محبوبه ولی

در این چند روزی که از سفر گروسی به تهران و توافقش با رئیس جدید سازمان انرژی اتمی می‌گذرد، جمعی انگشت حیرت به دهان گرفته، مانده‌اند چه شد که رافائل آمد و اسلامی همان توافق صالحی را با او تکرار کرد و آب از آب هم که تکان نخورد هیچ؛ مدح و ستایش‌ها هم یک به یک به راه افتاد؛ غافل از اینکه اینها همه از برکات حاکمیت یکدست است!

مصوبه مجلس که دولت را ملزم به اخراج بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی می‌کرد، سنگ بزرگی بود پیش پای همکاری ایران و آژانس. اسفند پارسال اما صالحی ابتکاری به خرج داد که هم حرمت نهاد قانونگذار حفظ شود و هم این سنگ بزرگ از پیش پا برداشته شود. از این رو با گروسی توافق کرد که دوربین‌های آژانس در ایران روشن بمانند ولی آژانس تا پیش از توافق در وین اجازه دسترسی به اطلاعات آنها را نداشته باشد.

چه فریادها که از این توافق در مجلس بلند نشد؛ از وااسفای قانون‌شکنی تا طرح محاکمه روحانی و صالحی. استارتش را هم توئیت پر خط و نشان محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس زد. پشت سرش بهارستان یکپارچه حمله‌ور شد به توافق با گروسی.

مجتبی‌ ذوالنوری، رئیس کمیسیون امنیت ملی هشدار داد که تا بیانیه مشترک ایران و آژانس پاره نشود، هیچ مقام دولتی حق ورود به مجلس را ندارد! علیرضا سلیمی، عضو هیأت رئیسه مجلس گفته بود که رئیس سازمان انرژی اتمی تخلف کرده و باید تحت پیگرد قرار بگیرد.

از برکات دیگر حاکمیت یکدست پایان زجرکش کردن یک ملت پای نمایش تبلیغاتی خط تولید واکسن‌های داخلی است که کم مانده بود عددشان از انگشتان دو دست هم تجاوز کند! و پیرو همین برکات حاکمیت یکدست بالاخره فتوای آقایان دلواپس درباره واردات واکسن از حرمت به ثواب رسید

فریدون عباسی، رئیس کمیسیون انرژی و اتفاقا رئیس سابق سازمان انرژی اتمی در دوران محمود احمدی‌نژاد هم به صراحت گفت: «باید از همان روز مصوبه مجلس، همکاری با آژانس را قطع می‌کردیم تا این فرصت سه ماه آینده داده نشود که اگر می‌خواستند کاری کنند باید تا الان انجام می‌دادند پس فریب نخوریم اینطور نیست که بخواهیم وقفه‌ای گذاشته و چیز جدیدی گیرمان آید.»

حمله به توافق؛ «خارج از دستور»

حالا اما ورق برگشته است و این از برکات حاکمیت یکدست است. در واقع از برکات حاکمیت یکدست این است که همان رافائل گروسیِ شش ماه پیش آمد و محمد اسلامی بدون دلهره و فشارهای دلواپسان و طعن و لعن‌ها و تهدیدها و خط و نشان کشیدن‌ها، با خیال آسوده دوربین‌های آژانس را دوباره روشن کرد و فردایش هم روزنامه‌ها و چهره‌های اصولگرا قربان صدقه تدبیرش رفتند و کسی هم با جار و جنجال و هیاهو در بهارستان دل ملت را نلرزاند.

از برکات حاکمیت یکدست این است که همان فریدون عباسیِ شش ماه پیش، این بار اما توافق با آژانس را نه «فریب» بلکه مانعی بر سر «بهانه‌گیری» غرب خواند؛ تازه بماند که توافق صالحی با گروسی سه ماهه و مدت‌دار بود اما در توافق اسلامی با او خبری از محدودیت زمانی نیست.

از برکات حاکمیت یکدست این است که آتش تند آن همه مخالف سرسخت توافق ایران با آژانس خاموش شده است. از آن بهارستان دویست و خرده‌ای، فقط یک احمد امیرآبادی فراهانی، نماینده قم بود که دیروز در تذکر شفاهی گفت که «آقای گروسی به کشور آمدند و برگشتند و ما هیچ اطلاعی از توافق صورت گرفته نداریم.»

امیرآبادی در ادامه خواست که اسلامی به مجلس برود و درباره این توافق شفاف‌سازی کند. واکنش قالیباف اما توجه رسانه‌ها را به خود جلب کرد. او اکتفا کرد به اینکه بگوید «این خارج از دستور است.»

در واقع این هم از برکات حاکمیت یکدست است که بهارستان بالاخره به توصیه رهبری مبنی بر پرهیز از تشنج و حاشیه، عمل کرده و هر روز یک بلوا بر سر دولت علم نکند.

