سلیقه گمشده!

مراسم رونمایی از لباس رسمی تیم ملی برای جام جهانی هم برگزار شد و مطابق انتظار، نکات عجیبی داشت. اول اینکه به شکلی باورنکردنی، فقط از لباس اول ایران برای جام جهانی رونمایی شد! اتفاقی که تقریبا در همه دنیا بی‎سابقه به نظر می‌رسد. جالب اینکه برگزارکنندن مراسم تاکید داشتند که رونمایی از لباس دوم چندان هم مهم نیست. چراکه لباس دوم دقیقا با همان طرح لباس اول و به شکل قرمزرنگ تهیه شده است! طرح لباس هم مثل همیشه ناامیدکننده بود. طرحی بسیار ساده که احتمالا همانند چهار سال قبل لباس تیم ملی ایران را در ردیف زشت‌ترین لباس‌های جام قرار می‌دهد. آن‌ هم در دوره‌ای که آدیداس و به ویژه پوما، طراحی‌های بسیار جذاب و متفاوتی را با خودشان به جام جهانی آورده‌اند. برند ایرانی تولیدکننده لباس تیم ملی، مدعی شده که به لحاظ کیفیت هیچ تفاوتی با نایکی و آدیداس ندارد. با این حال مطرح کردن چنین ادعایی مثل مقایسه خودروهای داخلی با محصولات روز خارجی است. باید بپذیریم که این طراحی نه سلیقه‌ای داشته و نه اساسا فناوری‌های به کار رفته در تولید بهترین لباس‌های دنیای فوتبال در ایران وجود دارد. طرح نهایی لباس، صرفا از روی رفع تکلیف زده شده و در مجموع این پیراهن اصلا تفاوتی با یک پیراهن تمرینی ندارد. این در حالی است که بسیاری از کشورها تلاش می‌کنند تا فرهنگ و هویت‌شان را روی لباس جام جهانی نشان بدهند. درست مثل ژاپن که با یک طرح بسیار خاص و زیبا راهی جام جهانی می‌شود. تیم ملی تا امروز در هیچ دوره‌ای با برند ایرانی در جام جهانی شرکت نکرده است. اساسا تیم‌های بزرگ دنیا در چنین مسائلی قائل به بومی‌سازی اجباری نیستند و کیفیت برای‌شان حرف اول را می‌زند. ایران در جام جهانی 98 با شرکت پوما قرارداد بست و در جام جهانی 2006 نیز از همین برند لباس گرفت. پس از آن با کمی پسرفت به آل‌اشپورت رسیدیم و البته چهار سال قبل هم ماجراهای لباس‌های تمرینی آدیداس برای ایران، خبرساز شد. این بار نوبت یک شرکت ایرانی است که سهمی از این آشفتگی داشته باشد. فدراسیون فوتبال باید توضیح بدهد که چگونه و با چه روندی به انتخاب این شرکت رسیده است؟ چرا طرح‌های ارسالی برای فراخوان فدراسیون در بسیاری از موارد شیک‌تر و بهتر از طرح انتخاب‌شده هستند؟ آیا باید بپذیریم که پای رانت در کار نبوده و این شرکت بر اساس میزان شایستگی لباس‌های تیم ملی را تولید می‌کند؟ جالب اینکه کارلوس کی‌روش به عنوان منتقد همیشگی لباس‌های تیم ملی، این بار صحبتی در مورد کیفیت لباس‌ها مطرح نکرده است. او ظاهرا با این برند به توافق رسیده و در کنار زمین نیز محصولات این برند را به تن خواهد کرد. در چنین شرایطی طبیعی است که خبری از انتقادهای همیشگی او نباشد. به هر حال این یک فرصت از دست رفته دیگر برای فدراسیون فوتبال است. لباسی که نه زیباست و نه نشانه‌ای از ایرانی بودن دارد. یک لباس بسیار ساده که حتی یک نوجوان هم می‌تواند طراحی‌اش را با ساده‌ترین ابزار ممکن و چند نرم افزار بسیار معمولی انجام بدهد!