خارجی‌ها؛ خارج می‌شوند؟

چهار مهره خارجی در نیم‌فصل دوم لیگ هجدهم، استقلال را به تیم جذابی تبدیل کردند. تیمی که در خط حمله، قابلیت عبور از هر دفاعی را داشت و باطراوت‌تر از چند سال گذشته فوتبال بازی می‌کرد. از بین این چهار بازیکن خارجی، جدایی گادوین منشا خیلی زود قطعی شد. از زمان روی کار آمدن فرهاد مجیدی، واضح به نظر می‌رسید که در استقلال دیگر جایی برای مهاجم نیجریه‌ای وجود ندارد. آمار گادوین قابل دفاع نبود و هوادارها از عملکرد این بازیکن راضی به نظر نمی‌رسیدند. جدایی او نه‌تنها شمایل یک فاجعه را نداشت، بلکه شبیه یک تصمیم درست و یک حرکت رو به جلو بود. با این وجود خیلی زود نوبت به خارجی‌های دیگر استقلال رسید که در مسیر خروج قرار بگیرند. قرارداد ایسما با آبی‌ها نیز فسخ شد. مهاجم شماره 20 استقلال ماه‌های نسبتا خوبی را در این تیم گذرانده بود اما ظاهرا تمدید قرارداد با او، دیگر جایی میان اولویت‌های باشگاه نداشت. زمان زیادی طول کشید تا گونسالوس آمادگی بدنی لازم برای درخشیدن در استقلال را به دست بیاورد اما در نهایت او در باشگاه ماندگار نشد. کنار آمدن با جدایی ایسما نیز برای هوادارها غیرممکن نبود اما هیچ‌کدام از طرفداران باشگاه انتظار نداشتند با خبر جدایی احتمالی آیاندا پاتوسی روبه‌رو شوند. آیاندا بدون تردید بهترین بازیکن فصل گذشته استقلال و یکی از بهترین‌های فوتبال ایران در ماه‌های اخیر بود. 

این فوتبالیست خلاق به دلیل عدم دریافت مطالباتش، باشگاه را تهدید به جدایی کرده و قصد ترک استقلال را دارد. او هنوز به صورت رسمی استقلال را ترک نکرده اما این روزها به کشورش برگشته و در حال بررسی پیشنهادهای مختلف است. وضعیت طارق همام در باشگاه نیز کاملا نامشخص به نظر می‌رسد. او برخلاف انتظارها، بعد از جام ملت‌ها هرگز به کمک استقلال نیامد و یک ستاره درخشان برای این تیم نبود. معضل استقلال با مهره‌های خارجی، در زمینه جذب سرمربی نیز آشکار به نظر می‌رسد. هر روز اخبار تازه‌ای در مورد این تیم و استراماچونی مخابره می‌شود و هنوز خبری از توافق میان آنها نیست. با این روند شاید استقلال فصل آینده یک تیم کاملا داخلی با یک سرمربی ایرانی باشد. 

درست مثل رقیب سنتی، پرسپولیسی‌ها نیز در خطر از دست دادن همه چهره‌های خارجی‌شان هستند. بوژیدار رادوشوویچ روی سکوها محبوبیت زیادی دارد اما پرداخت دستمزد دلاری یک مهره نیمکت‌نشین، احتمالا برای باشگاه خوشایند نخواهد بود. ماریو بودیمیر نیز در آستانه شکایت از باشگاه به فیفا قرار دارد. او که هرگز در زمین تحرک قابل توجهی نداشته و به یک مهره کلیدی برای سرخ‌ها تبدیل نشده، احتمالا پرسپولیس را در تابستان با یک توافق دوطرفه ترک خواهد کرد. 

به نظر می‌رسد هیچ یک از طرفین، علاقه‌ای به ادامه این همکاری ندارند. در مورد بشار رسن اما ماجرا کاملا متفاوت است. هم او دوست دارد فوتبالش را در تیم برانکو ادامه بدهد و هم هواداران باشگاه و کادر فنی خواهان حفظ این بازیکن خلاق هستند. 

قرارداد بشار با باشگاه با توجه به عدم پرداخت دستمزد او، اعتبار ندارد و هافبک عراقی می‌تواند پرسپولیس را به مقصد تیم دیگری ترک کند. دغدغه اصلی این روزهای مدیران باشگاه اما به موضوع تمدید قرارداد با برانکو ایوانکوویچ برمی‌گردد. پروفسور در صورت تداوم بدقولی پرسپولیس در پرداخت‌ها، پس از سه قهرمانی متوالی در لیگ برتر فوتبال، ایران را ترک خواهد کرد. این اتفاق در حالی رخ می‌دهد که این مربی چند ماه قبل، قراردادش را با باشگاه «تمدید» کرده بود اما به نظر می‌رسد این تمدیدها، تنها «نمایشی» هستند و در روزهای حساس، به نفع باشگاه تمام نمی‌شوند.

پروفسور در صورت تداوم بدقولی پرسپولیس در پرداخت‌ها، پس از سه قهرمانی متوالی در لیگ برتر فوتبال، ایران را ترک خواهد کرد. این اتفاق در حالی رخ می‌دهد که این مربی چند ماه قبل، قراردادش را با باشگاه «تمدید» کرده بود

تحریم‌ها، تاثیرشان را روی فوتبال گذاشته‌اند و نرخ ارز، آرامش باشگاه‌های بزرگ را هدف قرار داده است. دور تازه‌ای از زندگی برای استقلال و پرسپولیس آغاز شده و حالا آنها باید به شرایط جدید عادت کنند. با این حال نباید همه بحران را تنها به نوسان «دلار» مربوط دانست. 

مدیران سرخابی‌ها حتی در روزهایی که نرخ ارز هنوز بالا نرفته بود، از امضای قراردادهای مستحکم با چهره‌های خارجی‌شان عاجز بودند. آنها به اندازه کافی برای چنین روزهایی آماده نشدند و قراردادها را تنها به صورت «ظاهری» تمدید کردند. وضعیت امروز، تاوان عملکرد مدیران دو باشگاه در گذشته است. مدیرانی که تیم‌های‌شان را به اندازه کافی برای روزهای دشوار و طاقت‌فرسا تجهیز نکردند و حالا همه چیز را با قیمت دلار توجیه می‌کنند.