ترامپ به قصد فروپاشی وارد لندن می‌شود! 

فرشاد گلزاری

 اگر بخواهیم رابطه بریتانیا و ایالات متحده را خیلی مختصر و مفید تحلیل کنیم باید بگوییم که این دو کشور در چارچوب مفهومی عرف روابط بین‌الملل به مانند زن و شوهری هستند که برخی اوقات به‌شدت زیر یک سقف، دست در دست هم می‌دهند و با یکدیگر از تصمیم‌های مهمشان حرف می‌زنند؛ اما گاهی اوقات هم قاعدة دوری و دوستی را انتخاب می‌کنند. مثال‌های زیادی در طول تاریخ برای اثبات ادعای مطروحه وجود دارد؛ یکی از مهمترین نمونه‌ها در زمان نخست‌وزیری «وینستون چرچیل» رخ داد. در آن زمان (1940 میلادی) و در خلال جنگ جهانی دوم، ارتباط نیروهای بریتانیا، فرانسه و بلژیک در بندر دانکرک (واقع در شمال فرانسه) با یکدیگر قطع و نیروی هوایی آلمان نازی مشغول به قتل عام سربازان سه کشور شده بود. در همان زمان چرچیل با «فرانکلین روزولت» رئیس‌جمهوری وقت آمریکا تماس تلفنی برقرار کرد و از او درخواست کمک کرد، اما پاسخ منفی بود! 

سربازان بریتانیا یک به یک کشته ‌شدند و جو روانی در داخل جزیره کاملاً علیه چرچیل بود و این موضوع تا مدت‌ها برای چرچیل و حزب‌محافظه‌کار گران تمام شد. نمونه دیگر این ارتباط را باید در جنگ 2003 عراق و در زمان نخست‌وزیری تونی بلر مورد واکاوی قرار داد. بوشِ پسر در آن زمان به هر طریقی خواهان همراهی کشورهای اروپایی با او برای حمله به بغداد بود. درست است که جنگ عراق به عنوان جنگ بدون جواز شناخته می‌شود، اما سیاست در واشنگتن به صورتی جلو رفت که بریتانیا را در این پرونده با خود همراه کرد. دولت وقت آمریکا به هر طریق که بود، طمع لندن را تحریک کرد و درنهایت ارتش بریتانیا وارد عراق شد. آنچه که در خروج از بغداد برای هر دو کشور به ارث ماند، قابل‌قیاس با یکدیگر نبود؛ چراکه تونی بلر همچنان به دلیل وقوع جنایات جنگی از سوی نظامیان بریتانیا در عراق مورد تهدید است، اما ایالات متحده منافع خود را کسب می‌کند.

با این پیش‌فرض اگر سفر ترامپ به بریتانیا را مورد تحلیل قرار دهیم، بدون تردید به مفهوم جدیدتر دست پیدا می‌کنیم. ترامپ خوش و بش‌های زیادی با ترزا می، نخست‌وزیر فعلی بریتانیا، داشته و سال گذشته هر دو کشور بعلاوه فرانسه در حمله موشکی به سوریه مشارکت داشتند؛ اما واقعیت این است که بریتانیای امروز، دقیقاً همان کشوری است که ترامپ به دنبال ایجاد خلل در آن برآمده است. اظهارات او قبل از ورود به لندن تا جایی افکار عمومی و نخبگان را برافروخته کرد که صادق خان، شهردار لندن، بدون فوت وقت علیه رئیس‌جمهور ایالات متحده موضع گرفت و اظهارات او را مصداق بارز فاشیسم تلقی کرد.

اما ترامپ چه گفت؟ او به صورت واضح اعلام کرد که اگر منافع بریتانیا توسط اتحادیه اروپا تامین نشد، این کشور بدون توافق باید برگزیت را اجرایی کند. ترامپ این بار صریحا حرف از عدد و رقم به میان می‌آورد؛ تا جایی که اعلام کرد بریتانیا باید از پرداخت لایحه جدایی‌اش از اتحادیه اروپا به مبلغ 39 میلیارد پوند، امتناع کرده و از مذاکرات برگزیت خارج شود! در چشمه‌ای دیگر او به طرز عجیب و غریب از «نایجل فاراژ»، رهبر فعلی حزب برگزیت و یکی از معماران این پرونده حمایت کرده و به صراحت دخالت بی‌حد و مرز واشنگتن در امور داخلی بریتانیا را به تصویر می‌کشد. باید متوجه بود که ترامپ بر اساس راهبرد سیاسی و اقتصادی خود به دنبال تشدید گسل در اتحادیه اروپا است و از این منظر درصدد حمایت و تقویت جناح راست‌افراطی در لندن و همسو کردن آنها با خود است و ازاین‌رو فروپاشی اتحادیه از طریق لندن را خواهان است.