استفاده سیاسی از موضوع خلع‌ید در آستانه انتخابات
داستان تلخ کارگران هفت‌تپه همچنان ادامه دارد
کارگران هفت‌تپه چند سالی است با صدای بلند، اعتراضات و مطالبات خود را فریاد می‌زنند تا جایی که شهر شوش به دلیل همین اعتراضات در صدر اخبار کارگری در جهان قرار گرفت. کارگران آن‌قدر پای مطالبات و حقوق حقه خود ایستادند و در برابر حبس و اخراج از کار مقاومت کردند که بالاخره گوش‌ها وادار به شنیدن شد و پرونده مطالبات و اعتراضات آنها به نحوه مدیریت مالک خصوصی شرکت مورد رسیدگی قرار گرفت و چنین پنداشته شد که روز‌های سخت این کارگران به پایان رسیده است.
رسیدن روز‌های خوش برای هفت‌تپه اما وعده‌ای بیش نبود و تلخ‌کامی کارگران کشت و صنعت نیشکر هفت‌تپه همچنان ادامه دارد. اواسط اردیبهشت و دقیقا در آستانه انتخابات ریاست‌جمهوری بود که بعد از ماه‌ها سرگردانی و بلاتکلیفی کارگران بالاخره حکم خلع ید مالک خصوصی این شرکت و عدم اهلیت وی از سوی دستگاه قضایی کشور اعلام شد، خبری که باعث شد کارگران این شرکت بزرگ و قدیمی عرق خستگی و رنج را از پیشانی پاک کرده و نفسی راحت بکشند اما حالا با گذشت حدود ۳ ماه از اعلام حکم خلع ید هنوز این حکم به مرحله اجرا نرسیده است.
با اعلام حکم خلع ید این کارگران امیدوار شدند که با برگشت دوباره این شرکت به بخش دولتی بار دیگر می‌توانند از دستمزد و مزایایی که در گذشته داشتند، بهره‌مند شده و زندگی نرمال و بدون اعتصاب برای دستمزد در ازای کار را از سر بگیرند اما حالا کشتی آرزوی کارکنان هفت‌تپه به گل نشسته و بار دیگر این کارگران نگران حقوق و گذران زندگی هستند و احساس می‌کنند که چاره‌ای به جز از سر گرفتن اعتصاب و اعتراض ندارند.
آن‌قدر شرایط زندگی سخت شد که سال گذشته نفری ۵۰۰هزار تومان از سمت یکی از نهاد‌ها به کارگران پرداخت شد. واقعیت این است که برای کارگران، این پول شرمنده‌کننده بود چون متکدی نیستند
دو ماه است حقوق نگرفته‌ایم
«یوسف بهمئی» یکی از کارگران معترض شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت‌تپه ضمن ابراز نگرانی از وضعیت فعلی هفت‌تپه به جامعه ۲۴ می‌گوید: «اواخر بهمن ماه رای خلع ید مالک خصوصی از هفت‌تپه صادر شد اما هر قدر که ما اصرار کردیم که خبر رای صادر شده را اعلام کنند و گفتیم که نگرانیم که داشته‌های ما به غارت برود و باید شرایط را به‌گونه‌ای فراهم کنید که ما به بهره‌برداری در سال آینده یعنی همین ۱۴۰۰ برسیم، این خبر رسانه‌ای نشد تا ۲۰ اردیبهشت ماه که خبر خلع ید مالک خصوصی در رسانه‌ها و فضای مجازی منتشر شد و ما به دلیل رهایی از ظلم و استبداد بخش خصوصی جشن گرفتیم. شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت‌تپه سال گذشته بالغ بر ۸۰۰ میلیارد تومان درآمد داشت به این معنا که در سال گذشته با وجود اینکه در اوج اعتصابات بوده و بیش از ۷۰ روز اعتصاب کردیم اما در یک تصمیم‌گیری جمعی قرار شد آبیاری مزارع انجام شده و کارگران بخش کشاورزی کار کنند و باقی کارگران اعتصابات را پیگیری کنند. این همدلی باعث شد که سال ۹۹ نی قابل قبولی کشت کردیم و ۵۰هزار تن هم شکر زرد تولید کردیم که اگر درآمد حاصله را با درآمد حاصل از الکل، ملاس، خوراک دام و باقی فرآورده‌هایمان جمع بزنیم شرکت در سال ۹۹ بالغ بر ۸۰۰ میلیارد تومان شرکت درآمده داشته و قوه قضائیه هم مبلغ ۲۰۰ میلیارد تومان برای دستمزد و بازنشستگی پرسنل آزاد کرده بود که جمعا می‌شد هزار میلیارد تومان. این مبالغ به شرکت وارد شد اما مالک خصوصی هر چه بود را جمع کرد و هر چه اصرار کردیم که بگذارید این پول برای کارگران و شرکت بماند تا بتوانیم اورهال و کشت خوبی داشته باشیم تا به بهره‌برداری سال ۱۴۰۰ برسیم به جایی نرسید. در نهایت برخلاف خواسته ما، حکم هفت‌تپه قبل از انتخابات ریاست‌جمهوری اعلام شد و هفت‌تپه تبدیل به تیتر خبری شد که ما هفته‌تپه را آزاد کردیم. ما حتی با این موضوع هم مشکل نداریم اما می‌گوییم شما که از این موضوع استفاده کردید حالا چرا کاری را که شروع کردید تمام نمی‌کنید؟ ما ۴ سال تمام گفتیم که ما کارگران هفت‌تپه گرسنه‌ایم و پول نان نداریم، گفتیم حقوق‌هایمان معوق شده است؛ حالا چرا کار را تمام نکرده و حکم اجرا نمی‌شود؟ خواسته ما این است که تغییر و تحول، انجام شده و مدیر جدید شرکت معرفی و شروع به کار کند اما این روزها شرکت به حال خود رها شده است. حقابه مزارع نیشکرمان را قطع کرده بودند و به دلیل همین سوءمدیریت ۲۵ تا ۳۰درصد مزارع نیشکرمان از بین رفته است. ما دو ماه است که حقوق نگرفته‌ایم. کارگران هفت‌تپه اعتراضات خود را از سر گرفته‌اند. پرسنل دفع آفات حدود ۲۰۰ کارگر هستند که کارشان سمپاشی مزارع است؛ کاری سخت و زیان‌آور و جان این کارگران در خطر است. آنها ساعت‌ها دستگاه ۴۰ کیلویی سمپاشی را در این گرمای بالای ۵۰ درجه خوزستان به دوش می‌کشند و مزارع را سمپاشی می‌کنند آن‌هم در شرایطی که به دلیل گرمای هوا و زمین، سم‌هایی که می‌پاشند بخار شده و به سر و صورت خودشان برخورد می‌کند. میزان حقوقشان حداقل حقوق کار است. در گذشته به هر کارگر سمپاشی روزانه یک لیتر شیر و یک صابون اختصاص داده می‌شد تا حین کار استفاده کرده و از سلامت آنها محافظت شود اما این رسیدگی‌ها از بعد از خصوصی‌سازی قطع شده است».
در حال حاضر کارگران دفع آفات قراردادشان به پایان رسیده و قرارداد جدید هم ندارند. مدتی است که این افراد کارگر روزشان آن شده که ابتدا کار سمپاشی مزارع را انجام دهند تا نیشکر‌ها نابود نشود و بعد در مقابل شرکت تجمع کنند
بعید نیست به اعتصابات کارگری ملحق شویم
بهمئی در ادامه می‌گوید: «در حال حاضر کارگران دفع آفات قراردادشان به پایان رسیده و قرارداد جدید هم ندارند. مدتی است که این افراد کارگر روزشان آن شده که ابتدا کار سمپاشی مزارع را انجام دهند تا نیشکر‌ها نابود نشود و بعد در مقابل شرکت تجمع کنند. به کارگران دفع آفات گفته شده که از اول تیر ماه حق ندارند سرکار بیایند در حالی‌که آنها هم مانند سایر کارگران هفت‌تپه دو ماه است حقوق نگرفته‌اند. به بیان دیگر کار می‌کنند اما حقوق اردیبهشت و خرداد را هنوز دریافت نکرده‌اند. این درحالی است که شرایط دستمزد ما کارگران به نحوی است که برای درآمد بیشتر و اضافه‌کار سعی می‌کنیم حتی روز‌های تعطیل را هم کار کنیم. در واقع تعطیلی برای ما معنی ندارد و اگر یک پنجشنبه و جمعه سر کار نرویم ۲۰۰ تا ۳۰۰هزار تومان از درآمدمان کسر می‌شود».
این کارگر ادامه می‌دهد: «آنچه که ما را بیشتر آزار می‌دهد بی‌تفاوتی‌هاست. حرف حق هزینه دارد. اگر بی‌توجه به آنچه حق است از کنار آن بگذری و هزینه ندهی به هرحال حقی را ناحق کرده‌ای. برخی حرف‌های عوام‌فریبانه می‌زنند و می‌خواهند با ما کارگران انگ بزنند تا از کارفرما حمایت کنند. به ما می‌گویند که شما با شبکه‌های معاند در ارتباط هستید یا مخل تولید هستید. سوال ما این است که ما با کدام شبکه معاند در ارتباط بوده‌ایم؟ چرا صداوسیما اخبار هفت‌تپه را پوشش نداد و به جای آن شبکه‌های دیگر به آن پرداختند. این کار باعث شد که دیگران از این موضوع بهره‌برداری کنند و این ارتباطی به ما نداشت. چرا همین اخبار ۲۰:۳۰ اخبار هفت‌تپه و مشکلات ما را پوشش نمی‌داد اما وقتی بعد از ماه‌ها یک حقوق ما پرداخت می‌شد خبرش را پخش می‌کرد. ما کارگران کارمان به جایی کشید و آن‌قدر شرایط زندگی‌مان سخت شد که سال گذشته نفری ۵۰۰هزار تومان از سمت یکی از نهاد‌ها به ما پرداخت شد. واقعیت این است که برای ما کارگران این پول شرمنده کننده بود. ما متکدی نیستیم. برخی به ما کارگران که برای حقوقمان می‌جنگیم می‌گویند معاند؛ آن‌وقت مالک خصوصی را که ما را به این روز انداخته است دارای اهلیت می‌دانند».
دیدگاه تان را بنویسید