محله‌های شوش، مولوی، دروازه غار و هرندی سال‌هاست که با نام معتادان و خرده‌فروش‌ها گره خورده، به طوری که بین خودشان یک خیابان به محله معتادان حشیش و شیشه و محله‌ای به معتادان تریاک اسم‌گذاری شده است.

بارها خبر پاکسازی شوش و مولوی و هرندی از معتادان و خرده‌فروشان در رسانه‌ها منتشر شده اما ‌‌این معابر همچنان پایگاه معتادان و خرده‌فروشان باقیمانده و آنها همانند قارچ دوباره سبز شدند.

شب یا روز، فرقی ندارد در هر ساعت می‌توان‌‌ این معتادان را دید که به مصرف مواد مشغولند. زندگی مردم اعم از زن و کودک، پیر و جوان، محصل و کاسب را در‌‌این محلات با ترس و استرس، عجین کرده‌‌‌اند. البته هر از چندگاهی معتادان را از‌‌این محلات می‌رانند، اما آنها در خیابان‌های پشتی و محله‌‌ای دیگر تجمع ‌می‌کنند، یک بار یکی از مسئولان درباره‌‌ اینکه چرا اجازه ‌می‌دهید معتادان از‌‌این محله به آن محله بروند، گفته بود که «نمی‌توانیم معتادان متجاهر را از شهر بیرون کنیم و در بیابانی اطراف تهران رها کنیم، پس حقوق شهروندی چه می‌شود؟»

به میدان غار که نزدیک ‌می‌شوی، دسته دسته گروه‌های چند نفره معتادان را ‌می‌بینی که اغلب جوانند و با چهره‌هایی تیره و تکیده کاملا آزاد و بدون هیچ واهمه‌‌ای جلوی انظار عمو‌می‌سواره و پیاده، مواد مصرف ‌می‌کنند. یکی از شهروندان با خنده‌‌ای تلخ ‌می‌گوید: ماری جوانا و حشیش در کشورهایی مانند هلند آزاد است و هنگا‌می‌که از کنار برخی خیابان‌ها ‌می‌گذری بوی آن تو را خفه ‌می‌کند و حال گویا اینجا هم مصرف هروئین و شیشه آزاد شده است. جلب اعتماد معتادان برای مصاحبه سخت است؛ اغلب آنان در گروه‌های 10 تا 20 و حتی 40 نفری نشسته‌‌‌اند. نزدیک شدن به آنها بدون حضور مامور پلیس یا کارشناسان متخصص به نظر عاری از خطر نیست.

مهدی محمدی یکی از کسبه محل که سال‌های طولانی کسب و کارش‌‌اینجاست، از مزاحمت‌های ‌‌این معتادان برای عابران پیاده، رانندگان عبوری و موقعیت تجاری مغازه‌های اطراف ‌می‌گوید: ‌‌این افراد فقط معتاد نیستند، عده‌‌ای از آنها قاچاق فروش و شیشه فروش و قریب به اتفاق آنها قمارباز هستند. میدان غار بیشتر پاتوق معتادان قمارباز است.

وی ‌می‌افزاید: یکی از بزرگترین معضلات‌‌این تجمع معتاد‌‌این است که خیابان پشتی را به سرویس بهداشتی تبدیل کرده‌‌‌اند و با توجه به وضعیت به وجود آمده، به عذاب کسبه محل تبدیل شده است.‌‌این جمعیت علنی جلوی مردم مواد مصرف ‌می‌کنند.

وی خاطرنشان ‌می‌کند: از صبح زود ساعت شش که ‌می‌آیم ‌‌این معتادان‌‌اینجا هستند و تا دو شب هم ‌می‌مانند. گاهی در دعواهای خود چاقوکشی هم ‌می‌کنند که برای کسبه نگران‌کننده است.

محمدی ‌می‌افزاید: آنها اغلب قمارباز هستند، 5 تا 6 نفر جمع ‌می‌شوند، قمار ‌می‌کنند، کارت ‌می‌اندازند که مثلا بروند از فلان ماشین دزدی کنند؛ سر همه چیز مانند پلاک ماشین قمار ‌می‌کنند و تاس ‌می‌ریزند. ‌می‌روند پول راننده‌‌ای که زحمت کشیده و از شانس بد‌‌اینجا پارک ‌می‌کند، ‌می‌دزدند.

8900معتاد متجاهر در تهران 

فرید براتی سده، رئیس مرکز پیشگیری و درمان اعتیاد سازمان بهزیستی کشور به خبرنگار‌‌ایرنا ‌می‌گوید: تاکنون هشت هزار و 900 معتاد متجاهر در استان تهران شناسایی شده است. وی ‌می‌افزاید: متاسفانه ریالی از اعتبارات آسیب‌های اجتماعی وزارت کشور به بهزیستی اختصاص نیافته و ‌‌این مساله ساماندهی معتادان متجاهر را با مشکل مواجه کرده است.

وی ادامه ‌می‌دهد: اگر وزارت کشور اعتبارات را به سازمان یا دستگاه دیگر داده است باید اعلام کند. متولی ساماندهی معتادان متجاهر، سازمان بهزیستی کشور است اما جای سوال است که چرا در تخصیص اعتبارات به ‌‌این سازمان توجه نمی‌شود. ‌‌این امر مراکز غیردولتی ترک اعتیاد استان‌ها را با مشکل مواجه کرده است. آنان به طور مداوم شکایت ‌می‌کنند. ادامه ‌‌این روند موجب تعطیل مراکز ترک اعتیاد ‌می‌شود زیرا هزینه‌های موجود کفاف اداره‌‌این مراکز را با مشکلات فعلی نمی‌دهد.

رئیس مرکز پیشگیری و درمان اعتیاد سازمان بهزیستی کشور اظهار داشت: فقط بهزیستی استان تهران از بابت ساماندهی معتادان متجاهر 16 میلیارد تومان به مراکز غیردولتی بدهکاری دارد که آن را باید استانداری یا ستاد مبارزه با مواد مخدر یا وزارت کشور تامین کند اما متاسفانه فقط به بهزیستی ‌می‌گویند معتادان متجاهر را ساماندهی کند ولی اعتباری نمی‌دهند.