مدتی‌ است کارگران پیمانکاری صنعت نفت که خواستار حذف پیمانکاری و برابری در حقوق و دستمزدها هستند، در عسلویه دست به اعتراض زده‌اند.

به گزارش ایسنا، مبنای اعتراض‌های کارکنان، ماده ۱۰ قانون وظایف و اختیارات وزارت نفت است که اگرچه براساس آن، نظام پرداخت کارکنان صنعت نفت از قانون مدیریت خدمات کشوری مستثنا شده اما در ماده (۱) جزء الف تبصره ۱۲ قانون بودجه امسال کل کشور تصریح شده افزایش حقوق ۲۵درصدی حقوق‌بگیران ازجمله گروه‌های مختلف حقوق‌بگیر دستگاه‌های اجرایی ماده (۲۹) قانون برنامه ششم توسعه نسبت به سال ۹۹ به نحوی اعمال شود که میزان این افزایش حقوق از ۲۵ میلیون ریال تجاوز نکند. براساس ماده (۷) جزء الف تبصره ۱۲ قانون بودجه نیز سقف ناخالص حقوق و مزایای مستمر و غیرمستمر (مجموع دریافتی) این گروه‌های حقوق‌بگیر در همه مناطق کشور برای سال ۱۴۰۰، از ۲۱ برابر حداقل حقوق مصوب شورای حقوق و دستمزد به ۱۵ برابر حداقل حقوق و دستمزد موضوع ماده (۷۶) قانون مدیریت خدمات کشوری کاهش می‌یابد که در این میان، از آنجا که در قانون بودجه به دستگاه‌های اجرایی ماده (۲۹) قانون برنامه ششم توسعه اشاره شده، بنابراین شرکت‌های زیرمجموعه وزارت نفت را نیز شامل می‌شود. معترضان می‌گویند در حالی‌که شاغل رسمی وزارت نفت حداقل ۱۵ میلیون تومان حقوق دریافت می‌کند، یک شاغل مدت موقت هم‌رده، ماهانه تنها حدود ۴ میلیون تومان دریافت می‌کند، در حالی‌که بار بر دوش نیروهای مدت موقت است اما وزارت نفت فقط حقوق و مزایای نیروهای رسمی را به رسمیت می‌شناسد.

این کارگران، بیش از ۱۰ روز است که با ایجاد هشتگ «نه به پیمانکاران» خواستار حذف شرکت‌های واسطه در صنایع نفت و گاز کشور هم شده‌اند. کارگران پیمانکاری عسلویه در اعتراض به شرایط نامناسب شغلی و رعایت نشدن برابری عنوان می‌کنند که «خواسته اصلی‌شان حذف پیمانکاران از تمام شرکت‌های نفتی است. باید قانون کار یکسان - مزد یکسان در تمام پالایشگاه‌ها، پتروشیمی‌ها و صنایع نفت و گاز اجرایی شود و همه پرسنل باید از سطح یکسان حقوق و دستمزد و مزایای مزدی برخوردار باشند و امکانات رفاهی برای همه به یکسان موجود باشد». این کارگران اعمال شرایط چهارده-چهارده برای همه کارگران نفتی پارس جنوبی را از خواسته‌های خود می‌دانند و می‌گویند: «با توجه به وخامت اوضاع کرونا، کارگران پیمانکاری در بدترین شرایط ممکن هستند و در معرض ابتلا قرار دارند. سطح رعایت دستورالعمل‌های ایمنی در کانکس‌های استراحت، محل سرو غذا و سرویس‌های رفت و آمد بسیار پایین است و کارگران به سادگی آلوده می‌شوند».