فرشاد گلزاری

 چندی پیش روزنامه دیلی میل گزارشی از نفوذ انجمن دوستی مردم چین با کشورهای خارجی منتشر کرد که درون‌مایة آن به نفوذ چین در بریتانیا مربوط بود. تصاویری که این روزنامه منتشر کرد نشان می‌دهد «ژیرونگ هو» در ساختار میانی و بالایی سیاسی بریتانیا دارای جایگاهی بوده و در سال 2019 با بوریس جانسون همچنین ترزا می و دیوید کامرون (دو نخست‌وزیر پیشین بریتانیا) (در اکتبر 2019) دیدار داشته است. در ادامه این گزارش، عکس‌هایی از دیدار او با گوردون براون در سال 2016 و تونی بلر در سال 2008 میلادی منتشر شده که هر دو نفر باز هم نخست‌وزیران بریتانیا به حساب می‌آمدند. بر اساس گزارش دیلی میل، ژیرونگ هو اکنون مدیر انجمن دوستی مردم چین با کشورهای خارجی است که براساس گزارش‌ها در کنترل حزب کمونیست چین است. چهره‌های آکادمیک معتقدند که ماموریت او آماده‌سازی رهبران تجاری، سیاسی و رسانه‌ای در کشورهای سراسر جهان است. این مقام چینی همچنین در سال ۲۰۱۸ با دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری آمریکا دیدار داشته است. او هشت سال پیش از آن هم در شانگهای با جورج بوش، رئیس‌جمهوری پیشین آمریکا ملاقات داشت. بر اساس این داده‌ها به خوبی می‌توان فهمید که ژیرونگ هو، اگر افسر سرویس اطلاعاتی چین نباشد، بدون تردید یکی از عناصر مهم و دخیل در سیاست خارجی چین به خصوص حوزه اقتصاد و تجارت بین‌الملل به حساب می‌آید. برای هدف قرار گرفتن او از سوی بریتانیا و ایالات متحده، همین موضوع که انجمن دوستی مردم چین با کشورهای خارجی زیر نظر حزب کمونیست چین است، کافی به نظر می‌رسد؛ چراکه حدود کمتر از یکماه پیش مایک پمپئو، وزیر خارجه آمریکا اعلام کرده بود که حزب کمونیست چین بهداشت جهانی و امنیت بین‌الملل را به مخاطره انداخته است. شاید عده‌ای اعلام کنند که دشمنی ایالات متحده با چین، چه ربطی به بریتانیا دارد؟ پاسخ این پرسش در چند نکته نهفته است. نخست اینکه بریتانیا و ایالات متحده در عرصه سیاسی و تا حدود زیادی اقتصادی با یکدیگر همسو و شریک هستند. این دو را نمی‌توان از هم جدا دانست و بدون تردید واشنگتن و لندن شریک سنتی یکدیگر به حساب می‌آیند. مساله دوم این است که بریتانیا و ایالات متحده در زمان جنگ سرد با هم علیه شوروی و به خصوص ک.گ.ب می‌جنگیدند. دنیا هیچگاه فراموش نمی‌کند که رئیس سرویس اطلاعات خارجی بریتانیا (MI6) در زمان جنگ سرد حدود دو دهه جاسوس شوروی بوده است! به همین دلیل بریتانیا از کمونیست‌ها خاطره خوبی ندارد و همین حالا هم در حال نبرد و تقابل پنهان با مسکو است. مساله سوم که نشان می‌دهد چرا جدیداً بریتانیا تا این حد علیه چین با آمریکا همسو شده است، مستعمره بودن واشنگتن قبل از اعلام استقلال در سال 1776 میلادی است؛ چراکه واشنگتن با  وجود استقلال از بریتانیای کبیر، همچنان در حال سرویس دادن به بریتانیا است و البته بریتانیا هم با او همنوایی می‌کند. این همنوایی در لشگرکشی به عراق در سال 2003 میلادی کاملاً مشهود بود و حالا هم چین به نقطه اشتراک این دو تبدیل شده است.

لندن با بهره‌برداری از موضوع سرکوب در هنگ‌کنگ و این فرض که چین تمام حقایق را درباره شیوع ویروس کرونا بیان نکرده، همسو با ایالات متحده علیه پکن گام برمی‌دارد و حالا این منازعه به جایی رسیده که تحریم مقامات چین و قطع ارتباط با شرکت هوآوی در دستور قرار گرفته است

هنگ‌کنگ و هوآوی، دو پرونده برای حمله به چین!

با عبور از همنوایی و همکاری ایالات متحده و بریتانیا باید به این نکته توجه داشته باشیم که افشای چگونگی نفوذ چین در میان رده‌های سیاسی بریتانیا در شرایطی انجام می‌شود که شورای امنیت ملی این کشور برنامه جدی برای ممنوع کردن فعالیت هوآوی چین در سرمایه‌گذاری شبکه مخابراتی ۵جی این کشور دارد.

