زیر فشارهای اقتصادی له شده‌ایم

دبیر کانون بازنشستگان تامین اجتماعی شهرستان البرز گفت: ما به عنوان نمایندگان بازنشسته‌ها، دیگر توان پاسخگویی به بازنشستگان را نداریم. بازنشستگان از خدمات درمانی محروم شده‌اند، بیشتر مراکز درمانی یا لغو قرارداد کردند یا خدمات مناسبی ارائه نمی‌دهند و از همکاری با بیمه‌ها سرباز می‌زنند.

محمد رجبی در ارتباط با مشکلات درمانی بازنشستگان به ایلنا گفت: بازنشستگان در مراجعه دائمی به کانون‌های بازنشستگی خواستار پاسخ به مطالبات و احقاق حقوق خود هستند اما ما دیگر قادر نیستیم به آنها پاسخی دهیم. البته وظیفه ماست که به این مطالبات پاسخ دهیم اما مشکلات از محدوده اختیارات ما خارج است. کانون عالی بازنشستگان و سازمان تامین اجتماعی باید در این موارد پاسخگو باشند و برای حل این مشکلات فکری بکنند.

وی با اشاره به فشار معیشتی گسترده بر بازنشستگان گفت: کارگران بازنشسته با حقوق فعلی قادر به تأمین هزینه‌های زندگی خود نیستند و تورم موجود آنها را در وضعیت استیصال قرار داده است. حتی پرداختی‌هایی که پیشتر در حد کوپنی به بازنشستگان ارائه می‌شد، اکنون متوقف شده و بازنشستگان در تأمین نیازهای ابتدایی، درمانی و رفاهی خود دچار مشکل شده‌اند. بازنشستگان امروزه تنها و مستاصل به حال خود رها شده‌اند.

دبیر کانون بازنشستگان تامین اجتماعی شهرستان البرز با انتقاد جدی از عملکرد کانون عالی و تشکل‌های کارگری، خواستار پایان اختلافات در میان نهادهای صنفی شد و تاکید کرد: اگر هماهنگی و انسجام لازم میان کانون عالی، تأمین اجتماعی و تشکل‌های کارگری وجود داشت، بسیاری از مشکلات امروز رقم نمی‌خورد. این نهادها باید پیگیری مطالبات بازنشستگان را در اولویت قرار دهند و برای پیگیری مطالبات آنان انسجام و اتحاد داشته باشند.

وی افزود: چرا برای پیگیری حقوق میلیون‌ها کارگر و بازنشسته کشور هیچ نماینده‌ای در مجلس حضور ندارد و چرا مطالبات قانونی تأمین اجتماعی از دولت به شکل جدی دنبال نمی‌شود؟ جمعیت عظیم کارگران و بازنشستگان باید دارای جایگاه و نمایندگی مشخص در ساختار قانون‌گذاری کشور باشند. این جمعیت با اتفاقاتی که به صورت روزانه در مجلس می‌افتد، درگیر است و اگر نمایندگانی در مجلس داشت، دچار مشکلات فعلی نمی‌شد.

رجبی خواستار پاسخگویی و مسئولیت‌پذیری کانون عالی بازنشستگان شد و گفت: کانون بازنشستگان ابزار بزرگی در دست دارد. جمعیت بسیاری تحت پوشش آن هستند و بیش از ۳۶ کانون در دست دارد. کانون که نباید با چندبار پیگیری و به نتیجه نرسیدن مطالبات، بازنشستگان را رها کند. اگر این نهاد توان مدیریت و پیگیری مطالبات را ندارد، باید تصمیمات جدی‌تری ازجمله استعفا در نظر گرفته شود. این سازمان به عنوان نماینده بازنشستگان باید پیگیر مطالبات و احقاق حقوق آنها باشند. مردم نباید برای گرفتن حق خود به کف خیابان بیایند.

وی افزود: بازنشسته‌ای که ۳۰ سال کار کرده و برای آبادانی مملکت عرق ریخته، در مراجعه به کانون از شدت فشار روحی اشک می‌ریزد، زیرا نمی‌تواند هزینه‌های ساده زندگی خود را پرداخت کند. نمی‌تواند آموزش فرزندان خود را تامین کند و برای مراجعه به یک بیمارستان باید ماه‌ها در نوبت بماند.