فضای فکری مسئولان با بدبختی‌ها و مشکلات مردم یکسان نیست

رئیس پیشین کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس معتقد است که درگیر شدن دولتمردان با رقیب فرضی به نام دولت غائب یا دشمن خارجی ناشی از فاصله فضای فکری مسئولان دولت با بدبختی و مشکلات مردم است.

حشمت الله فلاحت پیشه در گفت‌وگو با ایلنا با بیان این‌که امروز مسابقه سخنرانی خوب بین مسئولان دولت و مجلس راه افتاده است و همه وعده‌های خوب را مطرح می‌کنند، گفت: دولت جدید بر بستر نوعی یکدستی مدیریتی-سیاسی روی کار آمد یعنی عملاً ما مشاهده می‌کنیم مجلسی همسو با دولت وجود دارد و ساختارهای مختلفی که خارج از دولت کار می‌کنند، کاملا همسو با دولت هستند.

وی یادآور شد: یکسری نهادهایی که بعد از انقلاب شکل گرفتند، میراث‌دار مصادرات اوایل انقلاب بودند که در حال حاضر بزرگترین منابع مالی بی‌رقیب در کشور را در اختیار دارند و در دولت آقای رئیسی صاحب منصب هستند، حال چه موقع قرار است به کمک مردم ایران بیایند؟

این نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی افزود: اگر تا امروز به نوعی سیاستمداران گذشته را نامحرم می‌دانستند، امروز یک اجتماعی از محارم سیاسی باهم جمع شدند و باید این منابع را برای رفع مشکلات مردم به کار گیرند. من یک جمله می‌دانم و آن این است فضای فکری مسئولان دولت با بدبختی‌ها و مشکلات یکسان نیست و فاصله دارد به همین دلیل مشاهده می‌کنیم در شرایط کاملا باثبات اقتصادی مسئولان وعده‌هایی را مطرح می‌کنند، سخنرانی‌هایی را ارائه می‌دهند و با یک رقیب فرضی به اسم دولت غایب درگیر می‌شوند و گاهی اوقات مشکلات را گردن دشمن خارجی می‌اندازند.

فلاحت‌پیشه گفت: امروز فضای فکری مردم، فضای ناامنی اقتصادی است و روز به روز بیشتر به این نتیجه می‌رسند که سخنرانی بزرگ سیاست‌مداران نوعی فرار از انجام کارها و مسئولیت‌هایی است که امروز هم این شیوه ادامه دارد.عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی تصریح کرد: مشاهده می‌کنیم آقای رپیسی و اغلب کاندیداهایی که در کنار ایشان مناظره می‌کردند و امروز جزو دولت هستند هر کدام از آن‌ها به تنهایی وعده بازسازی ایران و پایداری اقتصادی را در ۱۰۰ روز اول دادند که تا امروز نه تنها در طول ۱۰۰ روز اول بلکه در ۲۵۰ روز هم نتواستند این مشکلات را تعدیل کنند و حتی مشکلات دیگری به اقتصاد کشور وارد شده است. اعتقادم بر این است در این وسط روز از نو برای مردم و روزی از نو برای سیاست‌مداران است، چراکه سیاست‌مداران ضرری نمی‌کنند؛ بالاترین حقوق‌ها و ارتقاءها را می‌گیرند.