ماجرا از این قرار است که هفته گذشته بوریس جانسون، نخست‌وزیر بریتانیا خرید هرگونه تجهیزات مخابراتی نسل پنجم (که به 5جی معروف است) از شرکت هوآوی چین را از پایان امسال (2020 میلادی) ممنوع اعلام کرد. دلیل این اقدام از سوی لندن، احتمال شنود شبکه مخابراتی بریتانیا توسط چین و همچنین هک شدن آن توسط هکرهای پکن اعلام شد. کمی بعد از اعلام لغو شدن توافق بریتانیا با شرکت هوآوی، رئیس‌جمهوری آمریکا، تصمیم لندن را مورد تحسین قرار داد و اعلام کرد که ما کشورهای بسیاری را قانع کردیم و بخش اعظمی از این کار را خودِ من انجام دادم!

اینکه منابع امنیتی بریتانیا اعلام می‌کنند که دلیل قطع ارتباط با شرکت هوآوی مسائل امنیت ملی و به خطر افتادن بسترهای مخابراتی و اینترنتی این کشور است، موضوع قابل درکی است اما اینکه همسو با بریتانیا، ترامپ از این اقدام تشکر می‌کند نشان می‌دهد که لندن و واشنگتن در حال محاصره پکن و وارد آوردن ضربات مهلک به این غول اقتصادی هستند.

مساله اینجاست که این تقابل یک هستة اصلی به نام «هنگ‌کنگ» دارد. سه روز پیش (یکشنبه) دومینیک راب، وزیر خارجه بریتانیا چین را به نقض‌ فاحش حقوق بشر متهم کرد و فردای آن روز یعنی دوشنبه هفته جاری، وزارت خارجه بریتانیا اعلام کرد که لندن پیمان استرداد با هنگ‌کنگ را به حالت تعلیق درمی‌آورد که این امر به معنای تنش بیشتر با چین بر سر تدوین قانون امنیت جدید در این دولت شهر بزرگ اقتصادی است. واقعیت این است که لندن از سرکوب در هنگ‌کنگ و این فرض که چین تمام حقایق را درباره شیوع ویروس کرونا بیان نکرده، همسو با ایالات متحده علیه پکن گام برمی‌دارد و حالا این منازعه وارد فاز جدید شده است.  سفر روز گذشتة مایک پمپئو، وزیر خارجه آمریکا به بریتانیا برای گفت‌وگو در مورد مذاکرات پسابرگزیت، مسائل مربوط به چین و هدف قرار دادن شرکت هوآوی و برچیدن تجهیزات چینی 5جی از بریتانیا هم در این راستا انجام پذیرفت که نشان می‌دهد تیم ترامپ هرچه به انتخابات ریاست‌جمهوری 2020 آمریکا نزدیکتر می‌شود، فشارهای خود را علیه پکن بیشتر می‌کند.

در این راستا باید توجه داشت که اساساً ترامپ و تیمش چین را یک تهدید خطرناک برای خود تلقی می‌کنند. آنها معتقدند که پکن در عرصه اقتصادی و نظامی در حال پیشی گرفتن از آمریکا است و این موضوع را اروپایی‌ها هم قبول دارند. به عنوان مثال بر اساس نظرسنجی صورت گرفته توسط موسسه یوگاو مستقر در انگلیس تنها ۱۴ درصد از شرکت‌کنندگان بر این باورند که آمریکا ابرقدرتی خود را حفظ می‌کند و همچنین ۲۳ درصد اعلام کرده‌اند که چین پیروز این موازنه خواهد بود.

افشای چگونگی نفوذ چین در میان رده‌های سیاسی بریتانیا در شرایطی انجام می‌شود که شورای امنیت ملی این کشور برنامه جدی برای ممنوع کردن فعالیت هوآوی چین در سرمایه‌گذاری شبکه مخابراتی ۵جی این کشور دارد

در آلمان هم اکثریت حامیان حزب چپ آلمان (۵۴ درصد) و ۵۲ درصد از حامیان حزب دموکرات‌های آزاد و سبزها، نفوذ و سلطه آتی چین بر آمریکا را تایید کرده‌اند. در این میان بریتانیا اعلام کرده که به دنبال تحریم برخی از مقامات چینی است و در مقابل وزارت بازرگانی چین به دنبال آن است تا مانع از صادرات محصولات نوکیا و اریسکون که در چین تولید می‌شوند به سایر کشورها شود.

این جنگ که در یک سرِ آن بریتانیا و آمریکا حضور دارند و در سوی دیگرش چین حاضر است، آرام آرام به نقاط بسیار خطرناکی خواهد رسید که می‌تواند برای پکن بحران‌های سیاسی و اقتصادی به بار آورد؛ هرچند عده‌ای در ایران و منطقه معتقدند که چین در این نبرد پیروز خواهد شد!