آریا طاری

اگر به اواسط ژانویه 2021 برگردیم و پس از شکست یک‌طرفه روبه‌روی لسترسیتی به هواداران چلسی بگوییم که تیم‌شان در پایان همین فصل قهرمان اروپا خواهد شد، تصور می‌کنند که عقل‌مان را از دست داده‌ایم. تیمی که با فرانک لمپارد در یک بازه زمانی 40 روزه پنج بار در لیگ برتر شکست خورده بود، حالا نامش را روی جام قهرمانی مهم‌ترین تورنمنت فوتبال باشگاهی در اروپا می‌بیند. کاری که آنها انجام داده‌اند، فراتر از یک معجزه بوده است. این تیم قبل از برخورد با اتلتیکو، رئال مادرید و حتی سیتی، در همه پیش‌بینی‌ها از قبل «بازنده» بود اما در مسیر بردن جام، جهت تک تک پیش‌بینی‌ها را عوض کرد.

بین تغییر دادن سرمربی در میانه فصل و رسیدن به فینال اروپا برای باشگاه چلسی، رابطه مستقیمی وجود دارد. آنها برای سومین بار در 13 سال اخیر، در حالی به فینال لیگ قهرمانان رسیدند که سرمربی‌شان را در میانه فصل عوض کرده بودند. توخل و تیمش با یک ترکیب مطمئن به دیدار فینال رسیدند. درست برخلاف سیتی که با یک ترکیب کاملا پرریسک به مسابقه قدم گذاشته بود. شروع چلسی در جریان این نبرد، فراتر از حد انتظار بود. آنها در همان نیمه اول صاحب چند بخت ایده‌آل شدند اما تیمو ورنر طبق عادت همیشگی، موقعیت‌ها را یکی پس از دیگری خراب کرد. اگر چلسی یک مهاجم نوک فرصت‌طلب‌تر داشت، بدون شک خیلی زودتر به گل می‌رسید. هم‌وطن ورنر اما جور او را کشید و با یک فرار دیدنی، به همه نشان داد که چرا گرانقیمت‌ترین فوتبالیست آلمانی تاریخ است. گل هاورتز، تنها گلی بود که شنبه‌شب در استادیوم خانگی پورتو به ثمر رسید. چلسی اواخر نیمه اول، تیاگو سیلوا را به دلیل مصدومیت از دست داد و این اتفاق می‌توانست یک ضربه بزرگ برای باشگاه باشد اما رودیگر، کریستینسن و ریس جیمز، یک شب رویایی را در خط دفاعی این تیم سپری کردند. اواسط نیمه دوم، مصدومیت کوین دی بروینه، آخرین بارقه‌های امید برای بازگشت را هم از سیتیزن‌ها گرفت.

سال گذشته در همین کشور پرتغال بود که «توماس توخل» پی‌اس‌جی را برای اولین بار در تمام تاریخش به فینال لیگ قهرمانان اروپا رساند. او در رویای قهرمانی به سر می‌برد اما بایرن هانسی فلیک، مهارنشدنی به نظر می‌رسید. توخل، بازنده آن مسابقه بود و آن نتیجه، تبدیل به دومینویی از ناکامی برای این مربی شد. شروع ناامیدکننده فصل جدید، توماس را از نیمکت تیم فرانسوی جدا کرد اما حالا نگاه کنید که او کجا ایستاده و جایگاه پاریسی‌ها کجاست. پی‌اس‌جی با همه ستاره‌هایش به دست سیتی از لیگ قهرمانان کنار رفت و در سراسر این تورنمنت، هرگز شبیه یک مدعی درجه یک بازی نکرد اما توخل، دوباره به فینال برگشت و این بار درست با همان نتیجه‌ای که فصل گذشته منجر به شکستش شده بود، قهرمانی در اروپا را جشن گرفت. این مربی قبلا هرگز افتخاری بزرگ‌تر از بردن جام حذفی فوتبال آلمان نداشته اما حالا، بزرگ‌ترین افتخار ممکن برای یک مربی در رده باشگاهی را جشن می‌گیرد.

درست به همان اندازه که این نتیجه برای توخل فوق‌العاده به نظر می‌رسد، همه چیز برای پپ گواردیولا در تلخ‌ترین حالت ممکن قرار دارد. این مربی پس از ترک بارسا، هرگز قهرمان اروپا نشده و حالا که از همیشه به بردن این جام نزدیک‌تر بوده، باز هم در قدم آخر شکست خورده است. حالا سرمربی اسپانیایی، باید خودش را برای موجی از سرزنش‌ها آماده کند. ترکیب اولیه او، با همیشه فرق داشت و بازی بدون هافبک دفاعی تخصصی، تیم را به دردسر انداخت. پپ برای سومین بار متوالی در یک فصل، روبه‌روی توخل کیش و مات شد تا در شطرنج با سرمربی آلمانی چلسی، بازنده مطلق باشد. هنوز هم نمی‌توان این فصل را برای سرمربی سیتی یک فصل ناموفق ارزیابی کرد. او در لیگ برتر، با اقتدار قابل توجهی قهرمان شده و جام اتحادیه را هم به دست آورده است. نتیجه فینال لیگ قهرمانان اما موجب می‌شود که توخل هم فصل را بدون جام تمام نکند. این هم از عجایب باورنکردنی و معجزه‌های همیشگی فوتبال است که تیمی که در فینال جام حذفی روبه‌روی لسترسیتی شکست خورده، حالا در مرتفع‌ترین نقطه فوتبال اروپا دیده می‌شود.

پپ به کارش در سیتی ادامه می‌دهد. او بارها تاکید کرده که فعلا با هیچ نتیجه‌ای، قصد جدا شدن از این باشگاه را ندارد. توخل هم این بار از ابتدای فصل سرمربی چلسی خواهد بود تا دوران باشکوهی در این باشگاه برای خودش بسازد. این فینال اما یک پیام مهم دیگر هم داشت. اینکه بردن لیگ قهرمانان به یک تخصص کلیدی برای مربیان آلمانی تبدیل شده است. دو سال قبل، این یورگن کلوپ بود که لیورپول را روی سکوی قهرمانی این جام برد. یک سال قبل هم هانسی فلیک دست به یک شاهکار تاریخی زد و همه جام‌های ممکن را برای بایرن به دست آورد. حالا در فینال «تمام انگلیسی» هم، قهرمانی سهم یک مربی آلمانی شد تا همه بدانند اروپا، فعلا در تسخیر ذهن‌های زیبای آلمانی است. ظاهرا همه باشگاه‌های بزرگ هم دیگر متوجه شده‌اند که برای بردن این تورنمنت، باید به سراغ جذب مربیانی از کشور آلمان بروند!