درسی از شورش‌های فرانسه
ریاضت دیگر «نا» ندارد
داستان اروپای رو به رشد که همواره از آن صحبت می‌کردند چه شد؟ آن تحولات که صحبتش بود، آمدند و رفتند. بحران سیاسی اتحادیه اروپا، یکی از پر ریسک‌ترین اتفاقات برای بازارهای جهانی است که پیش روی سال 2019 قرار دارد.
با اعتراضات ادامه‌دار ضدمالیاتی که همچنان در پایتخت فرانسه پابرجاست، پاریس تلویحاً در حال سوختن است. با این اوضاع تنها نکته‌ای که برای بازارها مشخص شده، این است: ریاضت آخرین نفس‌هایش را در اروپا می‌کشد.
مالیات بالا، تورم پایین، سیاست‌های رشد ضعیف که از سوی آلمان و بروکسل به اروپا تحمیل شده، در فرانسه سر باز کرده است. امانوئل ماکرون روزی به عنوان یک غریبه با حس تجاری مورد نیاز برای بازگرداندن اقتصاد شبه‌سوسیالیستی، اعلام حضور کرد و اقبال خوبی هم در آن روزها داشت، اما آن روز، صرفاً یک روز خوب بود.
مردمی که خیابان شانزه‌لیزه را می‌بندند، از نابرابری و حقوق کم خود که به ته ماه نمی‌رسد، شکایت دارند. بیشترشان از شهرهای حاشیه‌ای و دور برای اعتراضات مسالمت‌آمیز به قلب پاریس آمده‌‌اند.
هدوی لبرو، شهروند پاریس می‌گوید: قدرت خرید ما هر روز به شدت کاهش می‌یابد، بعد باز مالیات، مالیات و مالیات. دولت از ما می‌خواهد که کمربندهایمان را سفت‌تر کنیم اما از طرفی خودشان در مقابل، زندگی کاملاً بالاتر از استانداردهای ما دارند.
چند هفته قبل، امانوئل ماکرون گام استراتژیکی را برای لغو افزایش مالیات سوخت برداشت. او پیشتر برنامه داشت که مالیات سوخت را در سال 2019، به عنوان معیاری برای حفظ محیط‌زیست که از سوی رهبران اتحادیه اروپا پیشنهاد شده بود، افزایش دهد. پیشنهاد او برای یک تعلیق شش ماهه حتی با اعتراضات بیشتر و شدیدتر نیز همراه شد. ماکرون که حالا در مدل سیاست‌گذاری بی‌نتیجه خود گیر افتاده، بر این باور است که بازپس‌گیری یک مالیات منجر به تسهیل مالی برای کل اقتصاد نمی‌شود.
برایان نیک، استراتژیست ارشد سرمایه‌گذری نوین، یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های مدیریت ارزیابی جهان با بیش از 988 میلیارد دلار سرمایه تحت مدیریت، در این‌باره می‌گوید: ما خوش‌بین نیستیم اما صبوری می‌کنیم. ضمن آنکه کل اروپا از سوی جنگ تجاری ضربه خورده است. بعید می‌دانم که بانک مرکزی اروپا سال آتی نرخ بهره را بالا ببرد. در واقع می‌خواهم بگویم که انتظار بیشتری می‌رود که بانک مرکزی اروپا نرخ بهره را بالا نبرد تا آنکه شاهد شگفتی بالا رفتن نرخ رشد باشیم.
ماکرون که حالا در مدل سیاست‌گذاری بی‌نتیجه خود گیر افتاده، بر این باور است که بازپس‌گیری یک مالیات منجر به تسهیل مالی برای کل اقتصاد نمی‌شود
کاهش هزینه‌های دولت در فرانسه و افزایش ناشی از درآمد‌های مالیاتی، حالا به گزینه‌های این کشور برای جبران حذف مالیات سوخت بدل شده‌اند. افزایش مالیات بر ثروت در واقع چوب حراجی به سیاست‌های ماکرون است، کسی که از نظام بانکداری روتچلید (یک خانواده برجسته اقتصادی در اروپا) برخواسته است. این اقدام همچنین می‌تواند علیه تلاش ماکرون برای لطافت با تجارت‌های بالقوه و سرمایه‌گذاران در فرانسه همسو با جریانات برگزیت باشد چرا که از دید او با شرایط مالی سخت برگزیت، برخی از شرکت‌ها ممکن است از بار مالیات‌های حمل و نقل با انگلیس بپرهیزند و به سمت فرانسه بیایند. معلوم نیست که ماکرون و فرانسه چطور با این ماجرا کنار بیایند.
