فرشاد گلزاری

یکی از آرزوهای رژیم صهیونیستی از بدو تاسیس تاکنون، مساله رها شدن و دور شدن از حصر و یک محاصره چند دهه‌ای به خصوص در منطقه خاورمیانه بوده و هست. اسرائیلی‌ها به نوعی خود را در گذشته در تقابل بسیاری از کشورهای عربی می‌دیدند و در این مسیر به زعم خودشان هزینه‌های زیادی هم متقبل شده‌اند. این هزینه‌ها از محورهای سیاسی گرفته تا امنیتی را در برگرفته است و حالا هم آنها به گونه‌ای دیگر در حال هزینه کردن هستند. اساساً در ساختار بالادستی یا پشت‌پرده‌ای اسرائیل این بحث مطرح بوده که باید این رژیم به هر ترتیب که شده خود را از یک انحصار تحمیلی رها و بیرون از این مدار برای خود یک ساختار و سپس جایگاه بین‌المللی تعریف کند. اسرائیلی‌ها به همین دلیل شبکه یهود را راه‌اندازی کردند این شبکه هنوز هم در حال فعالیت گسترده است و برخلاف بسیاری از تحلیلگران کژاندیش، تمام یهودیان دنیا (از مستخدم یک مدرسه گرفته تا پزشک، راننده و حتی صاحبان کمپانی‌های بزرگ و کوچک در سراسر دنیا) در این شبکه جای خود را دارند. آنها حتی از یک امکان به شدت کوچک به نفع خود استفاده می‌کنند و از همان روزنه برای خود یک فرصت هنگفت به وجود می‌آورند. این سلسله اقدام به جایی رسید که  اردن و مصر به هر ترتیب و علیرغم میل باطنی‌شان، با اسرائیل وارد یک معادله مشخص و صلح سرد شدند. این اقدام برای تل‌آویو که دو کشور مذکور در همسایگی‌اش قرار داشت، از یک اهمیت به شدت ویژه برخوردار بود ولی این تازه اول ماجرا بود. در طول این سال‌ها اسرائیل به صورت پنهانی با کشورهای عربی منطقه ارتباط تنگاتنگ امنیتی و اقتصادی داشت که ترکیه یکی از آنها به شمار می‌رفت ولی پس از توافق ابراهیم میان اسرائیل با امارات و بحرین این روند وارد فاز جدیدی شد. توجه داشته باشید بر اساس اسنادی که اسرائیل و برخی اندیشکده‌های منطقه و فرامنطقه منتشر کرده‌اند، ارتباط میان این دو کشور با تل‌آویو از گذشته وجود داشته است و حتی در این میان عمان، قطر، عربستان و حتی کویت هم به صورت مخفی با اسرائیلی‌ها ارتباط داشتند، اما آنچه آنها می‌خواستند، علنی شدن این ماجرا بود که انجام شد. در این مسیر عمر سیاسی نتانیاهو برای سفر به امارات و بحرین و سایر کشورهایی که او با آنها قرارداد صلح امضا کردند، قد نداد و به همین دلیل حالا نفتالی بنت میراث‌دار این وضعیت است. هنور مُهر بازگشت او از امارات و دیدارش با محمد بن زاید، ولیعهد ابوظبی خشک نشده بود که چند روز پیش او  وارد بحرین شد و با مقامات این کشور دیدار کرد. بنت در زمان سفر به بحرین اعلام کرده بود که برای تکمیل قرارداد صلح با این کشور به منامه می‌رود ولی در آنجا اتفاق‌های دیگری رخ داد که گویی هدف او در این سفر، صرفاً تکمیل توافق ابراهیم نبوده است.

رزمایش اخیر در آب‌های بحرین که اسرائیل هم در آن حضور داشت، به رهبری ناوگان پنجم آمریکا و با مشارکت حدود ۶۰ ناوگان و سازمان‌های بین‌المللی انجام شد که نشان از یک عزم جدی برای تغییر آرایش امنیتی و نظامی خلیج فارس دارد

صلح گرم در خلیج فارس

حملاتی که انصارالله علیه امارات انجام داد باعث شده اسرائیل پیشنهاد فروش سامانه‌های گنبد آهنین را به این کشور بدهد که بدون تردید این اقدام هم می‌تواند یک نفوذ حساب شده امنیتی قلمداد شود، چراکه با این اقدام اسرائیل حلقه پدافندی خود را به ایران نزدیکتر خواهد کرد!

