نمایش فولاد در نبرد با الهلال، فراتر از حد انتظار به نظر می‌رسید. این تیم روبه‌روی رقیب پرستاره‌اش موقعیت‌های زیادی ساخت و اسیر بدشانسی شد.

شاید اگر  فولاد سرمربی داشت و با آن حاشیه‌های عجیب در چند روز گذشته دست و پنجه نرم نمی‌کرد، حالا همه چیز برایش متفاوت بود. خیلی از مهره‌های این تیم در آستانه نبرد با حریف عربستانی، سردرگم به نظر می‌رسیدند و نمی‌دانستند باید چه کاری انجام بدهند.

فولاد نه توسط الهلال، که به دست خودش از آسیا حذف شد. اتفاقی که قبل از این نیز بارها برای تیم‌های ایرانی رخ داده است. زمانی را به یاد بیاورید که پرسپولیس شب بازی با الهلال عربستان، با محرومیت سنگین مهدی طارمی روبه‌رو شد.

برخلاف آن‌چه مهدی تصور می‌کرد، این اتفاق خیریتی برای تیم برانکو نداشت و تیمی که روحیه‌اش خرد شده بود، با یک شکست سنگین به ایران برگشت. چندین سال بعد هم محرومیت بحث برانگیز عیسی آل‌کثیر به خاطر یک شادی گل، شانس حضور این مهاجم در فینال آسیا را گرفت و نقش زیادی در قهرمان نشدن تیم یحیی ایفا کرد.

باشگاه‌های ایرانی در آسیا، حتی اشتباه‌های بزرگ‌تری هم داشته‌اند. نمونه‌اش سپاهان که رحمان احمدی دواخطاره را مقابل السد به زمین فرستاد. تیم اصفهانی برنده بازی رفت با السد شد و در مسابقه برگشت نیز عالی بازی کرد.  سپاهان در شرایط عادی باید به خاطر برد در مجموع دو بازی راهی مرحله بعدی می‌شد اما شکایت السد، نتیجه بازی رفت را تغییر داد و این تیم به راحتی یک پیروزی سه بر صفر انضباطی را روبه‌روی حریف ایرانی‌اش جشن گرفت.  بخش تلخ‌تر ماجرا اینجاست که همان السد در همان فصل روی سکوی اول آسیا رفت. یعنی سپاهانی‌ها قهرمان آسیا را حذف کردند اما نتوانستند در جام بمانند. اتفاقی که شاید اگر رخ داده بود، سپاهان به جای السد روی سکوی اول لیگ قهرمانان قرار می‌گرفت.

استقلال هم شرایط مشابهی داشته است. تیم وینفرد شفر زمانی در اوج آمادگی قرار داشت. تیمی که با درخشش مامه تیام به جمع هشت تیم برتر آسیا رسید و می‌توانست هر حریفی را تسلیم کند.

مدیران استقلال اما نتوانستند و یا نخواستند که تیام را در تیم‌شان نگه دارند. این ستاره و جپاروف به همراه چند مهره دیگر از استقلال رفتند و تیمی که از ستاره‌هایی مثل امید ابراهیمی و مجید حسینی هم خالی شده بود، در آسیا شکست خورد. نتیجه‌ای که کاملا قابل پیش‌بینی به نظر می‌رسید.

همین استقلال چند سال بعد درست قبل از لیگ قهرمانان با استعفای فرهاد مجیدی روبه‌رو شد تا با نامجومطلق به این جام برود و در همان اولین مرحله حذفی، از تورنمنت حذف شود.

حالا باید به تماشای دیدار الدحیل و الهلال برای دیدن قهرمان منطقه غرب و فینالیست لیگ قهرمانان آسیا بنشینیم. دیگر چاره‌ای برای این کار وجود ندارد. باز هم یک نماینده ایرانی به دست خودش از آسیا حذف شده است.  باز هم مجموعه‌ای از تصمیم‌های بد، حسرت فوتبال ایران را در آسیا طولانی‌تر کرده است. روندی که بعید است در سال‌های بعدی نیز متوقف شود.