فرانسه بیشترین بار مالیاتی را در غرب اروپا به دوش می‌کشد.
ولادیمیر سیگنورلی، موسس مرکز تحقیقات وودز برتون می‌گوید: ماکرون باید به بروکسل برود و به آنها بگوید که نمی‌تواند مالیات را افزایش دهد. چطور می‌خواهید الان فرانسه را وادار به ریاضت کنید؟ اگر آمریکا در حال ریاضت باشد و اروپا هم باشد، پس باید منتظر رشد کمتر در سال آتی باشید و از این مسأله نمی‌توان دوری جست.
حالا به نظر می‌رسد که دستور کار اصلاحات ماکرون در حال فروپاشی است. از طرفی، به نظر می‌رسد که افول سیاسی او نیز دیگر قابل برگشت نباشد. جلیقهزردها که نام خود را از جلیقه‌هایی که در اعتراضات سراسری می‌پوشند، گرفته‌اند، موفق شدند که یک اعتراض تک‌بعدی را به مقاومت فرانسه تبدیل کنند و با لیستی از شکایات علیه ماکرون و نئولیبرال‌ها، حداقل در زمان حاضر، آنها را به زیر کشیده‌اند.
تقاضاهایی که تاکنون معترضان به میان آورده‌اند، که تعداد آنها حالا به بیش از ده‌ها مورد رسیده است، این واقعیت را نشان می‌دهد که معترضان از گروه‌های مختلف و متضادی هستند اما حقیقت امر این است که همه آنها به طور مشترک به این می‌اندیشند که به لحاظ اقتصادی سرخورده شده‌اند و صدایشان به حاشیه رفته است.
معترضان از گروه‌های مختلف و متضادی هستند اما حقیقت امر این است که همه آنها به طور مشترک به این می‌اندیشند که به لحاظ اقتصادی سرخورده شده‌اند و صدایشان به حاشیه رفته است
مطالعه‌ای که چند وقت قبل در روزنامه لوموند فرانسه منتشر شد، حاکی از 42 درخواستی بود که از سوی سخنگویان جنبش جلیقهزردها بیان شده است. برخی خواسته‌ها برای احزاب چپ و برخی برای احزاب راست بودند و هیچ‌کدام همسو با برنامه‌های ریاضتی مالی ماکرون نبودند. فیلیپ تورس، مدیر جهانی بازارهای نوظهور در موسسه مدیریت دارایی آئگون در این‌باره می‌گوید: مردم احساس می‌کنند که قدرت درآمدزایی آنها بسیار کاهش یافته است و نمی‌دانند برای آن چه کسی را باید سرزنش کنند و البته این اتفاق در جاهای مختلف اروپا در حال رویداد است. اما در فرانسه آنها دقیقاً می‌دانند که چه کسی را باید سرزنش کنند و آن فرد کسی نیست جز ماکرون و برنامه افزایش مالیات سوخت او.
ماکرون کسی است که از سوی معترضان به عنوان رئیس‌جمهور پولدارها نام‌گذاری شده است و به عقیده معترضان وی اصلاً ارتباطی با مردم ندارد و حرف‌های آنها را نمی‌شنود. به عقیده این افراد، ماکرون بار کسری بودجه خود را بر دوش قشر کارگر و کم‌درآمد گذاشته است و اصلاً نمی‌داند که این مردم چگونه زندگی می‌کنند و درکی از درآمد پایین آنها که پیش از پایان ماه بعد از پرداخت قبوض به اتمام می‌رسد، ندارد.
تا به امروز داستان رشد اروپا برخلاف آنچه که تاکنون تصور می‌شد به یک شکست کامل تبدیل شده است.
شاخص Vanguard FTSE Europ (VGK) ETF افت 16.4درصدی را حتی با وجود عملکرد ضعیف شاخص MSCI Emerging Markets تجربه کرده است، ضمن آنکه شاخص دوم، تحت تأثیر جنگ تجاری چین – آمریکا به این روز افتاده است. شاخص S&P نیم درصد رشد داشته است. MSCI France (EWQ) 13.7درصد و MSCI (FWG) برابر 22.9درصد کاهش داشته‌اند.
دیگر برای اروپا خوب نیست که بیشتر از بازه 12 ماهه طولانی‌تر در بازار سهام این‌گونه باشد. بازارهای نوظهور 10.5درصد افت داشته‌اند در حالی که آلمان بیش از 21درصد و فرانسه و FTSE Europe در کنار هم قفل شده‌اند و هر دو کمی بیشتر از 13.5درصد افت داشته‌اند.
منبع:
فوربس
دیدگاه تان را بنویسید