پس از اولین دیدار بنت با مقامات بحرین، خبرگزاری رسمی بحرین (بنا)، اعلام کرد که بحرین و رژیم صهیونیستی در بیانیه مشترکی از طرحی دوجانبه و ۱۰ ساله موسوم به «استراتژی مشترک صلح» خبر دادند که قرار است نقشه راهی برای توسعه روابط میان دو طرف باشد. در این بیانیه مشترک آمده است که دو طرف تقویت روابط استراتژیک و امنیتی برای مقابله با چالش‌های منطقه‌ای از جمله تهدیدهای هسته‌ای، فعالیت‌های تروریستی، افراط‌گرایی مذهبی، فقر و چالش‌های اجتماعی را بررسی و توافق کردند هرچه سریعتر مذاکرات درباره توافقنامه‌های حمایت از سرمایه‌گذاری‌ها را برگزار کرده و به طور مشترک بر یک توافقنامه مالیاتی کار کنند که زیرساخت‌های مورد نیاز تقویت همکاری‌های تجاری را فراهم می‌کند. این موضوعات اگرچه جنبه تجاری دارد اما توجه داشته باشید که اسرائیل از سرمایه‌گذاری در کشورهای منطقه در نهایت برای تعمیق نفوذ امنیتی خود استفاده خواهد کرد. کمی بعد هم نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی در مصاحبه با یک روزنامه بحرینی با اشاره به تمایل این رژیم به تقویت روابط گرم با بحرین، بر تلاش برای ایجاد ائتلاف نظامی در منطقه خاورمیانه تاکید کرد. این سخنان بنت در واقع مخابره یک پیام جدید بود که درون‌مایه امنیتی داشت. نخست وزیر رژیم صهیونیستی در مصاحبه با روزنامه بحرینی الایام درباره مشارکت ارتش اسرائیل برای اولین بار در مانور ناوگان پنجم آمریکا در آب‌های خلیج فارس مدعی شد که اسرائیل یک قدرت نظامی ملموس در منطقه بوده و از قابلیت‌های عملیاتی بی‌سابقه‌ای در هوا، دریا و زمین برخوردار است. همه فکر می‌کردند که این مانور قرار است در میان مدت یا چند هفته دیگر انجام شود، اما روز پنجشنبه یکباره شبکه خبری روسیا الیوم اعلام کرد که ارتش اسرائیل در رزمایش دریایی در آب‌های بحرین شرکت کرد. این رزمایش به رهبری ناوگان پنجم آمریکا و با مشارکت حدود ۶۰ ناوگان و سازمان‌های بین‌المللی انجام شد و نیروهای یگان ویژه افزون بر عملیات کشف و نجات زیرآب با همراهی همتایان خود از ناوگان پنجم برای خنثی‌سازی مین‌های دریایی، در حوزه دریایی بحرین آموزش دیدند. کمتر از 15 روز پیش هم مانوری به رهبری آمریکا و مشارکت اسرائیل در دریای سرخ برگزار شد که کشورهای عربی از جمله مصر، امارات متحده عربی، بحرین، عمان و عربستان سعودی نیز در آن حضور داشتند و این دو موضوع حالا نشان می‌دهد که اسرائیلی‌ها از طریق توافق ابراهیم وارد خلیج فارس شدند و به نوعی آرزوی آنها در حال به وقوع پیوستن است. واقعیت غیرقابل کتمان که باعث و بانی آن هم دونالد ترامپ بود، این است که ایالات متحده با سوق دادن اعراب به سمت توافق ابراهیم محیط امنیتی و سیاسی منطقه را به سمت و سویی جهت‌ داد که حالا پای اسرائیلی‌ها نه تنها در دریای سرخ و باب‌المندب توسط اماراتی‌ها به این مناطق استراتژیک باز شده است، بلکه حالا اسرائیل با همکاری بحرین و در پوشش ناوگان پنجم دریایی ایالات متحده، وارد خلیج فارس شده است. از سوی دیگر حملاتی که انصارالله علیه امارات انجام داد باعث شده تا اسرائیل فرصت را برای تکمیل نفوذ امنیتی و نظامی خود مغتنم بشمارد و در نهایت پیشنهاد فروش سامانه‌های گنبد آهنین را به این کشور داده است که بدون تردید این اقدام هم می‌تواند یک نفوذ حساب شده امنیتی قلمداد شود؛ چراکه با این اقدام اسرائیل حلقه پدافندی خود را به ایران نزدیکتر خواهد کرد. بر این اساس آرایش جدید در خلیج فارس پس از سفر بنت به بحرین در حال علنی شدن است.