دوحه آماده است، بازیکنان نه!

آریا رهنورد

کاری که قطر تا امروز برای برگزاری جام انجام داده شگفت‌آور است. آنها برای استقبال از هر تیم جام، برنامه خاصی تدارک دیده‌اند. تشکیل یک تونل با حضور هوادارها و تکان دادن پرچم کشور وارد شده به قطر از سوی این هوادارها و در کنار چاپ بنرهایی با استفاده از زبان خود این کشور، نشان می‌دهد که توجه به جزئیات مربوط به جام جهانی چقدر در کشوری مثل قطر اهمیت دارد. تا اینجا همه چیز استثنایی به نظر می‌رسد. با این وجود نگرانی بزرگی در خصوص زمان برگزاری جام وجود دارد. چیزی که شاید روی کیفیت این دوره اثر بگذارد. برونو فرناندز ستاره تیم ملی پرتغال این اواخر به شدت از برگزاری جام جهانی در پاییز انتقاد کرده و آن را یک تصمیم نادرست دانسته است. جالب اینکه ظاهرا قرار است بازیکنان دیگری نیز ظرف روزهای آینده به برونو بپیوندند و به این حرکت معترض شوند. البته که این اعتراض چیزی را تغییر نخواهد اما اعتراف صریح چند ستاره به بی‌میلی برای بازی در اولین جام جهانی پاییزی، در نوع خودش جالب توجه خواهد بود. این اولین بار است که زمان برگزاری جام عوض می‌شود و طبیعتا اولین بار است که بازیکنان به زمان انجام این مسابقه‌ها اعتراض دارند. برونو معتقد است در این مقطع، شور و حرارت کافی برای برگزاری جام در دنیا وجود ندارد. تابستان همیشه فصلی برای تعطیلات به حساب می‌آید و به خصوص نوجوان‌ها در این شرایط با فراغ بال فوتبال تماشا می‌کنند. این بار اما خیلی از بچه‌ها باید به مدرسه بروند و شرایط اصلا مثل همیشه نیست. در حقیقت به نظر می‌رسد به وجود آمدن این جو خاص برای انتقاد از مسابقه‌ها، در درجه اول نتیجه زمان خاص برگزاری رقابت‌های این دوره باشد. زمانی که تا همین امروز نیز محل بحث و مجادله بوده است و از این پس نیز خواهد بود.

برگزاری جام جهانی در تابستان برای مدت‌ها، مهم‌ترین امضای این رقابت‌ها بود. فیفا اما خیلی راحت از خیر این امضا گذشت و برای فروختن میزبانی جام به قطر، حاضر شد به معامله حذف زمان همیشگی جام جهانی و انتقال آن به پاییز تن بدهد

مساله فقط برگزاری جام جهانی در پاییز نیست. مساله این است که تیم‌ها تا همین چند روز قبل مشغول انجام بازی‌های باشگاهی بودند و حالا همه بازیکنان باید به سرعت به فوتبال ملی پرتاب شوند. این اتفاق موجب شده این دوره از جام جهانی نسبت به گذشته مصدومان سرشناس بیشتری داشته باشد. یک اتفاق که در نوع خودش نگران‌کننده به نظر می‌رسد. قبل از این و در دوره‌های قبلی، تیم‌ها بعد از پایان لیگ به تعطیلات می‌رفتند، زمان زیادی را در این تعطیلات سپری می‌کردند و پس از برگزاری چند اردو در اوج آمادگی به تیم ملی ملحق می‌شدند. حالا اما بعضی از بازیکنان در قطر به تیم ملی‌شان ملحق شده‌اند و قبل از این حتی یک تمرین جدی هم با تیم‌شان نداشته‌اند. بدون شک کیفیت تیم‌ها و میزان هماهنگی بازیکنان در این جام نیز تحت تاثیر این فشردگی قرار خواهد گرفت. انتظار می‌رود تیم‌ها به لحاظ تاکتیکی نیز تحت تاثیر این اتفاق قرار بگیرند و نتوانند انتظارات کامل مربیان‌شان را برآورده کنند. این مساله‌ای است که باید فکری به حال آن می‌شد. شاید اگر فصل فوتبال باشگاهی در تمام دنیا زودتر متوقف شده بود، این مشکل به حداقل می‌رسید اما حالا این نگرانی کاملا همراه جام جهانی قطر خواهد بود.

برگزاری جام جهانی در تابستان برای مدت‌ها، مهم‌ترین امضای این رقابت‌ها بود. فیفا اما خیلی راحت از خیر این امضا گذشت و برای فروختن میزبانی جام به قطر، حاضر شد به معامله حذف زمان همیشگی جام جهانی و انتقال آن به پاییز تن بدهد. فیفا البته قدم عجیب‌تری هم برداشته و جام جهانی بعدی را با حضور 16 تیم بیشتر از این دوره برگزار خواهد کرد! به نظر می‌سد برای اینفانتیو و همکارانش در تشکیلات فیفا، هیچ چیز مهم‌تر از درآمدزایی از جام جهانی نیست. ماجرایی که مثل یک خوره در حال بلعیدن برند و اعتبار جام جهانی است. اگر این روند ادامه داشته باشد، جام جهانی به مرور زمان اهمیتی در حد یک تورنمنت محلی پیدا می‌کند. با این تصمیم‌هایی که فیفا می‌گیرد، جام دیگر جذابیت گذشته‌اش را نخواهد داشت. قطر کاملا آماده برگزاری جام به نظر می‌رسد و همه چیز را مثل یک پازل دقیق کنار هم چیده تا یکی از بهترین میزبان‌های تاریخ جام لقب بگیرد. جبر جغرافیایی اما اجازه نداده این تیم بتواند جام را در تابستان برگزار کند. به نظر می‌رسد پس از این دو ضربه بزرگ، ضربه بعدی به اعتبار جام، برگزاری سالانه آن توسط فیفا باشد. شاید فیفا این ضربه را حتی محکم‌تر هم بزند!