شرط افزایش قیمت بنزین، محاسبه دلاری دستمزد کارگران است

کارت سوخت که زمانی جزو خطوط قرمز دولت روحانی بود، بار دیگر در حال احیاست و گویا دولت تصمیم گرفته، سهمیه‌بندی بنزین را به اجرا بگذارد، ولی این تنها شروع ماجراست. به باور برخی کارشناسان، دولت با انجام این کار، قصد دارد تا مقدمات افزایش نرخ سوخت را کلید بزند.

هدایت‌الله خادمی، عضو کمیسیون انرژی مجلس در گفت‌وگو با تابناک اظهار داشت: برخی دولتمردان بر این باورند که بنزین را سهمیه‌بندی کنند و به هر ایرانی سهم بنزین‌شان را بدهند، چه کسانی که خودرو دارند و چه کسانی که ندارند. بنا به شنیده‌ها، قصد این افراد این است که ماهیانه به هر نفر، 30 لیتر بنزین داده شود. بنابراین، اگر این سناریو بخواهد اجرا شود، مضرات آن بسیار بیش از فوایدش خواهد بود. اولین ضرر این که یک توقع در میان مردم ایجاد می‌شود که دولت باید هر ساله به یک میزان مشخص به شما بنزین بدهد. ضرر دیگر آنکه کسی که خودرو ندارد، نمی‌تواند از آن استفاده کند و به احتمال زیاد قصد فروش آن را خواهد داشت، بنابراین یک‌سری گروه‌ها و مافیاهایی شکل خواهند گرفت که کارت‌ها و سوخت این افراد را خواهند خرید تا در بازار به فروش برسانند یا آن را قاچاق کنند.

وی افزود: زمانی که محدودیت ایجاد کنیم عده‌ای هستند که نیاز به بنزین بیشتری دارند بنابراین دولت هر طور شده باید این بنزین را تأمین کند پس چاره‌ای جز تعیین نرخ دوم نخواهد داشت و پیش‌بینی می‌کنم که دولت در آینده بنزین را دو نرخی خواهد کرد. وقتی همه پازل‌های موضوع بنزین را کنار هم می‌گذاریم، از فعال کردن دوباره کارت سوخت گرفته تا موضوع سهمیه‌بندی، این نتیجه به دست می‌آید که دولت می خواهد قیمت سوخت را گران کرده و با دو نرخی کردن آن، بخشی از منابعش را تأمین کند. وی ادامه داد: دولت تصور می‌کند که 80 میلیون لیتر بنزین در ماه تولید می‌کند و اگر این را بین مردم تقسیم کند، می‌تواند در ماه نفری 30 لیتر به مردم سوخت بدهد و اگر کسانی هم که خودرو ندارند، بنزین خود را به دارندگان خودرو بفروشند، مشکل حل خواهد شد، ولی این‌گونه نیست و مشکل بیشتر هم خواهد شد بنابراین، دولت با این روند ناگزیر از نرخ دوم است ولی میزان این نرخ هم جای بحث فراوان دارد. هم اکنون در فضای مجازی بحث‌های زیادی بر سر این نرخ درگرفته و نمی‌شود بنزین را یک‌باره چهار برابر یا پنج برابر کرد.

وی یادآور شد: عده‌ای بر این باورند که سوخت در کشور ما ارزان است، ولی این مشکل ما نیست. ما نتوانسته‌ایم پایه پولی کشور را حفظ کنیم و چون پایه پولی ما در مقابل سایر ارزها به شدت کاهش پیدا کرده و این روند نیز همچنان ادامه دارد، هر نرخی برای بنزین در نظر بگیریم، دوباره و چند ماه دیگر با این مشکل روبه‌رو خواهیم شد. اگر ما الان نرخ بنزین را 5هزار تومان تعیین کنیم، شش ماه دیگر که باز ارزش پولی ما سقوط خواهد کرد، بار دیگر خواهند گفت بنزین در ایران ارزان است. بله این مشکل کشور ماست. در خارج از کشور کسانی که بنزین را با 5 یا 6 هزار تومان خریداری می‌کنند، بیش از پنج یا شش هزار دلار در ماه نیز درآمد دارند، نه مثل کارگر ما که ماهی کمتر از 200 دلار حقوق می‌گیرد. یک کارگر در خارج از ایران 6000 دلار درآمد دارد و سایر کارگران هم با پایه دلار حقوق می‌گیرند و کمترین دستمزد، روزی بیش از 150 دلار است. اگر ما به این مرحله رسیدیم که درآمد افراد جامعه را نیز متناسب به نرخ ارز حساب کنیم، آن وقت باید به فکر آزادسازی نرخ‌ها باشیم.

خادمی در پایان گفت: نمی‌توان به یک کارگر، ماهی یک میلیون تومان که کمتر از 90 دلار است، حقوق بدهیم و از سوی دیگر قیمت بنزین را با وی دلاری حساب کنیم. مردم نباید هزینه ناکارآمدی دولت‌ها را بدهند. دولت‌ها با ناکارآمدی خودشان که دست روی تمام صنایع کشور گذاشته‌اند، هزینه‌ها را بالا برده‌اند و الان هم که به مشکل خورده‌اند، می‌خواهند از جیب مردم هزینه کنند.