هشدار بابت گرمازدگی کارگران شرکتی عسلویه

یک فعال کارگری گفت: بازرسی وزارت کار و طب کار باید بداند که در این گرمای شدید، کار کردن چه عوارضی دارد و چه بر سر پوست، مو، کلیه، چشم و شش‌های کارگران می‌آید.

مازیار گیلانی‌نژاد در گفت‌وگو با ایلنا گفت: گرمازدگی و مسمومیت غذایی، دو عامل اصلی بیماری کارگران پروژه‌ای در عسلویه و مناطق گرم در تابستان است و گرمازدگی یکی از عادی‌ترین اتفاقات در طول تابستان برای کارگران شرکت‌های پیمانکاری است.

او تاکید کرد: از سال ۹۷ تاکنون ده‌ها نامه در مورد وضعیت غذایی  و شرایط کار نامناسب در تابستان، از سوی نمایندگان کارگران پروژه‌ای نفت و گاز به وزارت کار و بازرسی نفت داده شده اما پاسخی نیامده و هیچ اقدام اصلاحی درخوری در دستور کار قرار نگرفته است.

گیلانی‌نژاد با بیان اینکه «طی روزهای اخیر که گرمای هوای عسلویه به بیش از ۵۰ یا حتی ۶۰ درجه رسیده، بسیاری از کارگران گرمازده شده‌اند» ادامه داد: هر چند آمار دقیقی از تعداد مراجعه‌کنندگان به درمانگاه‌های کنگان و عسلویه نداریم اما روزانه ده‌ها کارگر به دلیل گرمازدگی به این درمانگاه‌ها اعزام می‌شوند. بیهوشی به دلیل گرمازدگی در حین کار در تابستان، هر روزه در پروژه‌های مختلف رخ می‌دهد. رطوبت و گرمای گاه ۶۰ درجه و بیشتر، همه کارگران پروژه‌ای، رسمی، ارکان ثالث و دیگر کارکنان را در معرض انواع بیماری‌ها و خطرات قرار داده است.

به گفته این فعال کارگری، در این هنگامه تلاش جانکاه که سودش به جیب پیمانکاران و مافیای واسطه‌های نفت می‌رود، گویا فقط جان کارگران است که ارزش ندارد و از سوی شرکت نفت و بازرسی وزارت کار نادیده گرفته می‌شود.

او افزود: طبق اخباری که به دست ما آمده، در روزهایی که کارگران عسلویه و خوزستان به کار در دمای بالا معترض هستند، بسیاری از پیمانکاران بی‌اعتنا به شرایط وحشتناک آب و هوایی، کارگران را بدون سایبان یا گذاشتن تهویه مناسب یا حتی دادن شربت‌های مناسب، وادار به کار در شرایط سخت کرده و به این حرکت، افتخار هم می‌کنند.

گیلانی‌نژاد با تاکید بر اینکه «طبق قانون کار هیچ کارگری نباید در دمای بیش از ۵۰ درجه کار کند» ادامه داد: این را قانون می‌گوید. در این شرایط کار کردن و جیب کارفرما را پر کردن هیچ افتخاری ندارد، آن هم کارفرمایی که به قانون تمکین نمی‌کند.

او گفت: بازرسی وزارت کار و طب کار پیمانکار به کارگران نمی‌گویند در این گرمای شدید کار کردن چه عوارضی دارد و چه بر سر پوست، مو، کلیه، چشم و شش‌ها می‌آید. آیا کارگر می‌داند بعد از ۱۵ سال کار در گرمای جنوب، به کم‌بینی و پیرچشمی مبتلا خواهد شد، سرطان پوست می‌گیرد، کلیه‌های خود را به دلیل عرق از دست می‌دهد یا احتمالاً خیلی زود با مشکلات ریوی دست به گریبان خواهد بود؟ آیا در روزگار پیری ‌پیمانکار به سراغش می‌آید و قدردان کارش خواهد بود؟!