ناصر چمنی، نایب رئیس کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران

ما کارگران در بحث مدیریت شستا انتقاداتی داریم ولی منظور ما این نیست که شستا و کارخانه‌هایش فروخته شود. اتفاقا معتقدیم که فروش اموال سازمان تامین اجتماعی و شستا راهکار نیست و اگر درختی آفت گرفت باید آفت‌زدایی شود نه  این که آن را از ریشه کند.

از همین رو باید گفت جامعه کارگری مخالف این است که به شستا چوب حراج زده شود. اگر شستا دچار مشکل شده این مشکل را دولتی‌ها به وجود آوردند که مدیرانشان را به این حوزه تحمیل کرده‌اند و از طرفی مدیران دوشغله زیادی در شستا وجود دارند که عملکرد برخی از آنها موجب شده امروز کنایه‌هایی نظیر این که شستا حیات خلوت عده‌ای شده است را بشنویم. با توجه به سهم کارگران در تامین سرمایه‌های تامین اجتماعی، نمایندگان کارگری باید در شستا و مباحث مربوط به آن ورود کنند. متاسفانه اراده‌ای هست که نمی‌خواهد نمایندگان کارگری در تامین اجتماعی و شستا نقش داشته باشند یا در جریان تصمیم‌گیری‌های مربوط به این حوزه‌ها قرار گیرند، در حالی که شستا و سازمان تامین اجتماعی از پول کارگران درست شده و اگر از توانمندی‌های بخش کارگری استفاده شده بود، هشدارهای لازم و به موقع داده می‌شد. درباره فروش شرکت‌های زیان‌ده شستا و واگذاری‌ آن به بخش‌های غیردولتی، هم معتقدم که فروش شرکت‌های شستا حتی اگر زیان‌ده باشند، درست و قانونی نیست. ما نمایندگان کارگری معتقدیم با تغییر رویه و ساختار می‌توانیم این شرکت‌ها را به سوددهی برگردانیم. اگر امروز مشکل شستا برخی بنگاه‌های زیان‌ده است ناشی از عدم مدیریت صحیحی‌ است که بر این بنگاه‌ها حاکم بوده است، لذا پیشنهاد می‌دهم که کارگران شرکت‌ها و کارخانه‌ها تشکیل تعاونی بدهند و چنانچه احتمال واگذاری‌ در شستا مطرح شد، در واگذاری‌ زیرمجموعه‌های شستا سهیم شوند. در پایان از مدیرعامل جدید شستا می‌خواهم که کارگران را در تصمیم‌گیری‌های این سازمان دخالت دهد، در غیر این صورت تکرار سوءاستفاده‌های عظیم در بحث واگذاری‌ها و مدیریت شستا را شاهد خواهیم بود. همچنین مدیران ناتوان و ضعیفی که شستا را به ورطه زیان‌دهی و نابودی کشانده‌اند باید کنار گذاشته شوند و به جای فروش شرکت‌های شستا تغییر در ساختار و نحوه مدیریت‌ها ایجاد شود.