آریا طاری

حتی رییس فدراسیون فوتبال در ایران، به اندازه مسئول برگزاری بازی‌های سازمان لیگ دیده نمی‌شود و در حاشیه و متن همه دعواها حضور ندارد. در همه نبردهای حساس، همه اختلاف‌نظرها و همه حواشی، ردپایی از «سعید فتاحی» به چشم می‌خورد. با وجود سهم داشتن در همه اتفاقات ریز و درشت فوتبال ایران، او مسئول نهادی است که بازی‌های فوتبال در آن به خاطر پرتاب یک «گوجه‌فرنگی» به درون زمین پنج دقیقه متوقف می‌شوند. فتاحی همه جا هست. همه جا به جز جایی که واقعا باید باشد!‌ تقریبا همه نهادها حاضر به پذیرفتن قصورشان در مورد ماجراهای تلخ ورزشگاه آزادی در روز برگزاری مسابقه پرسپولیس و سپاهان شدند اما همان‌طور که انتظار می‌رفت، سازمان لیگ درست مثل همیشه دست به توجیه زد و همه مسئولیت‌ها را متوجه دیگران دانست. سعید فتاحی روی خط تلفنی برنامه فوتبال برتر، تاکید داشت که به یگان ویژه و هر دو باشگاه تذکراتی داده اما گوش آنها بدهکار نبوده است. اگر قرار است نقش مسئول برگزاری بازی‌ها تنها «تذکر دادن» باشد و فتاحی نتواند خواسته‌هایش را برای برگزاری بهتر هر مسابقه به دیگران دیکته کند، پس بود و نبود او چه فرقی برای رقابت‌های لیگ برتر دارد؟ اگر او از قدرت لازم برای تزریق نظم به دیدارها برخوردار نیست، بهتر است این مسئولیت را به دیگران بسپارد و سرگرم انجام امور متفرقه خودش شود. آن‌چه در نبرد قرمزهای تهران و اصفهان اتفاق افتاد، یک رسوایی بزرگ برای همه برگزارکنندگان بازی بود. البته که سرزنش تماشاگرها و انتقاد از آنها، ساده‌ترین راه ممکن است اما مقصران اصلی رقم خوردن این وضعیت، آنهایی بودند که با تقسیم اشتباه سکوها بازی را به تنش کشیدند. اگر سکوهای آزادی به درستی بین سپاهانی‌ها و پرسپولیسی‌ها تقسیم شده بود، شاید هیچ‌کدام از این اتفاقات تلخ رخ نمی‌داد. مسئولان برگزاری مسابقه اما به شدت ضعیف عمل کردند و نتوانستند امنیت را در آزادی برقرار سازند. فوتبالی که توانایی برگزاری یک مسابقه حساس را ندارد، به سازمان لیگ نیز نیازی نخواهد داشت. این نهاد درست باید در چنین روزهایی خودش را نشان بدهد اما به نظر می‌رسد دغدغه‌های پرشمار فتاحی، فرصت انجام وظیفه اصلی را از این مدیر گرفته است!

حالا دیگر شاید حتی خبرنگارها و روزنامه‌نگارهای ورزشی «رئیس سازمان لیگ» فوتبال ایران را نمی‌شناسند. چراکه آقای رییس به ندرت دیده شده اما مسئول برگزاری بازی‌ها حتی در بین هواداران نوجوان فوتبال نیز به عنوان یک «سلبریتی» شناخته می‌شود. او همین اواخر با ارسال نامه‌ای به باشگاه پارس جنوبی جم، خواهان معرفی بازیکنان موثر در اعتصاب نفرات تیم بوده است. این موضوع به عنوان مساله درونی یک باشگاه، چطور می‌تواند به سازمان لیگ ارتباط پیدا کند؟ بین فتاحی و باشگاه پارس چه روابطی وجود دارد که او اجازه دخالت در مسائل این باشگاه را به خودش می‌دهد؟ آقای مسئول این اواخر باشگاه پرسپولیس را به «بی‌تدبیری» متهم کرده، مصاحبه‌ تندی علیه وینفرد شفر و باشگاه استقلال انجام داده، با یحیی گل‌محمدی وارد چالش شده و صحبت‌هایی را علیه برانکو به زبان آورده است. این حجم فعالیت از طرف یک مدیر نه‌چندان رده بالا در فدراسیون فوتبال، حیرت‌انگیز به نظر می‌رسد. هنوز هیچ‌کس نمی‌داند که راز فشردگی عجیب رقابت‌های لیگ برتر در این فصل چیست. فتاحی با این برنامه‌ریزی عملا شانس موفقیت باشگاه‌های حاضر در لیگ قهرمانان آسیا در لیگ برتر را کاهش داده است. در پایان این فصل جام ملت‌ها و جام جهانی برگزار نخواهد شد اما فتاحی با اصراری عجیب و سرعتی باورنکردنی، به دنبال پایان رقابت‌های لیگ است. شاید اگر او کمی و فقط کمی از دوربین و مصاحبه فاصله بگیرد و روی شغل اصلی‌اش متمرکز شود، ماجراهایی شبیه به اتفاقات تلخ بازی پرسپولیس و سپاهان دیگر در فوتبال ایران اتفاق نیفتند.

قبل از هر کاری، سازمان لیگ باید به بحران بلیت‌فروشی در فوتبال ایران خاتمه بدهد. سوال بزرگ اینجاست چرا این نهاد تا امروز قدمی برای حل کردن این مشکل بزرگ برنداشته است؟ همه صندلی‌ها در ورزشگاه آزادی، شماره‌دار هستند اما به نظر می‌رسد به یک «دلیل مشخص» بلیت‌ها با شماره صندلی به فروش نمی‌رسند. اگر چنین اتفاقی رخ بدهد، طبیعتا دیگر خبری از فروش بلیت اضافه نخواهد بود اما مافیای بلیت‌فروشی، از محل فروش بلیت‌های اضافه در دیدار پرسپولیس و سپاهان حدود 600 میلیون تومان سود کرده‌اند. این عدد در همه بازی‌های فصل، عددی نجومی و حیرت‌آور خواهد شد. فروش بلیت بیشتر از ظرفیت ورزشگاه، زندگی و سلامت تماشاگرها را تهدید می‌کند اما سازمان لیگ چه قدمی برای رفع این مشکل و کوتاه شدن دست دزدها برداشته است؟