هواداران رئال در ژابی کسی را می‌بینند که به تیم سبکی ترکیبی از کارایی و جذابیت ببخشد. حالا دوره جدیدی در رئال مادرید با حضور ژابی آلونسو آغاز شده و انتظارات در بالاترین سطح است، زیرا مساله فقط بردن نیست، که در مادرید همیشه شرطی غیرقابل‌مذاکره بوده، بلکه بردن با سبکی متمایز و قابل‌شناسایی است. هواداران مادرید در ژابی چیزی بیش از یک مربی می‌بینند: او را امیدی برای یافتن گواردیولا یا لوئیس انریکه خود می‌دانند؛ مربی‌ای که بتواند به تیم سبکی بدهد که کارایی و جذابیت را ترکیب کند. 

به گزارش ورزش سه،دوران حضور او در بایرلورکوزن بهترین معرف اوست. او باشگاهی از رده دوم را به تیمی مرجع در فوتبال اروپا تبدیل کرد، قهرمان بوندس‌لیگا بدون شکست و با فوتبالی که تمام دنیای فوتبال را مجذوب خود کرد. حالا او باید این فلسفه را به رختکنی پر از ستاره‌ها منتقل کند، تیمی که نه‌‌تنها می‌تواند ببرد، بلکه می‌تواند همه را عاشق خودش کند. 

خود ژابی هم انتظارات را پایین نیاورده است. برعکس، او قول ارتباط با هواداران، فوتبالی جذاب و رقابتی داده است. این پیام در دل هواداران مادرید جا گرفته و آنها حالا رویای نمایشی را در سر می‌پرورانند که نه‌‌تنها جام‌ها را به ارمغان بیاورد، بلکه هویتی خاص به تیم ببخشد. 

کانون توجه دیگر، کیلیان امباپه است. دیگر عملکرد این بازیکن فرانسوی تنها با ۴۴ گل فصل گذشته که آماری فوق‌العاده است، سنجیده نمی‌شود، بلکه توانایی او در رهبری مورد قضاوت قرار خواهد گرفت. در مادرید جدید ژابی، امباپه قرار است مرجع اصلی باشد، مردی که در لحظات تعیین‌کننده تفاوت ایجاد کند و تیم را به سوی شب‌های بزرگ هدایت کند. 

رئال مادرید با خریدهای گران‌قیمت هویسن، کارراس و ماستانتونو بیش از ۱۵۰ میلیون یورو هزینه کرد، اما خب، این البته کافی نیست. در ۶ سال گذشته، رئال کم‌هزینه‌ترین تیم در میان غول‌های اروپا بوده است. برای بازسازی عمیق تیم، فروش بازیکنان ضروری است. 

دین هویسن، خرید جدید رئال، در چهار بازی ابتدایی تاثیرگذاری شبیه جود بلینگام در دو سال پیش داشت؛ بازیکنی تازه‌وارد برای دنیایی جدید. بلینگام، که زمانی زیدانی سریع‌تر به نظر می‌رسید، حالا شبیه بازیکنی در آستانه بازنشستگی است و دلیل آن نامشخص است. ویرتز می‌توانست جانشین او شود، اما رئال به جای او روی بلینگام صبر کرد. هویسن اما یک خالق واقعی است؛ بازیکنی بلندقامت، با اعتمادبه‌نفس و دقت بی‌نظیر در پاس اول. او خارق‌العاده را عادی می‌کند و در ۱۹ سالگی، هم در تیم ملی و هم در رئال فیکس است. 

خط حمله رئال با امباپه و وینیسیوس شناخته‌شده است، اما شایعات درباره تنبلی و عدم هماهنگی این دو ستاره ادامه دارد. موفقیت ژابی به مدیریت این موضوع بستگی دارد. گونزالو و اندریک، دو استعداد نادر در اروپا، و رودریگو، که باید مثل زامورانو در دهه ۹۰ بازگشتی حماسی داشته باشد، دیگر گزینه‌های تهاجمی هستند. غیبت تونی کروس، معمار بازی، در فصل گذشته ضربه بزرگی به رئال زد. ژابی امیدوار است آرادا گولر به‌ عنوان هافبک داخلی خلاق عمل کند و شوامنی، بازیکن غیرقابل‌جایگزین، پایه اصلی خط میانی باشد. 

انتظارات، مثل همیشه، در بالاترین سطح است. اما با ژابی آلونسو روی نیمکت و امباپه روی چمن، شور و اشتیاق سرریز شده است. چالش تنها بردن نیست، بلکه بردن به شیوه‌ای است که اثری ماندگار بگذارد. و شاید این همان انقلاب واقعی باشد که از دیشب مقابل اوساسونا آغاز شد.

 

کپی شد