نمی‌خواهیم؟ نمی‌توانیم که بخواهیم!

آریا طاری 

مهدی تاج که همین چند وقت قبل از علاقه مردم ایران برای رفتن به استادیوم و تماشای رونالدو و بنزما در لیگ قهرمانان آسیا حرف می‌زد، حالا مدعی شده که فوتبال ایران حتی اگر پول زیادی هم داشت، هرگز به سراغ این بازیکنان نمی‌رفت و در این راستا هزینه نمی‌کرد. این هم از آن حرف‌هایی است که شنیدنش هر کسی را به تعجب وامی‌دارد. وقتی همه دنیا و به خصوص همه آسیا در حسرت داشتن چنین بازیکنانی هستند، شنیدن چنین ادعایی فقط یادآور ضرب‌المثل معروف «گربه و بوی ناخوشایند گوشت» خواهد بود.

وی.ای.آر  بیاور، رونالدو  پیشکش! 

اینکه بازیکنی در قواره‌های رونالدو روزی برای فوتبال ایران به میدان برود، رویای بزرگ همه طرفداران فوتبال در کشور است اما این صحبت‌ها فقط منحرف‌کننده بحث اصلی خواهند بود. به جای تعیین تکلیف برای پول‌های نداشته، بهتر است به این موضوع بپردازیم که چرا فوتبال ایران هنوز هم کمک‌داور ویدئویی ندارد؟ می‌دانید عربستان چندمین کشور دنیا بود که این فناوری را به فوتبالش اضافه کرد؟ وی.ای.آر در فصل جدید هم بخشی از رقابت‌های لیگ برتر نخواهد بود. حتی اگر این تکنولوژی از راه برسد، روند آموزش‌اش آنقدر طولانی است که حداقل تا شروع فصل جدید امیدی به استفاده از این فناوری وجود ندارد. مدیرانی که حتی نتوانسته‌اند همین کار ساده را برای فوتبال انجام بدهند، نباید نگران ورود ستاره‌های بزرگی مثل رونالدو و بنزما به فوتبال ایران باشند. اگر این فوتبال روزی آنقدر توسعه پیدا کرد که بتواند میزبان این اسم‌ها باشد، این اتفاق حتما رخ می‌دهد و هیچ‌کس نمی‌تواند جلوی آن را بگیرد. فعلا فوتبال ایران قابلیت حفظ بازیکنی مثل یورگن لوکادیا را هم ندارد! 

فدراسیون نسخه‌پیچ

اصرار فدراسیون برای نسخه پیچیدن برای همه تیم‌ها هم در نوع خودش جالب توجه به نظر می‌رسد. اصلا به فرض که یک باشگاه خصوصی تصمیم گرفت با رونالدو قرارداد امضا کند. آیا به لحاظ قانونی فدراسیون می‌تواند مانع امضای این قرارداد شود؟ قطعا نه. پس بهتر است مهدی تاج دست از اظهارنظر در این خصوص بردارد. فوتبال ایران آنقدر مشکلات کوچک و بزرگ دارد که این بحث‌ها در آن به چشم نیایند. با این حال چرا فدراسیون دوست ندارد این اسم‌های بزرگ برای لیگ برتر ایران به میدان بروند؟ چون آن موقع توقع این است که مدیران بهتری هم برای تشکیلات فوتبال ایران داشته باشیم. طبیعتا رونالدو و بنزما در فوتبالی که برنامه خیلی از بازی‌ها در آن دو ساعت قبل از شروع بازی مشخص می‌شود، طغیان خواهند کرد. طبیعتا رونالدو و بنزما در فوتبالی که فاقد چمن استاندارد است و تیم‌ها در آن زمین تمرین ایده‌آل ندارند، علیه مدیران فوتبال موضع خواهند گرفت. پس طبیعی به نظر می‌رسد که مهدی تاج و امثال او، چنین بازیکنانی را نخواهند.

راهی که عربستان می‌رود

هیچ‌کس نمی‌تواند عربستان را به خاطر کاری که در فوتبال انجام داده، مورد سرزنش قرار بدهد. چراکه این کشور همه قدم‌ها را به درستی برداشته و به شکل تدریجی، یک پیشرفت بزرگ را برای خودش رقم زده است. آنها ابتدا استادیوم‌های باشکوهی ساختند و تیم‌های‌شان را به خوبی مجهز کردند. سپس کیفیت تصویربرداری لیگ‌شان را بالا بردند و با استفاده از مدیران خارجی، نحوه برگزاری مسابقه‌ها را نیز سروسامان دادند. قدم بعدی، ساختن فرهنگ هواداری جدید بود. وقتی که طرح‌های موزاییکی در استادیوم به بهترین شکل تزئین شدند و شعارها نیز رنگ و بوی تازه‌ای گرفتند. پس از آن مربیان و بازیکنان خارجی با قیمت مناسب جذب شدند و در نهایت انفجار بزرگ، طرحی بود که از زمان پیوستن رونالدو به عربستان عملی شد. طرح استفاده از بهترین‌های دنیای فوتبال و امضای قرارداد با نفراتی که هنوز می‌توانستند در سطح اول فوتبال اروپا به میدان بروند. عربستان کاری کرده که لیگش این فصل بدون شک، سوژه اصلی خبرها خواهد شد. حتی در بعضی از بازی‌های کامپیوتری که پیش از این لیگ عربستان وجود نداشته، حالا دیگر لیگ این کشور به وجود آمده است. همه این مسائل در کنار هم، یعنی آنها به خوبی می‌دانند که مشغول چه کاری هستند و نیازی به توصیه مهدی تاج هم ندارند. بعید نیست با همین دست‌فرمان، لیگ عربستان در آینده‌ای نزدیک به یکی از بهترین لیگ‌های دنیا تبدیل شود. شاید آنها پول زیادی خرج کنند اما بدون شک، بازخورد مثبت قابل توجهی نیز خواهند داشت.

رونالدو نه، ویلموتس بله! 

در این فوتبال برای امثال رونالدو پول نداریم اما چهره‌هایی مثل ویلموتس می‌توانند با تحمیل چند شکست وحشتناک به تیم ملی، میلیون‌ها دلار پول به جیب بزنند و کیفش را ببرند! کاش مهدی تاج در زمان امضای قرارداد با این مربی نیز نگران مسیر هزینه کردن پول در فوتبال ایران بود. آن‌وقت مجبور نمی‌شدیم میلیاردها تومان از پولی که باید صرف توسعه این فوتبال شود را دودستی به این مربی تقدیم کنیم. طبعا خروجی فوتبالی که چنین قراردادهایی با یک مربی معمولی امضا می‌کند، هرگز جذب بزرگ‌ترین ستاره‌های دنیا نخواهد بود. قرارداد بستن با برنده‌های توپ طلا، کاری است که عربستانی‌ها انجامش می‌دهند.