آریا رهنورد 

شکست خانگی پدیده مشهد برابر تیمی مثل ذوب‌آهن، بار دیگر نشان داد که این تیم حتی با وجود نمایش‌های دلچسب و نتایج فراتر از انتظار، در قواره قهرمانی لیگ برتر نیست. حالا معادله قهرمانی با چهار تیم مختلف شکل گرفته که در واقع بزرگ‌ترین و پرتماشاگرترین تیم‌های فوتبال ایران نیز به شمار می‌روند. پرسپولیس بعد از دو قهرمانی متوالی، برای تکرار موفقیت‌های فوق‌العاده‌اش در این سال‌ها با استقلال، سپاهان و تراکتورسازی رقابت می‌کند. در طول تاریخ اما هر بار که پرسپولیس دو قهرمانی پیاپی را به دست آورده، جام بعدی به دستان آبی‌ها سپرده شده است. 

 تساوی در زمین نساجی، تهدید دیگری برای قهرمانی این فصل سرخپوشان پایتخت به شمار می‌رود. آنها در نیم‌فصل دوم با فرم ایده‌آل فاصله داشته‌اند و حتی با وجود نمایش نسبتا خوب در ورزشگاه وطنی قائمشهر، باز هم نتوانستند بیرون از زمین خودی به نتیجه مطلوب دست پیدا کنند. پرسپولیس در این فصل تا حدودی به ورزشگاه آزادی وابسته شده و کیفیت فوق‌العاده‌اش را در دیدارهای خارج از خانه از دست داده است. این باشگاه تا امروز هرگز نتوانسته در سه فصل متوالی از فوتبال ایران به قهرمانی برسد. آنها در سه مقطع مختلف، دو قهرمانی پیاپی در لیگ به دست آورده‌اند اما هیچ‌وقت موفق نشده‌اند این دو را به سه تبدیل کنند. در واقع اگر تیم برانکو دوباره روی سکوی اول لیگ برتر قرار بگیرد، دست به یک طلسم‌شکنی بزرگ زده و برای اولین بار در تاریخ چنین کاری انجام داده است. پرسپولیس در شرایط فعلی تیم صدرنشین لیگ برتر است اما یک بازی بیشتر نسبت به سپاهان دارد و در صورتی که اصفهانی‌ها در این جدال به برتری برسند، رده اول را از پرسپولیس خواهند گرفت. تیم برانکو ممکن است با یک لغزش کوچک، ناگهان تا رده چهارم نزول کند و حتی شانس رسیدن به سهمیه آسیایی را نیز به سادگی از دست بدهد. در واقع میان تیم اول و تیم چهارم جدول لیگ، فاصله بسیار کمی وجود دارد و اوضاع در بالای جدول، کاملا جذاب و غیرقابل‌پیش‌بینی به نظر می‌رسد.

اولین قهرمانی‌های متوالی پرسپولیس در تاریخ فوتبال ایران، به دهه 50 برمی‌گردد. قرمزها سال 1350 در آخرین دوره جام منطقه‌ای که با حضور هشت تیم برگزار می‌شد، قهرمانی را از آن خودشان کردند. این تیم در 14 مسابقه لیگ، 13 پیروزی و یک شکست را پشت سر گذاشت و تنها با دو امتیاز اختلاف نسبت به پاس، روی سکوی اول قرار گرفت. تاج و عقاب نیز در آن فصل سوم و چهارم شدند. حسین کلانی و صفر ایرانپاک با 12 گل در آن فصل، مشترکا عنوان آقای گلی را از آن خودشان کردند. 

فصل بعدی فوتبال ایران که در سال 1352 با نام جام تخت جمشید برگزار می‌شد، باز هم پایانی به جز قهرمانی پرسپولیس نداشت. سرخ‌ها این بار در لیگ 12 تیمی تخت جمشید، با سه اختلاف امتیاز نسبت به تاج جام را از آن خودشان کردند. پس از این دو قهرمانی متوالی، تاج از راه رسید و به سلطه پرسپولیس پایان داد. سال 1353 آبی‌ها در جام تخت جمشید با 15 پیروزی و تنها چهار شکست در 22 بازی، با اختلاف دو امتیاز نسبت به رقیب سنتی جام را تصاحب کردند. 20 سال طول کشید تا پرسپولیس دوباره در دو فصل متوالی فوتبال ایران، جام قهرمانی را به دست بیاورد. پرسپولیسی‌ها در لیگ آزادگان سال 1374، با تصاحب 57 امتیاز در 30 مسابقه بالاتر از بهمن کرج و استقلال، قهرمان لیگ شدند. این تیم یک سال بعد نیز دوباره روی سکوی اول قرار گرفت و باز هم توانست جام قهرمانی را لمس کند. پس از این دو قهرمانی متوالی اما اتفاق عجیبی برای سرخپوشان افتاد. آنها به دلیل داشتن تعداد زیادی ملی‌پوش با تصمیم سازمان لیگ از جدول رقابت‌ها کنار گذاشته شدند. در غیاب پرسپولیس قدرتمند و پرستاره دهه 70، این استقلال بود که توانست جام را پس از دو دوره متولی از رقیبش بگیرد. این سناریو دوباره نیز تکرار شد. پرسپولیس پس از بازگشت به لیگ بعد از یک سال غیبت، در فصل 78-77 با اختلاف زیادی نسبت به استقلال قهرمان شد و یک سال بعد، باز هم قهرمان فوتبال ایران شد. در آخرین دوره لیگ آزادگان در سال 80-79 اما آبی‌ها دوباره قهرمانی را از چنگ پرسپولیس درآوردند و اجازه ندادند این تیم در سه دوره متوالی جام را از آن خودش کند. 

سرخپوشان تا امروز سه بار، قهرمانی‌شان در یک فصل از لیگ را در دوره بعدی تکرار کرده‌اند و هر سه بار، استقلال فرصت هت‌تریک قهرمانی را از آنها گرفته است. به نظر می‌رسد نقشه مهم شفر و تیمش در این فصل نیز، همین باشد. آنها آماده هستند تا به هر قیمتی برای خراب کردن روند قهرمانی‌های متوالی پرسپولیس در لیگ برتر تلاش کنند. باید منتظر ماند و دید که از بین هت‌تریک پرسپولیس و هت‌تریک ربایی استقلال، کدام یک جواب خواهد داد. شاید هم معادله قهرمانی، بین این دو تیم حل نشود و از بین سپاهان و تراکتور، یک تیم جام را از آن خودش کند.