فرزندهای ناخوانده وزارت ورزش

به نظر می‌رسد بازی‌های آسیایی هانگژو دلیل محکمی برای وزارت ورزش نیست تا تکلیف فدراسیون‌هایی که در وضعیت نامشخصی قرار گرفته‌اند را روشن کند. با وجود اینکه روزشمار سایت کمیته ملی المپیک پنج ماه و 9 روز را تا آغاز المپیک آسیایی نشان می‌دهد، اما همچنان برخی از فدراسیون‌ها مانند دوچرخه‌سواری، ژیمناستیک، بسکتبال و وزنه‌برداری در بلاتکلیفی به سر می‌برند. رشته‌هایی که شانس مدال بازی‌ها را دارند ولی در این مدت کم باقی‌مانده به فرزندهای ناخوانده وزارت ورزش تبدیل شده‌اند. برگزار نشدن انتخابات فدراسیون‌ ژیمناستیک و لغو سه باره انتخابات بسکتبال که گفته می‌شود به خاطر یک کاندیدای تایید صلاحیت نشده خاص است(!) و همچنین بدون سرپرست ماندن وزنه‌برداری اصلا اوضاع را خوب نشان نمی‌دهد. انتخابات دوچرخه یک بار برگزار شد اما اتحادیه جهانی به این دلیل که انتخابات طبق اساسنامه مورد تایید این فدراسیون برگزار نشده بود، آن را باطل کرد. با اینکه اساسنامه جدید فدراسیون‌ها جهت تایید به اتحادیه جهانی دوچرخه‌سواری ارسال شده اما هنوز خبری از تایید نیست. طبق اعلام سرپرست این فدراسیون ایرادهای متعددی از سوی اتحادیه جهانی به اساسنامه وارد شده و با توجه به پروسه طولانی برگزاری انتخابات، به نظر می‌رسد این فدراسیون تا المپیک آسیایی بدون رییس بماند. فدراسیون ژیمناستیک هم که مدت‌ها در گیر و دار اختلافات بین اینچه‌درگاهی و وزارت ورزش بود، با وجود اینکه رییس سابق استعفا داد و حمید احمدی نایب‌رییس فدراسیون به عنوان سرپرست منصوب شد، هنوز هیچ اقدامی برای برگزاری انتخابات از سوی وزارت ورزش دیده نمی‌شود و حتی ثبت‌نام کاندیداها هم انجام نشده است! در بسکتبال هم گویا کاندیدای تایید صلاحیت نشده به دنبال ثبت نام دوباره از کاندیداها است تا هر طور شده خود را به مجمع برساند. وزنه‌برداری هم که به کل فراموش شده تا به همین سادگی چهار رشته‌ای که از شانس‌های مدال بازی‌های آسیایی هستند، زیر سایه قرار بگیرند. مشخص نیست چرا وزارت ورزش تا این حد در قرار دادن این فدراسیون‌ها در مسیر برگزاری انتخابات تعلل می‌کند اما بهتر است که هرچه زودتر مجمع‌های این چند فدراسیون به صورت عادلانه و دور از حاشیه برگزار شود. هر کدام از این فدراسیون‌ها با مشکلات بسیار زیادی روبه‌رو هستند و اگر انتظار مدال از نمایندگان آنها می‌رود، پنج ماه زمان زیادی برای حل مشکلات اساسی و برنامه‌ریزی نیست. روسایی که سال‌ها در مسند ریاست بوده‌اند، در توجیه ناکامی‌ها دم از مشکلات و عدم حمایت می‌زنند، پس در نتیجه باید آماده هر توجیهی از روسای جدید این فدراسیون‌ها در صورت نتیجه نگرفتن تیم‌ها در هانگژو باشیم.