وزنه‌برداری همیشه پای ثابت جذابیت‌های مسابقات المپیک بوده است. بزرگ‌ترین میدانی که در آن قوی‌ترین‌ها به نبرد پولاد سرد می‌روند تا قدرت خود را به رقیبان دیکته کنند. وزنه‌برداری از همان اولین دوره المپیک (سال 1896) در مسابقات حضور داشت اما تنها مردان اجازه رقابت داشتند. سال 2000 میلادی بود که زنان هم برای نخستین بار راه‌شان به رقابت‌های وزنه‌برداری المپیک باز شد. در ایران اما وزنه‌برداری بانوان در سال 1396 راه افتاد. طبیعتا افکار عمومی مخالفت‌هایی با تشکیل تیم ملی بانوان داشت اما دختران ایران ثابت‌قدم نشان دادند و توانستند در فاصله کوتاهی در مسابقات مختلف خوش بدرخشند. یکی از اولین وزنه‌برداران تیم ملی ایران، سیده‌الهام حسینی است. او اولین دختری است که توانست مدال بین‌المللی را به رنگ برنز به دست بیاورد و به تازگی اولین طلای بین‌المللی را هم در بازی‌های کشورهای اسلامی به دست آورد. این دختر قدرتمند اهل لرستان که تاریخ‌سازی حسابی زیر زبانش مزه کرده، حالا در سودای سکوهای بزرگ‌تر است. حسینی که از هشت سالگی وارد ورزش شده و قبل از وزنه‌برداری مربی بدنساز بوده، با دیدن اطلاعیه رکوردگیری بانوان به فکر در پیش گرفتن مسیر تازه‌ای می‌افتد. آن زمان اما شاید او تصور نمی‌کرد نامش برای همیشه در تاریخ ورزش ایران ثبت شود. حسینی حالا در اندیشه فتح سکوهای بزرگ‌تر است. او که این روزها برای مسابقات آسیایی بحرین و در ادامه جهانی کلمبیا آماده می‌شود، امیدوار است سهمیه المپیک پاریس را به دست بیاورد و مدال این بازی‌ها را به گردن بیاویزد. برای رسیدن به این هدف، این وزنه‌بردار کشورمان باید نتیجه خیلی خوبی در کلمبیا بگیرد چراکه این مسابقات، اولین مرحله گزینشی المپیک 2024 است. ناگفته نماند در این مسیر نقش فدراسیون هم بسیار اهمیت دارد و مدیریت این رشته باید از زمان ریاست علی مرادی تا می‌تواند دور باشد...