مریم علامه‌زاده

ناامید کننده‌ترین موضوع در بحث دیوار مرزی دونالد ترامپ، عدم رخ داد اتفاقی است که در چنین مواقعی جلوی اتفاقات بد را می‌گیرد. یک اتفاق انفجاری یا رویداد که رویه مسیر را برای ادامه وضعیت فوق‌العاده و ساخت دیوار سخت کند. نشریه نیوزویک در مطلبی با عنوان این جملات ابتدایی اذعان می‌کند که ترامپ در نهایت با اعلام وضعیت فوق‌العاده، بودجه لازم برای ساخت دیوار مرزی خود را تأمین می‌کند.

در این تحلیل نیوزویک آمده است، رأی‌دهندگان آمریکایی نه نیازی به آموزش دارند و نه فشار رسانه‌ای برای کنترل افکار؛ آن‌ها به مسائل مشکلات مرزی آمریکا با مکزیک واقف هستند و این موضوع برای همه به‌وضوح روشن است. اما آنچه مسلم است ساخت دیوار برای آن‌هایی که کل ماجرا را بی‌پرده در هر مدت از زمان دنبال کرده‌اند، این بوده که ساخت این دیوار نمایشی از لودگی است.

در بودجه تازه امضا شده دولت، علی‌رغم پافشاری نانسی پلوسی مبنی بر اینکه ترامپ به چیزی که می‌خواهد دست نمی‌یابد، رئیس‌جمهور توانست بودجه مورد نیاز برای ادامه ساخت فنس و نگهداری آن را دریافت کند. شاید این شکست برای پلوسی به شفافیت شکست ترامپ در تلاش برای گرفتن بودجه ساخت دیوار از خود مکزیکی‌ها نباشد، اما مسئله حائز اهمیت این است که پروژه همچنان تداوم دارد.

ترامپ پرونده متقاعد کننده‌ای برای نیاز به دیوار ترتیب داده است و دلایلی به‌جز اشتیاق خود برای بیرون نگه‌داشتن مکزیکی‌ها و دیگر خارجی‌ها از ایالات‌متحده عنوان کرده است؛ اشتیاقی که مخالفان سیاسی وی از زمان کمپین انتخاباتی در سال 2016 بر آن اصرار دارند. در بیانیه اعلام وضعیت فوق‌العاده ملی وی در ماه جاری میلادی آمده بود:

وضعیت کنونی در مرزهای جنوبی بیانگر یک بحران امنیت مرزی و بشری است که هسته منافع امنیت ملی را تهدید می‌کند و منجر به شرایط فوق‌العاده ملی می‌شود. مرز جنوبی یکی از گذرگاه‌های اصلی برای مجرمین، اعضای گروه‌های تبهکار و مواد مخدر غیرقانونی است. مشکل مهاجران گسترده غیرقانونی از مرزهای جنوبی یک معضل بلندمدت است که باوجود اجرای قوانین مدیریتی از سوی مقامات کنونی، شرایط از جوانب خاصی در سال‌های اخیر، بدتر شده است.

بعد، پس‌ازآنکه وی فعالیت‌های مجرمانه و بحران بشری در مرزها را تهدیدی بلامنازع و اضطراری خواند، عنوان کرد این مشکل به دلیل مهاجرت غیرقانونی، به‌ویژه خانواده‌های در پی  ورود و عدم توانایی در ایجاد فضای بازداشت عنوان کرد که باوجود تلاش‌های ادامه‌دار برای اخراج این افراد، بسیاری از آن‌ها به ایالات‌متحده رخنه کرده‌اند و در زیر لایه‌های جامعه نهفته‌اند.

هیچ‌کدام از این مواضع جدید نیستند. بحران کنونی دیوار از زمان باراک اوباما آغاز شد و در آن زمان، دموکرات‌هایی همچون چاک شومر، رهبر اقلیت سنا، بیشتر علاقه‌مند بودند پول را بر ساختارهای دائمی خرج کنند که ورود به ایالات‌متحده را سخت‌تر کند و نه بر سر مسائل سنتی همچون ساخت دیوار. اما این موضوع مربوط به قبل بود، حالا شومر و همراهانش که سخت مقلوب بازپس‌گیری کاخ‌سفید برای حزب خود به هر وسیله ممکن شده‌اند، بر این باورند که باز داشتن ترامپ از ساخت چیزی که آن‌ها «دیوار ترامپ» می‌خوانند، منجر به شکست او در انتخابات 2020 ریاست‌جمهوری می‌شود.

اما این یک اشتباه است؛ اولاً که بخشی از دیوار، دیوار هرکه باشد، ساخته شده است و هر روز پیشرفت می‌کند. شاید ترامپ در زمان انتخابات آتی نتواند ادعا کند که آن را تکمیل کرده است، اما حداقل می‌تواند مدعی شود ساخت آن را آغاز کرده که این موضوعی مهم برای شعار انتخاباتی وی است. دوم آنکه مردمی که ساخت دیوار برای آن‌ها از همه‌چیز مهم‌تر است، هیچ‌وقت کسی را برای ریاست‌جمهوری نمی‌پذیرند که مخالف ساخت چنین دیواری باشد. درواقع دموکرات‌هایی که می‌خواهند رئیس‌جمهور شوند، همچون رابرت فرانسیس کاندیدای شکست خورده تگزاس در انتخابات سنا که وعده حذف هرگونه مرز و حصاری را داده بود، نمی‌توانند برای این رأی‌دهندگان یک جایگزین باشند.

در نهایت ترامپ همیشه موفق می‌شود پول موردنیازش را پیدا کند. اعلام وضعیت فوق‌العاده به ترامپ این انعطاف را می‌دهد که پول را در دولت به گردش درآورد و آن را از سایر برنامه‌ها به سمت ساخت دیوار هدایت کند. عجزولابه دموکرات‌ها در مورد نقض قانون اساسی و شکایت 16 ایالت، کارهایی بیهوده است. درخواست از یک قاضی برای رأی دادن به پرونده‌ای برای برد یک رقابت حزبی بین دو دستگاه مختلف حکومتی سوءاستفاده از دادگاه برای اهداف سیاسی به شمار می‌رود که متأسفانه متوقف می‌شود و همان‌طور که ترامپ گفت تا آنجایی که این کار به دادگاه عالی ایالات‌متحده مرتبط می‌شود، شدنی نیست.

چیزی که رفقای دموکرات ما درک نمی‌کنند این است که ترامپ گزینه‌های دیگری هم دارد. 3.5 میلیون دلاری که ایالات‌ کالیفرنیا به دولت مرکزی بدهکار است، می‌تواند به کار ترامپ بیاید، این بدهی بابت وامی است که اوباما در سال 2009 به این ایالت برای ساخت قطار سریع‌السیر از سان‌فرانسیسکو به لوس‌آنجلس پرداخت کرد که گاوین نیوسام فرماندار ایالت حالا این طرح را لغو کرده است. این پول زیرساختی به‌راحتی می‌تواند برای یک پروژه دیگر همچون فنس کشی در مرز به کار گرفته شود.

گزینه‌های رئیس‌جمهور نامحدود هستند و کنگره که در چند دهه گذشته قدرت خود را درازای عدم پاسخگویی به مردم به بخش‌های مدیریتی واگذار کرده‌ است تا جوانب انتخاب دوباره اعضای خود را بهبود ببخشند، صرفاً می‌تواند خود را ملامت کند. دیوار بالا می‌رود، شاید اندک اندک و تحت عناوین دیگر، اما بالاخره بالا می‌رود.