واکسن خارجی؛ از حرمت تا ثواب!

از برکات دیگر حاکمیت یکدست پایان زجرکش کردن یک ملت پای نمایش تبلیغاتی خط تولید واکسن‌های داخلی است که کم مانده بود عددشان از انگشتان دو دست هم تجاوز کند! و پیرو همین برکات حاکمیت یکدست بالاخره فتوای آقایان دلواپس درباره واردات واکسن از حرمت به ثواب رسید.

برکات دیگرش انقلاب ناگهانی مقامات و مسئولان است که منحصر به موضوع توافق با آژانس نمی‌شود، بلکه واکسن و مقولات دیگر را هم دربرمی‌گیرد؛ یک نمونه‌ حی و حاضرش سیدمحمد حسینی، وزیر ارشاد دولت محمود احمدی‌نژاد که حالا به پست معاونت رئیسی رسیده است و دو توئیتش در دو مقطع زمانی مخالف دست به دست می‌چرخد؛ یک توئیت مربوط به زمان دولت روحانی که نوشته است: «حالا که با همت نخبگان و ستاد اجرایی فرمان امام، مطالبه و شعار «واکسن می‌سازیم» تحقق یافته و علی‌رغم سخت‌گیری‌های وزارت بهداشت، به مرحله تست انسانی رسیده و بیش از 27000 نفر آماده زدن این واکسن هستند، مانور دادن و تبلیغ زیاد روی خرید واکسن مشکوک خارجی چه وجهی دارد؟!»

در واقع از برکات حاکمیت یکدست این است که همان رافائل گروسی شش ماه پیش آمد و محمد اسلامی بدون دلهره و طعن و لعن اصولگرایان، همان توافق صالحی را با او تکرار کرد و فردایش هم روزنامه‌ها و چهره‌های اصولگرا قربان صدقه تدبیرش رفتند

توئیت دیگرش مربوط به همین روزها و دولت ابراهیم رئیسی است که در آن نوشته است: «سیاسی‌بازی تا کجا؟ بازی بازی با جان مردم هم بازی؟! دولتمردان غربگرای اصلاح‌طلب، واردات واکسن را هم مشروط به پذیرش FATF می‌دانستند! حالا که ظرف چند روز بدون پذیرش  FATF میلیون‌ها دوز واکسن وارد کشور شده، چه توجیهی دارند؟ آیا نباید به خاطر آدرس غلط دادن محاکمه و مجازات شوند؟!»

معمای لاینحل

تا دولت روحانی بود، «برکت» بود و سخن گفتن از واردات واکسن با فحش خودباختگی و خودناباوری مواجه می‌شد. حالا اما محمدحسین آصفری، نماینده اراک می‌گوید: «با رسیدن انبوه واکسن از سایر کشورها مشخص شد ما تحریم پرزیدنت روحانی بودیم!»

او در صفحه توئیترش با هشتگ «محاکمه روحانی» ادامه داده: «زودتر دست به کار شوید تا مرغ ز قفس نپریده!» ظاهرا از برکات دیگر حاکمیت یکدست این است که جان مردم اینقدر ارزش پیدا کرده که معطل ساخت واکسن داخلی نشود! البته حامیان دولت رئیسی، وفور واکسن را عُرضه رئیسی و نبودن واکسن در دولت قبلی را بی‌عُرضگی روحانی عنوان می‌کنند. بماند که کسانی چون مسعود پزشکیان این ادعا را رد می‌کنند و می‌گویند که سفارش خرید واکسن در دولت روحانی صورت گرفته و اکنون به کشور رسیده است. حتی اگر بپذیریم که این ماجرا، قصه عُرضه رئیسی و بی‌عُرضگی روحانی است، تغییر موضع آقایان درباره واکسن خارجی و واردات واکسن اما معمای لاینحل است؛ جز اینکه بگوییم این یکی دیگر نه از برکات، که از معجرات حاکمیت یکدست است!

در این آیات اما نشانه‌هایی است برای هوشیاران؛ اگر که خوب بنگرند. به قول احسان بداغی که پس از رفتن گروسی در توئیترش نوشت: «امروز ایران و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی بر سر برخی موضوعات فنی به توافق جدیدی رسیدند؛ این خوب است. از اردوگاه دلواپسان هم شعار لغو اجرای پروتکل الحاقی و خروج از برجام و امثالهم بلند نمی‌شود؛ این هم خوب است. بد قضیه جایی بود که کل اقتصاد کشور را گروگان گرفتند تا به امروز برسند.»

خلاصه اینکه در انتخابات بعدی، برکات حاکمیت یکدست و دردسرهای تنوع احزاب و گرایش‌ها در حاکمیت را فراموش نکنید!