌تواند حتی فرزند خودش را وادار کند که کاری را انجام دهد. من اگر بخواهم فرزندم کاری را انجام دهد، گاهی تشویق می‌کنم، گاهی کوتاه می‌آید یا اینکه گاهی صحبت می‌کنم؛ بالاخره با نرمش و زبان خوش سعی می‌کنم به آن کار جذبش کنم.
دیدگاه تان را بنویسید