برای دومین سال متوالی، فوتبال ایران حتی میزبان «یک مسابقه» از لیگ قهرمانان آسیا نخواهد بود. فصل گذشته، کنفدراسیون فوتبال آسیا در اولین قدم، میزبانی دیدارهای پلی آف را از باشگاه‌های ایرانی گرفت، سپس آنها را از میزبانی دور رفت محروم کرد و وعده داد که این میزبانی را در دور برگشت مرحله گروهی پس می‌دهد اما ماجرای ویروس کرونا، همه چیز را تحت تاثیر قرار داد و فصل گذشته بدون حتی یک میزبانی برای ایرانی‌ها به پایان رسید. این بار هم از همان ابتدا، هیچ خبری از برگزاری بازی‌ها در ایران نبود. ای.اف.سی حتی دیدارهای پرسپولیس را در «هندوستان» برگزار کرد اما نپذیرفت که به ایران میزبانی بدهد. حالا هم طبق جدول، استقلال باید میزبان الهلال باشد اما این مسابقه در دوبی برگزار می‌شود. همان‌طور که انتظار می‌رفت، عربستان به عنوان میزبان رقابت‌های یک‌چهارم نهایی لیگ قهرمانان در نظر گرفته شده و این احتمال وجود دارد که ادامه این رقابت‌ها نیز در خاک این کشور برگزار شود. در حقیقت حالا دیگر مساله برگزاری دیدارهای تیم‌های ایرانی و عربستانی در زمین بی‌طرف وجود ندارد. با این تفاوت که عربستانی‌ها همچنان به ایران سفر نمی‌کنند اما تیم‌های ایرانی باید به عربستان بروند. به نظر می‌رسد این اتفاق، باید یک تلنگر بسیار جدی برای فوتبال ایران در همه ابعاد باشد. چراکه احتمالا حتی تیم ملی هم میزبانی دیدارهایش در مرحله مقدماتی جام جهانی را به سادگی هرچه تمام‌تر از دست خواهد داد. باید بپذیریم که ایران، شرایط خوبی برای میزبانی از تیم‌های خارجی ندارد. از یک طرف، ورزشگاه آزادی حتی ذره‌ای شبیه استادیوم‌های پنج ستاره فوتبال در قطر و عربستان نیست و مشکلات بسیار زیادی دارد. از سوی دیگر مساله تحریم‌ها، همه چیز را پیچیده کرده است. فوتبال ایران دقیقا به خاطر همین مشکل، نمی‌تواند تجهیزات لازم برای وی.ای.آر را وارد کند. همین مساله، یک تهدید بسیار بزرگ برای میزبانی ایران در میادین بین‌المللی خواهد بود. چراکه تقریبا دیگر همه رقابت‌های مهم فوتبال در دنیا با کمک داور ویدئویی برگزار می‌شوند. علاوه بر این، بحران کرونا هم در ایران به مرحله‌ای رسیده که بعید است تیم‌های خارجی از سفر به تهران برای برگزاری مسابقات فوتبال استقبال کنند. به نظر می‌رسد در مقطع فعلی بیشتر از هر زمان دیگری، سرنوشت فوتبال در ایران به معادله‌های دنیای سیاست گره خورده است. تا وقتی که راهکاری برای مساله تحریم‌ها وجود نداشته باشد، تا وقتی که نتوانیم تجهیزات مربوط به کمک‌داور ویدئویی را به ایران وارد کنیم، تا وقتی که واکسیناسیون گسترده در ایران انجام نگیرد و بحران ویروس کرونا کنترل نشود، میزبانی از رقابت‌های خارجی به یک رویای بزرگ تبدیل خواهد شد. دیگر نمی‌توان این ماجرا را به آرای یک طرفه و سیاسی‌کاری ای.اف.سی ربط دارد. البته که کنفدراسیون فوتبال آسیا هم یک نهاد پاک به شمار نمی‌رود و همیشه علیه فوتبال ایران قدم برمی‌دارد اما در شرایط فعلی، آنها بهانه‌های قدرتمندی برای انجام این کار دارند. تا وقتی فوتبال ایران نتواند این بهانه‌ها را از بین ببرد، خبری از میزبانی در این فوتبال نخواهد بود.