جمعی از افراد شاغل در حرفه نجات غریق نسبت به وضعیت بیمه و حقوق خود اعتراض کردند و گفتند: مشکل اصلی ما، نبود حقوق و دستمزد مقطوع و همچنین فقدان بیمه تأمین اجتماعی است. این افراد به ایلنا گفتند: تا چهار یا پنج سال پیش که صنفی برای این شغل وجود نداشت، فدراسیون به‌صورت سلیقه‌ای و بدون مبنای مشخص، حق‌الزحمه‌ای ساعتی تعیین می‌کرد که نه‌تنها پاسخگوی هزینه‌های زندگی نبود، بلکه هیچ پشتوانه قانونی نیز نداشت. پس از تأسیس انجمن صنفی، مشخص شد که تعیین دستمزد خارج از اختیارات فدراسیون است و روابط کارگری و کارفرمایی باید مطابق قانون کار تعریف شود.

آنها با بیان اینکه منجیان غریق مشمول حداقل دستمزد مصوب شورای عالی کار هستند، گفت: با وجود تعیین حداقل حقوق، به دلیل نبود نظارت و بازرسی مؤثر، بسیاری از کارفرمایان از پرداخت این حقوق خودداری می‌کنند و با توافق‌های غیرقانونی، دستمزدی کمتر از حداقل مصوب پرداخت می‌شود؛ موضوعی که در نهایت به تضییع حقوق نیروی کار و بروز اختلافات حقوقی منجر می‌شود.

این افراد تأکید کردند: مطالبه اصلی ما تعیین «دستمزد مقطوع متناسب با تخصص شغلی» است؛ به این معنا که برای شغل منجی غریق، با توجه به مهارت، آموزش و مسئولیت آن، حداقل دستمزدی بالاتر از کارگر ساده تعریف شود تا کارفرما ملزم به پرداخت آن باشد. آنها ادامه دادند: در حال حاضر، حدود ۹۵درصد منجیان غریق فاقد بیمه هستند و بازرسی‌های تأمین اجتماعی و وزارت کار نیز به‌صورت مؤثر انجام نمی‌شود.

 

کپی شد